به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: در حالی که دولت آمریکا نیمی از معاون اوکراین را به زور بالا کشیده و خاک این کشور را هم با روسیه معامله می‌کند و این همه عبرتی برای آمریکا دوستان است، یک کانال غربگرا مدعی شد «مذاکرات آلاسکا؛ پایان توهم روسیه‌گرایی در جمهوری اسلامی است»!

این کانال نوشت: نشست پوتین و ترامپ در آلاسکا، حتی اگر نامی از ایران در بیانیه نهائی‌اش نیاید، زلزله‌ای در جغرافیای سیاسی جهان ایجاد می‌کند که لرزش‌هایش در تهران، دمشق، تل‌آویو و ریاض احساس خواهد شد. مقامات جمهوری اسلامی می‌دانند که چنین مذاکراتی هرگز صرفاً یک پرونده محدود به اوکراین نیست؛ این سطح از دیدار، بازی بزرگ قدرت است، جایی که پرونده‌های امنیتی و ژئوپلیتیکی همزمان روی میز گذاشته می‌شوند، و ایران همیشه یکی از آن پرونده‌هاست، حتی اگر روی کاغذ چیزی نوشته نشود.

در درون حاکمیت ایران، دو نگاه روشن وجود دارد. نگاه اول، نگاه «شرق‌گرایان خام» است که معتقدند باید بیش از پیش به روسیه قفل شد، پیمان استراتژیک بست، و با این وابستگی، خود را در برابر هر حمله احتمالی آمریکا و اسرائیل بیمه کرد. این گروه در تبلیغات رسمی، روسیه را به‌عنوان «هم‌پیمان وفادار» معرفی می‌کنند و هر انتقادی به مسکو را «خیانت به محور مقاومت» می‌خوانند.

نگاه دوم، نگاه بدبینان است؛ کسانی که به تاریخ معاصر و رفتار روسیه در میدان‌های واقعی قدرت چشم دوخته‌اند: روسیه‌ای که از ارمنستان چشم پوشید، از منافع سوریه به‌سادگی عبور کرد، در ماجرای «کانال زنگزور» سکوت کرد و همه این‌ها را فدای اولویت اصلی خود، یعنی معامله با غرب بر سر اوکراین و امنیت خود، نمود. این واقعیت‌ها برای هر عقل سیاسی بیدار، یک پیام روشن دارند: روسیه در لحظه معامله بزرگ، حاضر است هر متحد کوچک‌تری را- از جمله ایران- پشت در بگذارد.

بنابراین، اگر در آلاسکا توافقی گسترده شکل بگیرد که بخشی از آن کاهش تنش میان روسیه و آمریکا باشد، امیدواری شرق‌گرایان در جمهوری اسلامی ضربه سنگینی خواهد خورد. این ضربه، به سود آن بخش از حاکمیت خواهد بود که بر گفت‌وگوی مستقیم با واشنگتن اصرار دارند و معتقدند که نه روسیه و نه حتی چین، در بزنگاه‌های واقعی حاضر نیستند منافع خود را قربانی منافع ایران کنند.

این تغییر موازنه، اگر اتفاق بیفتد، صرفاً یک تحول تاکتیکی نیست؛ بلکه شکاف راهبردی در داخل جمهوری اسلامی را عمیق‌تر خواهد کرد. شرق‌گرایان در برابر سندی زنده از بی‌اعتمادی روسیه قرار می‌گیرند، و عملگرایان داخلی فرصت می‌یابند تا خط ارتباط با آمریکا را به‌عنوان یک ضرورت، نه یک انتخاب، جا بیندازند».

توهمات نویسنده کانال غربگرا در حالی است که اولاً ایران در سیاست خارجی مستقل است و منافع و مصالح خود را مستقلاً تعریف می‌کند. ثانیاً طرفی که غربگرایان روی دیوارش یادگاری نوشته‌اند و بارها کلاهبردار درآمده، آمریکاست که همین حالا هم اوکراین و زلنسکی را یک‌جا دارد معامله می‌کند و حال آن که همین غربگرایان چند ماه قبل از لوده وطن فروشی به نام زلنسکی به عنوان قهرمان و الگو یاد می‌کردند. اصلاً هم به روی خودشان نمی‌آوردند که او نیمی از معادن کشورش را به ترامپ بخشیده تا مثلاً امنیت بخرد!

یادآور می‌شود حضرت امام خمینی(ره) زمانی که برخی منافقین شعار مرگ بر شوروی داده بودند، با وجود مخالفت شدید با شوروی فرمودند هدف از این شعار، فراموشاندن شعار مرگ بر آمریکاست.