به گزارش مشرق، این حادثه هولناک تیر سال ۱۴۰۳ در ساختمانی حوالی خیابان کارگر جنوبی تهران رخ داد و بلافاصله مأموران کلانتری رازی به محل رفتند. بررسی‌های اولیه نشان داد که زوج جوانی توسط مرد همسایه و مقابل چشمان فرزند ۳ ساله‌شان به قتل رسیده‌اند و متهم فرار کرده است.

در حالی که تحقیقات برای دستگیری متهم ادامه داشت، فردای روز جنایت وی خودش را تسلیم کرد و با اعتراف به قتل زوج جوان گفت: ۸ ماه قبل در این ساختمان مستأجر شدیم. از یک ماه بعد با مدیر ساختمان برسر پول شارژ اختلاف پیدا کردیم و کارمان به دادسرا هم کشیده شد.

وی افزود: روز حادثه برای صحبت کردن و حل اختلاف به جلوی آپارتمانشان رفته بودم که باهم درگیر شدیم و من با چاقو چند ضربه به او زدم که ناگهان همسرش با چاقو به سمت من حمله کرد و به ناچار او را هم زدم.

با تکمیل تحقیقات، برای متهم به اتهام مشارکت در ۲ فقره قتل عمدی کیفرخواست صادر و پرونده به شعبه ۱۰ دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

در ابتدای جلسه اولیای دم درخواست قصاص کردند.

سپس متهم به جایگاه رفت و در دفاع از خودش گفت: مدیر ساختمان به بهانه‌های مختلف مثل پول شارژ، برق، آب و... از من پول‌ طلب می‌کرد. وقتی پیگیر ماجرا شدم، فهمیدم با همه مستأجرهای قبلی هم همین اختلافات را داشته. موضوع را به صاحبخانه‌ام گفتم، اما اتفاقی نیفتاد تا اینکه با مدیر ساختمان درگیر شدیم و او از من شکایت کرد. بعد از آن او مدام به من و همسرم توهین می‌کرد.

وی ادامه داد: روز حادثه چاقویی برداشتم و پشت کمرم گذاشتم تا اگر لازم شد آنها را بترسانم. وقتی مرد جوان از خانه‌اش بیرون آمد، با هم درگیر شدیم. همان موقع به همسرش گفت برو چاقو را بیاور. وقتی همسرش چاقو را آورد، من هم به ناچار چاقویم را بیرون کشیدم و هر دو را زدم.

متهم در آخرین دفاعش اظهار کرد: من قصدم کشتن آنها نبود. اگر همسرش با چاقو مرا نمی‌زد و لباسم را پاره نمی‌کرد من آنها را با چاقو نمی‌زدم.

در پایان جلسه قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.