سينماي ايران چقدر فرهنگ ايران را بازتاب مي دهد؟ در هر فيلم آمريکايي معمولا يک کليسا نمايش داده مي‌شود اما در فيلم هاي ايراني تا به حال مسجد ديده‌ايد؟ اصلا وارد مسجد نمي شوند. حداکثر صداي اذاني در پس زمينه فيلم پخش مي شود يا يک تصوير يک گنبد از بيرون نشان

به گزارش مشرق، بولتن نوشت: شب گذشته جلسه‌اي با حضور وحيد جليلي، سردبير نشريه‌ي راه، و با موضوع نقد عملکرد سينماي ايران در دانشگاه امام صادق (ع) برگزار شد.

دروغ بزرگ سينماي ايران
جليلي با اشاره به اين که اصطلاح «سينماي ايران» متشکل از دو دروغ «سينما» به ا‌ضافه‌ي «ايران» است گفت: «سينماي ايران نه سينما است و نه ايراني. سينما تعريف دارد. سينما يک هنر صنعتي با هزينه هنگفت است که تماشاگر بايد بليط بخرد و آن را ببيند تا گردش مالي فيلم تکميل شود و هزينه آن در بيايد، اما در ايران اگر يارانه‌ي دولتي را از سينما بگيريم هيچ چيزي از آن باقي نمي ماند. سينماي ايران کويت بي هنران است. شايد کسي ده فيلم بسازد و پخش نشود اما يازدهمي را هم مي سازد. اين چنين سينمايي با تعاريف جهاني از سينما تفاوت دارد.»
وي که در جمع دانشجويان دانشگاه امام صادق(ع) صحبت مي‌کرد در مورد دروغ ايراني بودن سينما گفت: «در ايران حدودا در هر سال صد فيلم ساخته مي شود که عمدتا با حمايت هاي دولتي است. از اين صد فيلم سالانه 95 تاي آن خيابان ولي عصر به بالا ساخته مي شود. پس کدام ايران؟ ايران شامل آن روستاهاي دور افتاده و شهرهاي ديگر هم مي‌شود. اما اين دو دروغ را کنار هم گذاشته‌اند تا بتوانند به پادشاه لخت سينماي ايران، لباس هاي زربفت بپوشانند. سينماي ايران حتي هويت شناسنامه‌اي ايراني هم ندارد. شما اگر يک فيلم آمريکايي ببينيد با صد اسم آمريکايي و ايالت و شهر آمريکايي آشنا مي شويد اما سينماي ايران حتي مشخصات جغرافيايي و حتي طبيعت ايران را هم بازتاب نمي دهد. عمده‌ي فيلم‌ها، آپارتماني و چهار تا خيابان است. اقاليم مختلف ايران حجم بسيار کمي از سينماي ايران را در بر مي گيرد. از حيث موضوعات تاريخي نيز بزرگترين اتفاقات تاريخي ايران در سينماي ايران ناپديد است.»

تاريخ انقلاب پر است از سوژه‌هاي فيلم‌سازي
سردبير ماهنامه‌ي «راه» در بخش ديگري از سخنان گفت به موضوع پرداخت فرهنگ در سينماي ايران اشاره کرد و گفت: « در بحث فرهنگ هم همين طور است. سينماي ايران چقدر فرهنگ ايران را بازتاب مي دهد؟ در هر فيلم آمريکايي معمولا يک کليسا نمايش داده مي‌شود اما در فيلم هاي ايراني تا به حال مسجد ديده‌ايد؟ اصلا وارد مسجد نمي شوند. حداکثر صداي اذاني در پس زمينه فيلم پخش مي شود يا يک تصوير يک گنبد از بيرون نشان داده مي شود. بنابراين دين هم به عنوان يک نهاد اجتماعي در فيلم هاي ما حضور ندارد. شما چند فيلم ايراني ديده‌ايد که در آن مراسم عزاداري و سينه زني اهل بيت (ع) وجو داشته باشد؟ در حالي که ميليون‌ها نفر در ايران هرساله در اين مراسمات شرکت مي کنند. با اين اوضاع ديگر چه رسد به موضوع «انقلاب اسلامي»! سالي صد فيلم ساخته مي شود و همه هم از بودجه‌ي دولت اما کمتر از دو يا سه درصد آن در مورد انقلاب است. در بيست سال گذشته، 5 فيلم هم در مورد «تاريخ انقلاب اسلامي» ساخته نشده است!
فيلم‌ساز اصلا بي دين و لائيک هم باشد، باز دنبال ماجراي جذاب و جالب مي‌گردد. شما همين تاريخ سي و چند ساله‌ي انقلاب را ببينيد، چقدر ماجرا داريم؟ 29 سال است که رئيس جمهور ايران، شهيد رجايي را کشتند. دولت جمهوري اسلامي در اين 29 سال صدها ميليارد تومان براي سينما خرج کرده، اما تا به حال يک فيلم سينمايي در مورد شهيد رجايي نديده‌ايم. حتي يک فيلم هم در مورد جهاد سازندگي نداريم. در مورد نهضت سواد آموزي هم همين طور. کجا فيلمي در مورد راهپيمايي مي‌بينيد؟ در صورتي که ميليون‌ها نفر هر ساله در راهپيمايي‌ها شرکت مي کنند. نشانه شناسي انقلاب اسلامي در سينماي ايران در حد صفر است. حداکثر نماد انقلاب اسلامي در فيلم‌هاي سينمايي، يک عکس امام در کلانتري است.»

فضاي رسانه اي منفي عليه فيلم هاي حزب اللهي
اين فعال فرهنگي سخنان خود را اين‌گونه ادامه داد: «سانسوري که در سينماي ايران در مورد تاريخ و فرهنگ‌ش اعمال مي کند عجيب است! مثلا وقتي آژانس شيشه‌اي را ابراهيم حاتمي‌کيا ساخت اولين سوالي که در مصاحبه از او پرسيدند اين بود که: آقاي حاتمي‌کيا شما چند وقتي است که از هنر دور شده‌ايد و به موضوعاتي چون عدالت پرداخته‌ايد!
ديکتاتوري اقليت بدجور بر سينماي ايران حاکم است . فيلم سازان به علت فضاسازي منفي اي که وجود دارد جرات نمي کنند فيلمي در مورد اسلام و انقلاب بسازند. مشکل ما اين است که همين تعداد کارگردانان ارزشي هم که داريم حاضر نيستند در اين فضا کار کنند.»

اخراجي‌ها سينماگران روشنفکري را ديوانه کرد!
وي در ادامه به موضوع حاشيه و متن در سينما اشاره کرد و چنين گفت: «در سينما ما يک متن داريم يک حاشيه. مشکل ما اين است که حاشيه سينماي ايران بر متن آن چربيده است. اتفاقا متن سينماي ايران سيگنال هاي خوبي هم مي دهد. پر فروش‌ترين فيلم ها، فيلم‌هاي حزب اللهي است. اخراجي‌ها، آژانس شيشه‌اي، ليلي با من است و... . اخراجي‌ها سينماگران روشنفکري را ديوانه کرد! يک بچه بسيجي در اولين فيلم خود رکورد سينماي ايران را شکست و در فيلم دوم همان رکورد را چهار برابر کرد. چقدر به اخراجي‌ها حمله کردند که اين فيلم مبتذل است! اخراجي ها مبتذل است يا پوپک مش ماشالله که عين ابتذال است و به اسلام فحش مي دهد؟ اگر اخراجي‌ها را روشنفکرها داشتند به کمتر از نظام راضي نمي شدند که ما چنين پشتوانه اجتماعي داريم.»

بايد حاشيه‌ي حزب‌اللهي را تقويت کرد
جليلي در بخش پاياني سخنان خود با اشاره به لزوم افزايش آگاهي و اطلاعات راهکار اصلاح اين جريان را تغيير فضاي حاکم بر سينماي ايران دانست و گفت: بايد حاشيه‌ي حزب‌اللهي را تقويت کرد. با کارهايي چون نقد نوشتن به فيلم‌هاي ضد ارزشي، تعريف و تحويل گرفتن فيلم هاي ارزشي و... .» او خطاب به دانشجويان افزود: «اين وظيفه شماهاست. دولت هم بايد به اصلاح حاشيه کمک کند، اگر حاشيه درست شد متن خودش درست مي شود.»

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس