گروه جهاد و مقاومت مشرق- روز پنجشنبه  4 آذر ماه سال 1389 ، برابر با 18 ذي حجه سال 1431 ، همزمان با عيد غدير خم و روز بسيج مستضعفين ، علامه مجاهد سيد بدرالدين طباطبايي حوثي ، رهبر شيعيان يمن و مروج فرهنگ بسيجي در يمن دعوت حق را لبيک گفت.
خبر وفات علامه علامه بدرالدين زياد مورد توجه محافل خبري شيعيان ، خصوصا در ايران قرار نگرفت. بسياري نمي دانستند که اين سيد بزرگوار ، مروج نهضت امام خميني در ميان شيعيان مستضعف و ستم کشيده يمن بود و در اين راه تمام توان مادي و معنوي خويش را هزينه نمود و فراز و نشيب هاي سياسي در منطقه و يمن ، او را در درستي مسيري که برگزيده بود مردد نکرد.

 بدر الدين الحوثي، در سال 17 جمادي الاول سال  1345 ه.ق در شهر «ضحيان» به دنيا آمد و در صعده (واقع در استان صعده در 243 کيلومتري شمال پايتخت يمن)  پرورش يافت.
منابعي که اطلاعاتي تفصيلي را از زندگي علامه بدرالدين در اختيار ما قرار دهد در دسترس نيست اما وي پس از پيروزي انقلاب اسلامي ، به شدت تحت تاثير انقلاب اسلامي ايران و پيشواي آن ، حضرت امام خميني قرار گرفت و تلاش کرد به شناخت کامل تري از امام خميني و نهضت او دست پيدا کند . علامه بدرالدين در سال 1994  پس از آن که خانه اش در جريان جنگ داخلي يمن مورد حمله قرار گرفت و ويران شد  به ايران پناه آورد و  هفت ماه  در شهر قم  اقامت گزيد. در اين مدت وي آشنايي نزديک تري با حوزه هاي علميه شيعه در ايران بدست آورد و از نزديک با فرهنگ انقلاب اسلامي آشنا گرديد.  گفته مي شود فرزند وي ، شهيد حسين الحوثي نيز مدتي را در ايران و شهر قم ساکن بوده است.
علامه بدرالدين در طول حياتش، از ابراز ارادت و اخلاص آشکار  نسبت به امام خميني دريغ ننمود و در اين امر تا جايي پيش رفت که در يمن شايع شد ، وي نماينده امام خميني در يمن مي باشد. آن بزرگوار هرگز چنين ادعايي را تاييد يا تکذيب نکرد اما در عملکرد و سيره عملي اش به گونه اي بود که همواره اين عقيده را در ميان دوستان و دشمنانش تقويت مي نمود. 
کشور يمن تا سال 1990 به دو بخش يمن شمالي و يمن جنوبي تقسيم مي شد و در اين سال به وحدت رسيد. حکومت جائرانه و تبعيض آلود «علي عبدالله صالح»  بر کشور يمن باعث شد که شيعيان استان صعده ، با هدايت علامه بدرالدين ، به تلاش عملي براي اعاده حقوق اوليه خود دست بزنند. در اين راستا « حسين الحوثي » فرزند دانشمند علامه بدرالدين ، تحت لواي پدرش ، هدايت «حزب الحق» ( بزرگ ترين حزب شيعيان يمن) را بر عهده گرفت و حتي در انتخابات سال 1993 به پارلمان يمن راه يافت. حزب الحق کوشيد طي بيش از يک دهه فعاليت آشکار سياسي ، به تبعيضات و مظالم حکومت مرکزي بر شيعيان ، خصوصا اهالي استان صعده پايان دهد اما در نهايت وادار به رويارويي مسلحانه با رژيم مرتجع علي عبدالله صالح گرديد. 

نخستين نبرد مسلحانه ميان شيعيان يمن و رژيم علي عبدالله صالح در سال 2004  روي داد و فرماندهي آن را فرزند علامه بدرالدين ، يعني حسين الحوثي بر عهده داشت.

