سرویس سیاست مشرق - در مشروح مذاکرات بازنگری قانون اساسی که جلسات آن در آخرین روزهای حیات امام خمینی ره آغاز شد و تا مدتی بعد از رحلت امام ادامه داشت به خوبی مشاهده می‌شود که کسانی که بعدها دچار دگرگونی‌هایی شدند؛ در آن زمان تا چه حد بر ولایت فقیه تاکید داشته‌اند.

از جمله این افراد آقای اسدالله بیات زنجانی است که در سال ۱۳۶۸ به عنوان یکی از منتخبین مجلس شورای اسلامی به شورای بازنگری قانون اساسی راه یافته بود. اسدالله بیات مانند بسیاری از فعالان سیاسی جناح چپ آن زمان (که بعدها به عنوان اصلاح طلب تغییر نام دادند) از حامیان سرسخت ولایت مطلقه فقیه بود. بیات در باره ولایت مطلقه فقیه در شورای بازنگری قانون اساسی در آخرین روزهای حیات امام خمینی ره بیان می‌دارد:

«نکته ای را در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻧﻈﺎم ﻣﺮﺟﻌﻴﺖ ﻋﺮض ﻣﻰ ﻛﻨﻢ ﺣﺎج آﻗﺎ ﻳﺰدی (منظور آیت الله محمد یزدی است) اﻳﻦ ﻣﺴﺄﻟﻪ را ﻣﺴﻠﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ دو ﻧﻮع ﺷﻴﻮﻩ وﺟﻮد دارد ﻣﻦ ﻣﻌﺘﻘﺪم اﻳﻦ دو ﺷﻴﻮﻩ ﺑﻮدن ﻫﻢ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺟﺮﻳﺎﻧﺎﺗﻰ ﺑﻮد ﻛﻪ اﺳﺎﺳﺎً در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪﻩ. ﺑﺪون ﺗﺮدﻳﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﻣﻼک ﻣﺸﺮوﻋﻴﺖ ﻳﻚ ﻧﻈﺎم اﺳﺖ، ﻧﻈﺎم ﻣﺮﺟﻌﻴﺖ ﻫﻢ از اﻳﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺧﻮاهی نخواهی ﻣﺘﺄﺛﺮ از اﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد اﻳﻦ ﻃﻮر ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﺎز اﻳﻦ ﻣﺴﺄﻟﻪ را ﻳﻚ اﻣﺮ ﻣﺴلم بگیریم و ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ ﻛﻪ ﻧﻪ ﺗﻘﻠﻴﺪ ﺑﺎ ﻣﺴﺄله رهبری ﻳﻚ ﺣﺴﺎب دﻳﮕﺮی دارد ﺑﻨﺪﻩ اﻳﻦ را نمی توانم ﺑﭙﺬﻳﺮم ﺑﺮای اﻳﻦ ﻛﻪ ﺗﻨﻬا رهبری ﻛﻪ ﺻﻼﺣﻴﺖ اﻓﺘﺎء دارد اﻳﻦ ﻃﻮر ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﺣﻜﻤﺖ او ﻧﺎﻓﺬ ﺑﺸﻮد ﺑﺮای کسانی دﻳﮕﺮ. ﻳﻘﻴﻨﺎً در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻗﻀﺎﺋﻰ، در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ، در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺧﻮاهی نخواهی ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﭘﲑوی ﺑﻜﻨﺪ من حتی در ﺑﻌﻀﻰ از ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻫﻢ اﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎ را اﮔﺮ یک وقتی ﺑﺸﻮد ﻣﺎ ﲝﺚ ﻫﻢ ﺑﻜﻨﻴﻢ ﻳﻘﻴﻨﺎً ﻣﻦ اﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎ را ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻢ ﻛﻪ در آیین ﻧﻈﺎم ﻣﺮ ﺟﻌﻴﺖ این نخواهد ﺑﻮد ﻛﻪ اﻻن در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺎ رواج دارد و از اﻳﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﻫﻢ اﻳﻦ ﻣﺴﺄﻟﻪ ﺑﺪون ