به گزارش مشرق به نقل از تابناک، انگار اما تصمیم اخیر محمد مرسی در سفرش به آمریکا، رسانههای غربی را شوکه کرده و آنان را به روزه سکوت واداشته است. بله درست است، محمد مرسی در سفر به آمریکا با هیچ یک از مقامات آمریکایی و از جمله باراک اوباما، رئیس جمهور این کشور دیدار نخواهد کرد.
بر پایه این گزارش، رسانههای غربی این رخداد را بروز نوعی تغییر در روابط آمریکا و مصر میدانند، چرا که زمانی انور سادات و حسنی مبارک در آمریکا بسیار مورد استقبال قرار میگرفتند و سنگ بنای مذاکرات صلح خاورمیانه بودند، اما اینک رئیسجمهور مصر به آمریکا سفر میکند، اما یک دیدار دو جانبه هم با باراک اوباما در برنامهاش تنطیم نشده است.
اینها همه در حالی است که زمانی نمایندگان کنگره برای دیدار با رهبران سیاسی و نظامی مصر سر و دست میشکستند، اینک اما آنان سخن از قطع کمک یک میلیارد و سیصد میلیونی سالانه به مصر به میان میآورند؛ افزون بر این که در زمانی نه چندان دور، روابط مصر و آمریکا، یکی از روابط موفقیتآمیز دیپلماتیک آمریکا به شمار میرفت، حال آن که اکنون این رابطه به رابطهای نامطمئن تبدیل شده است.
بر پایه برنامه محمد مرسی برای سفر به آمریکا، وی پس از سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، با هیچ یک از مقامات آمریکایی دیدار نخواهد کرد. وی تنها در بنیاد بیل کلینتون، رئیس جمهور اسبق سخنرانی خواهد کرد؛ جایی که اوباما هم در آنجا خواهد بود.
هماکنون قطر با کمک سالانه دو میلیارد دلار، کشوری است که بیشترین کمک را به دولت مصر میکند؛ کمکی که کمکهای کنونی آمریکا را برای مصر کمرنگ کرده است. فراموش نکنید که از جمله نخستین سفرهای محمد مرسی به خارج از مصر، به دو کشور ایران و چین بوده است؛ کشورهایی که چالشهای جدی با آمریکا دارند.
مقامات مصری درباره دیدار نکردن مرسی و اوباما گفتهاند که وی برنامه شلوغی را در آمریکا دارد و احتمالا در اواخر سال با اوباما دیدار میکند.
از سوی دیگر، اوباما هم در مصاحبه تلویزیونی خود در هفته گذشته، نشانههایی از تغییر روابط مصر و آمریکا را نشان داد و گفت: مصر کنونی متحد آمریکا نیست، اما در عین حال، نمیتوان این کشور را دشمن هم به شمار آورد.
این گزارش در ادامه آورده است که یکی از خواستههای انقلابیون مصر و مردم این کشور از رهبران انقلاب، استقلال سیاسی این کشور و عدم وابستگی به آمریکا بوده است؛ مسألهای که مردم این کشور را در زمان حکم مبارک بسیار عصبانی میکرد. به همین دلیل هم بود که مرسی و دوستانش، واکنشی جدی به تظاهرات پیرامون سفارت آمریکا در واکنش به فیلم ضد اسلامی از خود نشان ندادند. اینها همه در حالی بود که مرسی، تازه سی و شش ساعت پس از تظاهرات واکنش نشان داد و این زمانی بود که اوباما تلفنی با وی تماس برقرار کرده بود. البته در این هنگام نیز مرسی تظاهرات مردم را محکوم نکرد، بلکه تنها از آنان خواست تظاهرات خود را مسالمتآمیز ادامه دهند.
گفتنی است، رابطه کشورها با هم تابعی است از منافع ملی آنان. رابطه مصر و آمریکا نیز از این قاعده جدا نیست. اما اگر مصریها به دنبال استقلال سیاسی هستند، برای آنان گریزی نیست که درباره آمریکا تجدیدنظر کنند.
بر پایه این گزارش، رسانههای غربی این رخداد را بروز نوعی تغییر در روابط آمریکا و مصر میدانند، چرا که زمانی انور سادات و حسنی مبارک در آمریکا بسیار مورد استقبال قرار میگرفتند و سنگ بنای مذاکرات صلح خاورمیانه بودند، اما اینک رئیسجمهور مصر به آمریکا سفر میکند، اما یک دیدار دو جانبه هم با باراک اوباما در برنامهاش تنطیم نشده است.
اینها همه در حالی است که زمانی نمایندگان کنگره برای دیدار با رهبران سیاسی و نظامی مصر سر و دست میشکستند، اینک اما آنان سخن از قطع کمک یک میلیارد و سیصد میلیونی سالانه به مصر به میان میآورند؛ افزون بر این که در زمانی نه چندان دور، روابط مصر و آمریکا، یکی از روابط موفقیتآمیز دیپلماتیک آمریکا به شمار میرفت، حال آن که اکنون این رابطه به رابطهای نامطمئن تبدیل شده است.
بر پایه برنامه محمد مرسی برای سفر به آمریکا، وی پس از سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، با هیچ یک از مقامات آمریکایی دیدار نخواهد کرد. وی تنها در بنیاد بیل کلینتون، رئیس جمهور اسبق سخنرانی خواهد کرد؛ جایی که اوباما هم در آنجا خواهد بود.
هماکنون قطر با کمک سالانه دو میلیارد دلار، کشوری است که بیشترین کمک را به دولت مصر میکند؛ کمکی که کمکهای کنونی آمریکا را برای مصر کمرنگ کرده است. فراموش نکنید که از جمله نخستین سفرهای محمد مرسی به خارج از مصر، به دو کشور ایران و چین بوده است؛ کشورهایی که چالشهای جدی با آمریکا دارند.
مقامات مصری درباره دیدار نکردن مرسی و اوباما گفتهاند که وی برنامه شلوغی را در آمریکا دارد و احتمالا در اواخر سال با اوباما دیدار میکند.
از سوی دیگر، اوباما هم در مصاحبه تلویزیونی خود در هفته گذشته، نشانههایی از تغییر روابط مصر و آمریکا را نشان داد و گفت: مصر کنونی متحد آمریکا نیست، اما در عین حال، نمیتوان این کشور را دشمن هم به شمار آورد.
این گزارش در ادامه آورده است که یکی از خواستههای انقلابیون مصر و مردم این کشور از رهبران انقلاب، استقلال سیاسی این کشور و عدم وابستگی به آمریکا بوده است؛ مسألهای که مردم این کشور را در زمان حکم مبارک بسیار عصبانی میکرد. به همین دلیل هم بود که مرسی و دوستانش، واکنشی جدی به تظاهرات پیرامون سفارت آمریکا در واکنش به فیلم ضد اسلامی از خود نشان ندادند. اینها همه در حالی بود که مرسی، تازه سی و شش ساعت پس از تظاهرات واکنش نشان داد و این زمانی بود که اوباما تلفنی با وی تماس برقرار کرده بود. البته در این هنگام نیز مرسی تظاهرات مردم را محکوم نکرد، بلکه تنها از آنان خواست تظاهرات خود را مسالمتآمیز ادامه دهند.
گفتنی است، رابطه کشورها با هم تابعی است از منافع ملی آنان. رابطه مصر و آمریکا نیز از این قاعده جدا نیست. اما اگر مصریها به دنبال استقلال سیاسی هستند، برای آنان گریزی نیست که درباره آمریکا تجدیدنظر کنند.