*********

عبدالناصر همتی، وزیر اقتصاد در ششمین ماه حضورش در دولت چهاردهم توسط مجلس دوازدهم استیضاح و از سمت خود برکنار شد.

برکناری و استیضاح همتی مورد توجه روزنامه‌های اصلاح‌طلب قرار گرفته است، روزنامه سازندگی در یادداشتی به قلم حسین مرعشی او را قربانی تحریم خوانده و نوشته است:

همتی قربانی وضع بد اقتصادی شد. به هر حال‌ مجلس‌ با همه‌ انتقاداتی که ممکن‌ است به مجلس‌ دوازدهم وارد باشد و هست، ولی بالأخره نمایندگان مردم تحت‌ تأثیر مردم‌ هستند و شرایط بد اقتصادی ایران، آقای همتی که حتما از معدود اقتصاددانان عملگرا، واقع‌بین و دارای تجربه‌ کافی در امور اجرایی بود را از ادامه‌ خدمت باز داشت. یعنی من آقای همتی را قربانی وضع بد اقتصاد می‌دانم. البته‌ تشخیص مجلس در مواجهه‌ با مشکلات واقعی اقتصادی کاملا اشتباه بود. مجلس به جای اینکه به ریشه‌های واقعی مشکلات بپردازد، ساده‌ترین و کم هزینه‌ترین راه‌ از جهتی و پر هزینه‌ترین از یک جهت دیگر را انتخاب کرد.

مرعشی در ادامه گفته است:

مجلس متوجه مشکلات اقتصادی ایران و مردم هست ولی حاضر نیست راه‌حل‌های واقعی را بپذیرد و تجربه‌ کند. راه‌حل‌های واقعی اقتصاد ایران چیز دیگری است؛ ما به یک تغییر جهت‌ مهم در سیاست‌های کشور نیاز داریم و باید مسیرهایی را انتخاب کنیم که بتواند مشکلات واقعی ایران را کاهش‌ بدهد؛ تغییر وزیر اقتصاد هیچ یک از مشکلات ایران را حل نمی‌کند.

یکی از مهمترین اشکالات همتی در دفاع روز گذشته در مجلس تاکید روی فرستادن پالس ضعف از داخل به بیرون بود، در جلسه استیضاح، هم رئیس جمهور و هم آقای همتی، از جنگ اقتصادی دشمن گفتند. روشن است که تکرار ناشیانه و پر بسامد "مذاکره" چقدر می توانسته به این جنگ اقتصادی ضریب بدهد.

امروز این سوال پیش پای همتی باقی مانده است که اگر اختیار تحریم دست ما نیست، آیا تدابیری برای رفع خود تحریمی های مختلف اندیشیده ایم تا مثلا دلالی و سفته بازی و سوداگری کاذب و قاچاق، عرصه را بر تولید کنندگان تنگ نکند، یا منابع و تسهیلات اقتصادی کمیاب، به جای هدر رفت، صرف حمایت از تولید و رونق معیشت مردم شود؟

پس از استیضاح همتی این انگاره عجیب در میان برخی جریان‌های رادیکال‌های اصلاح‌طلب پدید آمد که وفاق تمام شده است و از حالا کشتی‌بان را سیاستی دگر لازم است! روزنامه هم‌میهن می‌نویسد:

با تجربه اولین استیضاح در دولت چهاردهم «فاتحه وفاق» را باید خواند. البته نباید درباره این گزاره چنین اشتباهی کرد که برای وفاق نباید وزیری استیضاح ‌شود؛ استیضاح ابزاری در دست نمایندگان مجلس است اما این موضوع آنجا قابل انتقاد است که بعید است هیچ‌یک از امضاکنندگان استیضاح و رای‌دهندگان به برکناری وزیر اقتصاد، آینده بهتری برای کشور پس از تغییر سکاندار وزارت اقتصاد متصور باشند.

بررسی‌ها نشان می‌دهد که پایان وفاق پروژه‌ای از پیش تعیین شده برای جدا شدن بخشی از اصلاح‌طلبان از دولت است.

همچنین افرادی که بارها به وزیر سابق اقتصاد توصیه کرده بودند که تند برود تا تکلیف دولت مشخص شود، در این پروژه دست دارند.

این افراد در ساعات پس از استیضاح شکل‌گرفته، در تلاش هستند که با تحریک هواداران دولت فضا را دوقطبی کرده تا دولت را مجبور به واکنش‌های غیرمعقول کنند. این جریان بدون توجه به مصلحت‌های اصلی نظام در دوره روی کار آمدن ترامپ و بی‌توجه به عواقب جنگ اقتصادی پیش‌رو تمام تمرکز خود را روی درگیری‌های سیاسی گذاشته است.