به گزارش مشرق، از ۸ دسامبر گذشته که گروه «تحریرشام» به سرکردگی «ابومحمد الجولانی» قدرت را در سوریه به‌دست گرفت، این کشور شاهد موجی از آدم‌ربایی‌ها به‌ویژه در میان زنان علوی است، درحالی‌که شواهد امر نشان می‌دهد، این زنان به‌دست عناصر و گروه‌های مسلح وابسته به جولانی پس از ربوده شدن به استان و شهر «ادلب»، پایگاه تحریرشام برده می‌شوند و در آنجا در معرض بردگی جنسی قرار می‌گیرند.

ربودن زنان علوی و بردگی‌جنسی آنها به‌دست تحریرشام یادآور ربودن هزاران زن «ایزدی» سنجار عراق به دست «داعش» در سال ۲۰۱۴ و به بردگی گرفته شدن آنهاست.

افشاگری فعال حقوق‌بشر سوری

«هبه عزالدین الحجی»، مدافع حقوق‌بشر سوری و رئیس سازمان «عدالت و توانمندسازی» و رئیس «شبکه شأن برای بنای صلح» در پستی در پلتفرم فیسبوک که بعداً به دلیل تهدیدهای تحریرشام مجبور به حذف آن شد، از ملاقات با زنی می‌گوید که به گفته او در جریان قتل‌عام‌ علویان به دست عناصر مسلح در مارس گذشته در منطقه ساحل سوریه ربوده شده و به ادلب آورده شده بود.

عزالدین نوشته بود: «در سفر اخیرم با برادرم به ادلب، به مردی برخورد کردم که قبلا او را می‌شناختم. او را همراه زنی دیدم که تا به حال با وی برخورد نکرده بودم. می‌دانستم که مرد بارها ازدواج کرده بود و آن زمان که با او برخورد کردم، دارای سه همسر بود. آنچه توجه‌ام را جلب کرد، ظاهر زن بود که نشان می‌داد، نمی‌داند، چگونه از حجاب به‌ویژه روبند استفاده کند.»

بعد از تحقیق‌وتفحص عزالدین درمی‌یابد، زن از منطقه ساحل است، منطقه‌ای که مارس گذشته شاهد قتل‌عام بیش از ۱۶۰۰ علوی به دست عناصر جولانی بود. وی می‌افزاید: «مرد پس از انتقال زن به ادلب با او ازدواج می‌کند، هیچ‌کسی از وضعیت او مطلع نیست و تلاش برای تماس با وی به دلیل ترس و وحشت از وضعیتی که در آن بسرمی‌برد، به نتیجه نرسید.»

این جرقه تحقیق‌وتفحص میدانی عزالدین درباره موضوع ربودن زنان علوی از منطقه ساحل بود، وی می‌گوید: «متاسفانه بسیاری صحت این موضوع را مورد تأکید قرار دادند و فقط متوجه یک گروه مسلح نیست، بلکه آنگونه که از دوستانم شنیدم، گروه ارتش ملی و عناصر مسلح خارجی نیز دست به چنین جنایاتی می‌زنند.»

از وقتی جولانی قدرت را در سوریه به دست گرفت، اقدام به ادغام گروه‌های مسلح تندرو، از جمله حزب‌اسلامی ترکستانی و همچنین ترکمان‌های سوریه وابسته به گروه ارتش ملی مورد حمایت ترکیه در صفوف هیئت تحریرشام و فرماندهانی از میان خارجی‌ها برای تصدی مناصب ارشد در وزارت دفاع جدید سوریه کرد.

این گروه‌ها به همراه هیئت تحریرشام در قتل‌عام مارس گذشته در مناطق مختلف ساحل سوریه مشارکت داشتند، آنها به شهرک‌ها و روستاهای علوی‌نشین یورش برده و پس از غارت خانه‌ها و املاک آنها مردان و کودکان را به قتل رسانده و زنان‌شان را ربودند.

عزالدین پست خود را با این هشدار به پایان می‌رساند که آنچه در سوریه رخ می‌دهد، بسیار خطرناک است و حکومت جولانی باید برای روشن شدن سرنوشت این زنان و آزاد کردن آنها وارد عمل شود. اما به جای تحقیق در این موضوع استاندار ادلب دستور بازداشت عزالدین به اتهام اهانت وی به حجاب را می‌دهد.

پدیده ربودن زنان سوری

پیش از آن، «کارولیس نحلی»، دختر جوان دروزی صبح ۲ فوریه گذشته در حوالی منطقه «جرمانا» در دمشق ربوده می‌شود. این حادثه‌ای عجیب بود، چون آدم‌رباها خواستار غرامت نبودند، در عین‌حال که از سرنوشت او هیچ اطلاعی در دست نبود. اما اخباری به گوش می‌رسید که دختران جوانی مانند کارولیس پس از ربوده شده به عنوان کنیز و برده به ادلب منتقل می‌شوند، موضوعی که تحقیق میدانی عزالدین صحت آن را تأیید می‌کرد.

پیش از آن، «کارولیس نحلی»، دختر جوان دروزی صبح ۲ فوریه گذشته در حوالی منطقه «جرمانا» در دمشق ربوده می‌شود. این حادثه‌ای عجیب بود، چون آدم‌رباها خواستار غرامت نبودند، در عین‌حال که از سرنوشت او هیچ اطلاعی در دست نبود. اما اخباری به گوش می‌رسید که دختران جوانی مانند کارولیس پس از ربوده شده به عنوان کنیز و برده به ادلب منتقل می‌شوند، موضوعی که تحقیق میدانی عزالدین صحت آن را تأیید می‌کرد.

در ۲۱ مارس گذشته «بشری باسین مفرج»، دختر جوان علوی و مادر دو فرزند در ایستگاه اتوبوس شهر ساحلی «جبله» ربوده می‌شود. همسرش با انتشار کلیپی در شبکه‌های اجتماعی گفت که همسرش به ادلب برده شده و این وحشتناک‌ترین اتفاقی است که ممکن است، برای همسر یک مرد اتفاق بیفتد.» ربوده شدن بشری در پی خود موجی از آدم‌ربایی‌ها را به دنبال داشت، خبرگزاری کُردی «جینها» ۲۵ مارس گذشته اعلام کرد، ظرف ۴۸ ساعت گروه‌های مسلح بیش از ۱۰۰ نفر را ربودند که بسیاری از آنها زن بودند.

در ۵ آوریل جاری «کاتیا جهاد قرقط»، ۲۱ ساله بعد از آخرین تماس با وی در ساعت ۹:۴۰ دقیقه صبح در داروخانه‌ای در محله «بحره» در «عرطوز» حومه دمشق ربوده می‌شود و تلاش‌های خانواده‌اش برای یافتن وی راه به جایی نمی‌برد.

در ۸ آوریل «سمیه سلیمان حسنو»، ۱۷ ساله پس از خروج از مدرسه‌اش در شهرک «قرداحه» در حومه لاذقیه ربوده می‌شود. در ۱۱ آوریل «رنیم غازی زریقه» ۲۲ ساله در شهر «مصیاف» در حومه حماه مفقود می‌شود. در ۱۴ آوریل «بتول عارف حسن»، مادر کودک ۳ ساله پس از خروج از منزل والدینش و در مسیر بازگشت به منزلش در مسیر حمص‌-‌صافیتا ربوده می‌شود.

در ۱۶ آوریل «آیه طلال قاسم» ۲۳ ساله پس از خروج از منزل در شهر طرطوس ربوده می‌شود. وقتی ۳ روز بعد ربایندگان وی را آزاد می‌کنند، توسط عناصر تحریرشام بازداشت می‌شود و تاکنون هیچ خبری از او در دست نیست.

زنده شدن خاطرات وحشت‌آور سنجار

روز ۱۷ آوریل وبگاه عراقی «الدرج» جزئیاتی درباره ربوده شدن ۱۰ زن علوی در منطقه ساحل سوریه و حومه حمص و حماه منتشر کرد. یکی از این زنان با نام مستعار «رحاب» به این وبگاه گفته بود که وی در روز روشن ربوده و به همراه زنی دیگر در اتاقی زندانی شد.

رحاب می‌افزاید:‌ «در معرض شکنجه قرار گرفتیم. اجازه نداشتیم، با هم صحبت کنیم. از لهجه آدم‌رباها متوجه شدم که آنها سوری نیستند. لهجه یکی خارجی و دیگر ادلبی بود. به ما ناسزا می‌گفتند، چون علوی بودیم.»

زن دیگری که با وی زندانی شده بود، می‌گوید، مرا مجبور کردند، با خانواده‌ام تماس بگیرم و بگویم خوبم و از آنها بخواهم، هیچ اطلاعاتی درباره ربودن من به کسی ندهند.

وبگاه الدرج به ربوده شدن یک دختر ۱۸ ساله در یکی از شهرهای ساحل سوریه نیز اشاره می‌کند که آدم‌رباها به خانواده‌اش درباره انتشار خبر ربوده شدن وی هشدار داده بودند. وحشت‌آور آنکه پس از مدتی آن دختر در تماس با کد تماس کشور آفریقایی ساحل‌عاج به خانواده‌اش اطلاع داده بود که حالش خوب است، اما نمی‌داند، کجاست.

این وبگاه تأکید می‌کند، وضعیت این ده زن سوری کاملا شبیه هزاران زن ایزدی است که در سال ۲۰۱۴ در منطقه سنجار عراق توسط داعش ربوده و به بردگی گرفته شدند.

در آن سال داعش حدود ۶۴۰۰ زن ایزدی را پس از ربودن به عنوان کنیز و برده فروخت یا به عنوان عناصر انتحاری آموزش داده شدند تا در مناطقی که داعش عملیات می‌کرد، خود را منفجر کنند و با اینکه بسیاری از آنها موفق به فرار شدند، اما بعد از گذشت ۱۰ سال از سرنوشت ۲۶۰۰ نفر آنها هیچ اطلاعی در دست نیست.

هیئت تحریر شام جا پای داعش می‌گذارد

افشای وجود زنان علوی که توسط هیئت تحریرشام در ادلب به بردگی یا کنیزی گرفته می‌شوند، موضوع غیرمنتظره یا عجیبی نیست، چون نگاه این گروه به علوی‌ها تفاوتی با نگاه داعش به ایزدی‌ها ندارد.

در سال ۲۰۱۴ «سام هیلر«، تحلیلگر امور سوریه «جبهه النصره» را گروهی توصیف کرد که موجب نشر طایفه‌گرایی و فراتر از آن تشویق قتل‌عام علوی‌ها می‌شوند و اینکه هم داعش و هم جبهه النصره یا همان هیئت تحریرشام کنونی به رهبری جولانی علوی‌ها را مرتد می‌دانند.

زمانی‌که داعش سقوط کرد و برخی از اسرای زن و کودک ایزدی موفق به فرار شدند، فاش کردند که بسیاری از هم‌کیشان آنها توسط داعش از عراق به سوریه و ترکیه به بردگی و کنیزی برده شدند.

روزنامه گاردین در آن زمان به نقل از «عبدالله شرم» ۴۶ ساله و فعال حقوق‌بشری که در نجات ایزدی‌ها مشارکت داشت، فاش کرد که زنان ایزدی در زندان‌هایی در ادلب و شمال حلب نگهداری می‌شدند، موضوعی که «الکساندر هوگ»، رئیس کمیته بین‌المللی مفقودان در عراق نیز آن را مورد تأکید قرار داد.

در سال ۲۰۱۹ «علی حسین» از ایزدی‌های دهوک نقل کرد که برای نجات جان یک دختر ۱۱ ساله ایزدی از دست داعشی‌ها که وی را به یکی از سرکردگان جبهه النصره فروخته بودند، ۷۰ هزار دلار پرداخت کرده بود.

همچنین، رویترز در گزارشی به نقل از یک دختر جوان ایزدی به‌نام «روژان» که در سال ۲۰۱۴ بیش از ۱۳ سال نداشت، نوشت که یک سعودی داعشی او را خریده و برای مدت ۵ سال در ادلب به عنوان برده نگهداری می‌کرد.

امارت داعش در پوشش جدید

یک روز بعد از ورود تحریرشام به سرکردگی جولانی به دمشق، شبکه «روداو» از آزادی زن ۲۹ ساله ایزدی خبر داد که در ادلب در بازداشت بود.

این شبکه کُردی عراقی خاطرنشان کرد که زنان ایزدی بسیاری صرف نظر از اردوگاه «الهول» در مناطق تحت کنترل گروه‌های مسلح در سوریه یافت شدند که در بازداشت عناصر تکفیری بودند.

هفته‌های پس از آن میدان‌های اصلی شهرهای بزرگ سوریه سقوط نظام اسد و روی کار آمدن حکومت جولانی را جشن گرفتند، اما مدت چندانی نگذشت که معنای واقعی حاکمیت جولانی برای مردم سوریه اشکار شد.

موج ربودن دختران و زنان علوی با هدف به کنیزی و بردگی بردن آنها همانند آنچه داعش با ایزدی‌ها انجام داد، معنای آزادی که جولانی برای مردم سوریه آورده بود، را معنا کرد.