شهيد سيد حسين الحوثي در کنار پدرش علامه بدر الدين

سيد حسين الحوثى  از علماي ديني و داراي شخصيتي بسيار جذاب بود. وي معارف قرآني قابل توجهي داشت و در سخنراني هايش به شدن بر مفاهيم قرآنى تکيه مي کرد. حسين الحوثي با خطابه هاي  پرجاذبه، انقلابي و آتشين و در عين حال روشنفکرانه و مصلحانه خود تلاش داشت جامعه  شيعيان يمن را که سال ها بر اثر همزيستي با وهابيون و کمونيست ها ، دچار خمودگي و رخوت شده بود ، با بازگشت به روح و مفاهيم قرآن احيا کند. محور فعاليت هاي او به عنوان شاگرد مکتب پدرش از اين قرار بود:
الف. شيعي بودن و حضور پررنگ مباني شيعه در آن.
ب. نقد وضعيت موجود.
ج. ترويج آموزه هاي امام خميني و انديشه سياسي نشات گرفته از انقلاب اسلامي ايران در زمينه‌هايي همچون مبارزه با استکبار و آمريکا و اسرئيل.
در اکثر سخنراني هاي حسين الحوثي  که در جمع جوانان شيعه يمني ايراد کرده، از امام و انقلاب ايران نام برده مي شود و  علاقه و گرايش شديد وي به  حزب الله لبنان و شخص سيد حسن نصرالله مشهود است و با هدايت او و تاييدات پدرش بود که  پرچمهاي حزب الله در سراسر منطقه صعده برافراشته مي شود.
 اعتراضات حسين الحوثى به سياست هاي حکومت مرکزي يمن در سال 2003 و پس از نفوذ آمريکا در يمن به بهانه فعال شدن نيروهاي القاعده در اين منطقه به اوج خود رسيد. مهمترين اعتراض او اين بود که چرا حکومت يمن اجازه داده است نيروهاى نظامى آمريکا در يمن مستقر شوند و استقلال و حاکميت سياسى آن ها را زير سوال ببرند.

شهيد سيد حسين بدرالدين طباطبايي الحوثي

ابعاد استکبارستيزى، به ويژه مبارزه با صهيونيزم در جنبش شيعيان به رهبري خاندان الحوثي  بسيار چشمگير است. سيد حسين الحوثي معتقد بود نمازى که پس از آن مرگ بر اسرائيل گفته نشود و برائت از صهيونيزم  مطرح نگردد، مورد رضايت و قبول خداوند نيست و او و پيروانش همواره پس از نماز، فرياد الله اکبر، الموت لامريکا، الموت لاسرائيل، اللعنة على‏اليهود،النصر للاسلام" . سر مي دادند(هم اکنون نيز پرچم سفيدي که اين شعارها روى آن نوشته شده است ، به عنوان نماد جنبش شيعيان به رهبري الحوثي ها به شمار مي رود.) وي حتي  پيروان خود را به پايتخت يمن  فرستاد تا در نماز جمعه رسمي پايتخت، پس از اقامه نماز، شعارهاي مرگ بر آمريکا و مرگ بر اسرائيل سر دهند.
تحمل چنين جنبش شجاع و صريحي، براى حکومت مرکزى يمن که رابطه محکمي با آمريکا داشت و حوثي ها را خطري براي حکومت خود مي ديد بسيار سنگين بود. حکومت يمن فعاليت‏هاى متنوعى را مانند تطميع ، تحريک وهابيون و حتي بدبين کردن شيعيان يمن نسبت به خاندان الحوثي انجام داد ، ولى قادر به  سرکوب آنان نگرديد و سرانجام وارد فاز نظامى شد. نهايتا دولت يمن 18 يگان نظامى را براى دستگيرى حسين الحوثى به صعده فرستاد و او و يارانش را محاصره نمود. سيد حسين و مجاهدان تحت امرش در کوهستان هاي صعده به مدت  90 روز مقاومت جانانه اي مى‏کنند و دست آخر به شهادت مي رسند.

پيکر پاک شهيد سيد حسين الحوثي پس از شهادت

سيد حسين الحوثي در جريان مبارزات خود ، آشکارا به امام خميني و افکار او تاسي مي کرد  و  تقريبا در تمامي خطابه  هايش از امام خميني (ره) نام برده و به سخنان ايشان اشاره کرده است. اين اشارات کافي بود تا دولت يمن که به دنبال بهانه اي براي خلاصي از مزاحمت هاي شيعيان صعده بود ، بهانه لازم را به دست آورده  و با تبليغات فراوان ، شايعه نمايد که حوثي ها از حمايت مالي و نظامي ايران برخوردارند  يا دست حزب الله را در مبارزات ضد دولتي صعده ديده شده است و علامه بدرالدين و يارانش را عوامل ايران و حزب الله معرفي نمايد.
ذيلا به گوشه هايي از اين سخنراني ها در رابطه با حضرت امام خميني (ره) اشاره مي شود:

