به گزارش مشرق، علی مهدیان، فعال رسانه در کانال تلگرامی خود نوشت:

بعد از مناظره اول:

برای مقایسه این شش نفر خوب است روی نقاط تاکید آنها و احساسی که در مجموع از فضای گفتمانشان به دست میآید، متمرکز شویم.

پزشکیان بر" انسجام و وفاق ملی" تاکید داشت و "سپردن کشور به دست متخصصین علوم انسانی". اما این انسجام که با طعم راه یابی اصلاح طلبان به عرصه مدیریت مطرح میشد، در مجموع و البته منطقا، به سمت مطیع شدن نسبت به نرم افزار تمدن غرب سوق پیدا میکرد. این یک نوع اراده است. خوانش او را باید آرامترین خوانش امروز برای تبعیت تمدنی از غرب به حساب آورد، این سر اصلی همراهی غربگرایان با او است. و خیلی محترمانه بازگشت به گذشته.

پورمحمدی که به مدد فضای مناظره کاملا روشن شد که گفتمان و جهت گیری اش به پزشکیان نزدیک است هر چند روی "بازسازی اعتماد مردم به حاکمان" و البته "انسجام و وفاق ملی" تاکید داشت، اما فضای گفتمان او نیز عملا به سمت نقد چهل ساله و میل و توجه جدی به خارج از مرزها سوق پیدا میکرد. اتحاد راست سنتی و چپ غربگرا قبلا در گفتمان اعتدال روحانی البته ظهور کرده بود اما بعد این مناظره اول نیز روشن شد.

قاضی زاده خیلی تلاش کرد اما نشد و نمیشود، آقای زاکانی نیز ولو پاسخهای روشنی داشت و برنامه ها و طرحها و تجربه هایی داشت، لکن بیشتر به عنوان نقد کننده صریح و جدی جریان غربگرا و دولت روحانی مشاهده شد. شاید شما از این فضای حمله او لذت ببرید، من احساس میکنم این فرهنگ و گفتمان عملا مقدم کردن عواطف بر عقلانیت است، فضا روشن نمیشود و با خطوط رهبری هم نمی‌سازد.

اما قالیباف و جلیلی. هر دو بر "تقدم بهره وری بر سرمایه گذاری" تاکید کردند، هر دو بر "بکارگیری ظرفیت‌های داخلی و مردمی" تاکید کردند، هر دو بر "دولت قوی و توانمند" تاکید داشتند. اما با دو حس مختلف، جلیلی وقتی درباره ظرفیت‌های کشور و مأموریت‌های دستگاه‌ها سخن می‌گفت احساس می‌کردید یک نگاه بومی دینی، معتقد و نزدیک به صحنه حقیقتا بنا دارد دارایی ها و ظرفیت‌هایی که عموما نمی‌بینیم معرفی کند، این نگاه وقتی در حوزه اقتصاد بیان میشد جذابیتش بیشتر هم بود، من از این زاویه نگاه لذت میبرم و امیدوارم در میان مدیران ما گسترش پیدا کند، نگاهی که وقتی ظرفیت‌ها و ماموریت‌ها را می‌شمارد دانشگاه ها و حتی روستاها را هم میبیند، اما قالیباف، او یک پارچه عزم بود، تنها کسی که در این جلسه احساس می‌کردید مهیای در دست گرفتن فرمان این کار خطیر است، او بود. احساس میکردید آنچه همه درباره مدیر قوی و توانمند می‌گویند در او می‌شود یافت. کاش در مناظرات بعدی مشاورینشان این دو را از این مسیر جدا نکنند. من از شنیدن سخنان جلیلی و نوع نگاه او لذت بردم او نابتر میگفت اما احساس عزم بر تغییر و حل مشکلات را در بیان و سیمای قالیباف بیشتر احساس کردم. او گویا همه نکات درست دیگران را جمع میزد و جزئی و اجرایی و پر از عزم بیان می‌کرد. طوری که مثل یک مدیر کارکشته احساس آرامش را به مخاطب منتقل میکرد و همه را نیز به حرکت فرامی‌خواند.

در مجموع جلسه خوبی بود، پر از حیا و پر از کرامت و پر از اخلاق، بله صد البته کاش از این هم بهتر شود. خیلی بهتر. ما ایرانی هستیم کاش رقابتی متناسب با فرهنگ خودمان شکل دهیم نه متناسب با سبک غربی. رقابتی از جنس فاستبقوا الخیرات.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.