Arp 116 از يك كهكشان غولپيكر بيضوي موسوم به مسيه 60 و يك كهكشان مارپيچي بسيار كوچكتر با نام NGC 4647 تشكيل شده است.
مسيه 60 كه يك كهكشان بيضوي عادي بوده، ممكن است به تنهايي از چشمانداز خاصي برخوردار نباشد؛ اما در كنار NGC 4647، اين جفت كهكشاني داراي يك ويژگي بسيار جالب در آسمان شدهاند.
مسيه 60 بسيار درخشان بوده و سومين كهكشان درخشان در خوشه دوشيزه محسوب ميشود كه از بيش از 1300 كهكشان برخوردار است. اين كهكشان بطور قابل ملاحظهاي از همسايه خود بزرگتر بوده و از جرم ستارهاي بسيار بيشتري برخوردار است.
كهكشان مسيه 60 مانند ديگر كهكشانهاي بيضوي بدليل وجود تعداد زيادي از ستارگان پير، سرد و قرمز از رنگ طلايي برخوردار است. از سوي ديگر NGC 4647 بدليل برخورداري از ستارگان جوان و داغ با يك رنگ كاملا متفاوت به نمايش درآمده است.
ستاره شناسان از مدتها پيش به دنبال كشف تعامل ميان اين دو كهكشان بودهاند. اگرچه اين جفت از منظر زميني كاملا روي هم هستند، اما هيچ شاهد واضحي از شكلگيري نيرومند ستارگان جديد وجود ندارد. در جفت كهكشانهاي داراي تعامل، كشش گرانشي كه آنها را به سوي هم كشانده، در ابرهاي گاز اختلال ايجاد كرده كه منجر به از هم پاشيدن آنها و شكلگيري ستارگان جديد ميشود.
اگرچه اين رويداد در Arp 116 اتفاق نيفتاده اما بررسي دقيق تصاوير هابل نشاندهنده آغاز برخي تعاملات گرانشي ميان اين دو كهكشان بوده است. صرفنظر از اين كه اين كهكشانها چقدر به هم نزديك هستند، هر دوي آنها از ديدگاه زمين به يك اندازه بوده و اين پرتره هابل را به يك نمونه از تفاوت اندازه، رنگ و ساختار كهكشانهاي بيضوي با همسايگان مارپيچي آنها تبديل كرده است.