به گزارش مشرق، شیخ علی دعموش، رئیس شورای اجرایی حزب‌الله روز گذشته در خطبه نماز جمعه به تحولات اخیر لبنان به‌ویژه در سطح مداخلات آمریکا پرداخته گفت: تصمیم اشتباهی که دولت برای خلع‌سلاح مقاومت گرفته، نه‌تنها نقض منشور ملی، بلکه فاقد نصاب ملی و حداقل سطح عقلانیت است.

تصمیم دولت لبنان علیه سلاح مقاومت به‌دور از عقلانیت است

شیخ علی دعموش تأکید کرد: چگونه ممکن است کشوری که خاکش توسط دشمن اشغال شده است، مردمش روزانه مورد حمله قرار می‌گیرند، از بازگشت مردم به روستاها و خانه‌هایشان جلوگیری می‌شود و فرزندانشان در اسارت دشمن هستند، دولتش تصمیم بگیرد که یکی از مهمترین عناصر قدرت کشور، یعنی مقاومت را از آن سلب کند؟

وی افزود: چگونه ممکن است دولتی که قادر به محافظت از مردم خود در برابر دشمنی وحشی نیست، آن هم در بحبوحه جنگ، کشور را از سلاح مقاومت محروم کند؟ آیا این به‌معنای دور شدن از منطق، عقلانیت و منافع ملی نیست؟ منطق، عقلانیت و منافع ملی حکم می‌کند که اگر کشوری عناصر قدرتی دارد، اولین وظیفه‌اش حفظ این عناصر برای بهره‌مندی از آنهاست، نه از بین بردن آن.

این مقام حزب‌الله تصریح کرد: ما امروز با دولتی در کشور مواجهیم که منافع قدرت‌های خارجی و دستورات آنها را اجرا می‌کند؛ به‌جای اینکه منافع مردم و جامعه خود را در اولویت قرار دهد. تصمیمی که دولت برای خلع‌سلاح مقاومت گرفته، بسیار خطرناک با عواقب نامعلوم است و کشور را می‌تواند در آستانه انفجار قرار دهد و دولت باید از این تصمیم خود عقب‌نشینی کند.

شیخ علی دعموش اظهار داشت: دولت با این تصمیم، مشکل با دشمن صهیونیستی را تبدیل به یک مشکل داخلی میان لبنانی‌ها کرده و به این ترتیب راه را برای یک روند داخلی مملو از خطرات، پیچیدگی‌ها و مشکلات هموار کرده است. درست است که لبنانی‌ها از نظر سیاسی بر سر بسیاری از مسائل اختلاف نظر دارند، اما تصمیم دولت برای خلع‌سلاح مقاومت این اختلاف نظر را عمیق‌تر کرده و لبنانی‌ها را روبروی هم قرار داده‌ است؛ در حالی که مسئولیت دولت، متحد کردن لبنانی‌هاست نه تعمیق اختلافات میان آنها.

مقاومت هویت ملی لبنان است و با یک تصمیم از بین نخواهد رفت

رئیس شورای اجرایی حزب‌الله گفت: مقاومت نمایانگر یک هویت ملی و اجتماعی و یک نماد جهادی است که با خون، فداکاری‌ها و شهدا بنا شده است و هیچ‌کس نمی‌تواند آن را با یک تصمیم یا رویه، محو یا خلع‌سلاح کند. مقاومت یک هویت، یک فرهنگ و یک حس تعلق عملی از روی ایمان و اعتقاد، و یک مؤلفه ملی کامل است و کارکرد ملی دارد.

شیخ دعموش ادامه داد: سلاح‌های مقاومت نه سلاح‌های شبه‌نظامی مورد استفاده در جنگ داخلی هستند و نه سلاح‌هایی که در خارج از چارچوب قرار دارند. هیچ‌کس نمی‌تواند به‌گونه‌ای درباره سلاح‌های مقاومت قضاوت کند که انگار این سلاح‌ها علیه ملت هستند؛ در حالی که در واقع این سلاح‌ها در خدمت ملت لبنان قرار دارند.

وی تأکید کرد: سلاح مقاومت همان چیزی است که بخش بزرگ و گرانبهایی از سرزمین ما را آزاد کرد، طی چهار دهه گذشته مقابل تجاوزات دشمن ایستاد، از لبنان محافظت کرد ، دشمن را شکست داد و مانع از اشغال کشور توسط صهیونیست‌ها شد. سلاحی که همه جنگ‌های دشمن صهیونیستی نتوانستند آن را از بین ببرند، چیزی نیست که توسط ابزارهای کوچک دشمن حذف شود.

هرکس روی ضعف مقاومت و سلاح آن حساب کند در توهم است

مقام مذکور حزب‌الله تصریح کرد: تا زمانی که اشغالگری و تجاوز وجود دارد، سلاح مقاومت هم باقی خواهد ماند و هیچ‌کس نباید روی ضعف آن شرط‌بندی کند، هر کسی هم که به‌دلیل تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی روی ضعف مقاومت و سلاح آن شرط‌بندی می‌کند، سخت در اشتباه، و دچار توهم است.

شیخ علی دعموش اظهار داشت: ما در مورد اجرای تصمیم دولت وارد هیچ بحثی نخواهیم شد؛ زیرا اساساً این تصمیم را به‌رسمیت نمی‌شناسیم و به ما مربوط نیست. پیش از عقب‌نشینی کامل دشمن صهیونیستی از خاک لبنان و توقف تجاوزات این رژیم به کشور ما، هیچ بحثی در مورد سلاح‌ها وجود نخواهد داشت و همه باید بدانند که مقاومت نه با یک تصمیم دولت لبنان و نه با یک سند آمریکایی، مشروعیت خود را از دست نخواهد داد.

وی اظهار داشت: مقاومت، مشروعیت و مقبولیت خود را از اراده مردم خود و از منافع واقعی کشور و جامعه می‌گیرد و با وجود همه تحریکات و تحریفات رسانه‌ای و سیاسی، طبق نظرسنجی‌ها، مقاومت همچنان گزینه ارجح تعداد زیادی از لبنانی‌هاست. ما تاکنون با آرامش عمل کرده‌ایم و به اقدامات اعتراضی بزرگ متوسل نشدیم؛ زیرا نگران ثبات کشور هستیم و می‌خواهیم به دولت برای اصلاح تصمیم خود فرصت بدهیم، اما ممکن است این رویکرد خیلی دوام نیاورد.

این مقام ارشد حزب‌الله در پایان گفت: اگر دولت اصرار به تصویب تصمیم خود داشته باشد ممکن است به روش دیگری متوسل شویم، موضع ما موضع کربلایی و حسینی است و به همه یزیدیانی که ما را بین دو گزینه تسلیم یا جنگ قرار داده‌اند، همان چیزی را می‌گوییم که امام حسین علیه السّلام در روز عاشورا گفت «...أَلَا وَ إِنَّ الدَّعِی‌بْنَ الدَّعِی قَدْ تَرَکنِی بَینَ السَّلَّةِ وَ الذِّلَّةِ وَ هَیهَاتَ لَهُ ذَلِک مِنِّی هَیهَاتَ مِنَّا الذِّلَّة» (این فرومایه و فرزند فرومایه‌ای دیگر، مرا بین دوراهی کشته‌شدن با شمشیر و یا قبول ذلت قرار داده است؛ هیهات که ما زیر بار ذلّت و خواری برویم).