«... امام خميني رحمة الله عليه، همانا آمريکا را شيطان بزرگ ناميد چون در وراي هر فتنه اي قرار دارد و حاکمان اصلي آمريکا و کساني که بر آمريکا مسلط شده اند يهودي هستند) ...چون امام خميني (ره) امامي عادل و متقي است لذا دعوتش رد کردني نيست...مشاهده کرديم تمام کساني که در زمان امام خميني، در مقابل انقلاب اسلامي ايران ايستادند، و تمام کشورهايي که در کنار عراق ضد جمهوري اسلامي جنگيدند يکي پس از ديگري به سزاي اعمال خود رسيدند. جمهوري اسلامي تا به امروز هم دشمن اصلي آمريکا و اسرائيل است، امام خميني رحمة الله عليه نسبت به آزادي اعراب و مسلمين از سلطه آمريکا به شدت علاقمند بود و براي نابودي اسرائيل تلاش مي کرد ولي همه کشورها در مقابلش صف آرايي کردند و ديديم کشورهايي که مقابل امام قرار گرفتند چگونه از سوي آنها که به کمکشان رفته بودند ضربه خوردند. کويت و همچنين عربستان سعودي از سوي عراق مورد تجاوز قرار گرفتند. کشور يمن هم تعداد زيادي نيروي نظامي براي جنگ با انقلاب اسلامي در ايران، به عراق فرستاده بود، پيش بيني مي شود که رئيس و ارتش يمن، کيفر اعمال خود را ببينند. (تکبير حاضران)...»

شهيد سيد حسين بدرالدين طباطبايي الحوثي

«...بر يمني ها واجب است که به سلطه آمريکا بر کشورشان با هر بهانه اي که بوده، راضي نشوند و آنان را اخراج کنند.... آيا حزب الله در لبنان سکوت پيشه کرد؟ يا اينکه آنان گروه هاي مؤمن سيراب شده از روح قرآني هستند که تماما عمل و جهاد است، سراسر وحدت، برادري، انفاق و بخشش است؟ و آن حزب سربلند زندگي مي کند. گروه هاي مؤمني هستند که سرافرازند و بر ضد اسرائيل هرچه بخواهند مي گويند... آيا براي مبارزه با سه - چهار تن تروريست ،  نيازي به آمدن آمريکايي ها جهت آموزش ارتش يمن بود؟ آمدن آمريکايي ها به يمن ابتداي شر است. آن ها  آمده اند که پايگاه هاي نظامي راه بياندازند. پس از آن آمريکا بر يمن مسلط خواهد شد و همه امور ما را به تباهي خواهد کشاند...»

«...امام خميني کسي بود  که حج را به معناي قرآني و کامل آن معرفي کرد و طريقه اداي حج را روشن ساخت، به ايرانيان آموخت شعار برائت از آمريکا، برائت از مشرکان و برائت از اسرائيل را سردهند...»

پس از شهادت سيد حسين ، علامه بدرالدين شخصا فرماندهي جنگ عليه رژيم علي عبدالله صالح را بر عهده گرفت. ماه ها بعد ، علامه بدرالدين که از ضعف جسمي فراوان رنج مي برد ، رهبري مجاهدان شيعه يمني را به پسرش عبدالملک سپرد  اما دست از حمايت و پشتيباني آشکار از او و مبارزات شيعيان يمن برنداشت تا اين که سرانجام در سن 86 سالگي و همزمان با عيد غدير خم که از بزرگ ترين اعياد شيعيان يمن مي باشد ، بر اثر بيماري تنفسي درگذشت. وهابيون و عوامل عربستان صعودي به قدري از اين پيشواي شيعه کينه به دل داشتند که مراسم تشييه پيکر او را مورد هجوم تروريستي قرار داده و دو تن از تشييع کنندگان را به شهادت رساندند.
علامه بدرالدين در احياي فرهنگ شيعه ميان پيروان خود سهم منحصربفردي داشت. خصوصاکه اين سيد جليل القدر مراسم عزاداري سيدالشهدا(ع) را در ميان پيروان خود با الگوبرداري کامل از عزاداري رايج در ايران و لبنان اشاعه داد  و فرهنگ عاشورايي را در ميان شيعيان يمن با شور و حرارت خاصي گسترش داد. 
امروز گرچه علامه بدرالدين وسيد حسين الحوثي در ميان شيعيان يمن نيستند اما مکتبي که آنان با لگوبرداري از امام خميني و شاگردان بسيجي اش در يمن پايه گذاري نمودند به حيات خويش ادامه مي دهد و مي رود که  نقشي تعيين کننده در معادلات منطقه اي براي خود ايجاد نمايد. روزي که سيد حسين الحوثي به همراه 300 تا 400 شيعه يمني ، بسيجي وار در برابر تجاوزات دولت مرتجع يمن ، سه ماه مقاومت کرده و قتل عام شدند ، تصور هم  نمي شد که حدود پنج سال بعد ، بسيجيان يمني به صد هزار نفر بالغ شوند و قدرتشان به جايي برسد که رژيم يمن براي سرکوب آنان از ارتش عربستان سعودي کمک بخواهد.