*********

برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب در راستای مطالبه سازی‌های مورد تاکید خود از سویی و تلاش برای تولید فشار به رئیس جمهور از جانب دیگر، با بیان اینکه امید به بهبود شرایط اقتصادی حداقل ۲ سال زمان نیاز دارد و جامعه تا آن زمان امیدواری های خود را از دست می دهد، اقدام فوری پزشکیان را مساله اینترنت، زنان و مذاکره با آمریکا معناسازی می‌کنند.

روزنامه آرمان ملی دراین‌باره با اشاره به روند نیاز به عادی سازی میان ایران و آمریکا نوشته است:

اگر واقع‌بینانه به موضوع نگاه کنیم امروز بخش مهمی از مشکلات کشور با سیاست خارجی گره‌ خورده است و به اعتقاد من نباید همه مسائل کشور به سیاست خارجی و مذاکره هسته‌ای گره زد و دولت هر چه زودتر باید از این مسیر عبور کند و مدیریت کشور را از اسارت سیاست خارجی رها کند. اگر در مواردی سیاست خارجی و داخلی ما به نتیجه نرسیده باید اکنون که صاحب تجربه شده‌ایم، در آن سیاست‌ها بازنگری صورت گیرد. تاکنون برخی سیاست‌های ما هزینه‌های زیادی ایجاد کرده است.

در بخش دیگری از این گزارش آمده است:

اگر امروز به این نتیجه رسیده‌ایم که به‌خاطر آن سیاست‌ها انزوای اقتصادی و سیاسی برای کشور ایجاد شده، لازم است هرچه زودتر از این انزوا خارج شد تا ایران بتواند کشوری اثرگذار در سیاست‌های بین‌المللی و منطقه‌ای باشد. به عبارت دیگر باید توجه کرد که کدام سیاست‌ها و کدام شعارها محقق نشده و چه بسا به ضرر کشور هم تمام شده باشد. دوستی و دشمنی با دیگر کشورها باید مبتنی بر منافع ملی باشد و هر کشور را باید با منافع ملی سنجید.

پروژه ثابت و مستمر جریان اصلاحات در برابر دولت، تلاش برای تامین مطالبات جریانی خود و فرعی و اصلی کردن اولویت های خود می‌باشد. اصلاح‌طلبان در این رابطه و در چارچوب کسب نمایندگی از لایه هایی از جامعه اعتراضی تلاش می کنند که توان دولت را صرف سرویس‌دهی به مطالبات صرف خود نمایند.

رادیکال‌های اصلاح‌طلب همچنین در این توهم به سر می‌برند که رگ حمایت جامعه از دولت پزشکیان صرفا در اختیار و دست آنان است، ادامه توهمی که فکر می‌کنند آنان پزشکیان را به مقام ریاست جمهوری رسانده‌اند.

روزنامه سازندگی در یادداشتی عجیب به قلم محسن هاشمی از ناتوانی سیستم پدافندی کشور خبر داده و می‌نویسد:

باید از آخرین فرصت‌ها برای احیای مشارکت عمومی استفاده کنیم و ممنوعیت‌های بی‌دلیل را رفع کنیم تا نشاط به کشور بازگردد این روزها تهدید حمله هوایی اسرائیل به مراکز هسته‌ای مطرح شده است. در سال‌های گذشته نیز ایران به‌واسطه پدافند هوایی‌اش مقاوم معرفی شده، اما حملات اخیر نشان می‌دهد که این ابزار کافی نیست. مردم‌سالاری و مشارکت عمومی مهم‌ترین پدافند ما هستند. در سال ۱۳۸۰، مشارکت بالا در انتخابات، مانع جدی برای اجماع جهانی علیه ایران بود. اما در انتخابات اخیر، بیش از ۵۰ درصد مردم شرکت نکردند و رئیس‌جمهور با ۲۶ درصد آراء انتخاب شد. این کاهش مشارکت به تقویت تهدیدات منجر می‌شود.

متصل کردن خط تجاوز خارجی با باج گرفتن داخلی یکی از راهبردهای همیشگی جریان اصلاح‌طلب در سال‌های اخیر است، گروهی که تلاش دارد با ناتوان جلوه دادن توان داخلی کشور را به سمت پرتگاه ببرد!