به گزارش مشرق،کانال تلگرامی تحلیل و پژوهش جنگ های ترکیبی مطلبی با عنوان آتش زیر خاکستر در قفقاز: کریدور زنگزور، نفوذ آمریکا و چالش‌های روسیه را منتشر کرد:

در صحنه پرتلاطم ژئوپلیتیک قفقاز جنوبی، نام کریدور زنگزور این روزها بیش از پیش به گوش می‌رسد و بار دیگر به کانون توجهات بین‌المللی بازگشته است.

این مسیر ترانزیتی که قرار است آذربایجان را از طریق خاک ارمنستان به برون‌بوم نخجوان متصل کند، فراتر از یک پروژه زیرساختی صرف، به نمادی از رقابت‌های منطقه‌ای و قدرت‌های جهانی بدل شده است. آنچه این روزها بر اهمیت این کریدور افزوده، نه تنها جاه‌طلبی‌های طولانی‌مدت منطقه‌ای است، بلکه طرح‌های جدید ایالات متحده و اوج‌گیری بی‌سابقه تنش‌ها میان آذربایجان و روسیه نیز بر پیچیدگی ماجرا افزوده است.

صفحه CaucasusWarReport در X گزارش داد که ایالات متحده طرحی برای کریدور زنگزور تدوین کرده است. بر اساس این پست، این طرح در دوران دولت دونالد ترامپ شروع به شکل‌گیری کرده و دو هدف را دنبال می‌کند: ارائه تضمین‌های امنیتی به باکو و حفظ حاکمیت ارمنستان. با این حال، تحلیلگران ادعا می‌کنند که این طرح در واقع به طور فعال در دوران جو بایدن توسعه یافته است. طبق این گزارش‌ها، این طرح به طور کامل روسیه را از روند خارج می‌کند و پیشنهاد می‌دهد مدیریت کریدور به یک شرکت لجستیکی تجاری آمریکایی واگذار شود. یک مقاله منتشر شده توسط civilnet.am، که به دولت ارمنستان نزدیک است، به نقل از اولسیا وارتانیان از بنیاد کارنگی برای صلح بین‌الملل می‌گوید که مدل پیشنهادی بر اساس مکانیسم‌های نظارتی بین‌المللی است که قبلاً برای مناطق جدایی‌طلب گرجستان طراحی شده بود.

در حال حاضر، آذربایجان بر ضرورت فراسرزمینی بودن این مسیر تأکید دارد، به این معنا که هیچ‌گونه کنترل گمرکی یا مرزی از سوی ارمنستان در آن صورت نگیرد و حرکت آزادانه تضمین شود. این در حالی است که ارمنستان قاطعانه بر حاکمیت خود بر بخش عبوری از خاکش تأکید کرده و مدل‌هایی با کنترل گمرکی ساده‌سازی‌شده را پیشنهاد می‌دهد که آن را "تقاطع صلح" نامیده است. این دیدگاه‌ها، کریدور را به میدان نبردی دیپلماتیک تبدیل کرده است.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.