متاسفانه در طول زمانیی که من بیاد میاورم تیمهای بسکتبال ایران حرفی در مقابل تیمهای استرالیا نداشته و ندارند. و خجالت بار است که چهره بازیکن ایرانی را میبینیم که نیشش از اینور به انور بعد از خاتمه بازی مقابل استرالیا باز است. گویا از اول اماده قبول شکست بوده. البته با توجه به استاندارد های بین المللی سطح بسکتبال میان استرالیا و ایران این امر را نمیتوان نادیده گرفت.اما انچه را میتوان دید حماقت بازیکنان ایرانی از استفاده از شوتهای دور و انهم در زمانی که تهت فشار بوده و زاویه و فضا و زمان کافی یرای این شوتها را ندارند میباشد. و البته من و دیگران انرا در بازیهای تیمهای بسکتبال ایران در 25 ساله گذشته شاهد بوده ایم. من دوست ندارم از لغت احمقانه استفاده کنم اما اگر نگویم خلاف منافهع انها و مملکت صحبت میکنم. بازیکنان بسکتبال ایران وقتی در مقابله با حریف نمیتوانند بر دفاع حریف غلبه و به حلقه نزدیک شوند با سیستم احمقانه شوت از دور بی منطقی که نه تنها امکان امتیاز را از انان میگیرد بلکه توپ ریباند را در دست بازیکنان حریف قرار میدهد رو می اورند.. بازیی را که ما میتوانستیم با دفاع خوب 5-11 ببازیم با بازی بد و احمقانه 21 به 7 باختیم. کاش حد اقل چیزی از خودمان بجز این بازی احمقانه شوت شوتک چشم بسته از راه دور نشان میدادیم. متاسفانه بسکتبال ایران از پایه ضعیف بوده و هر روزه عقب تر میرود.

داور زن رو فقط عشقه :))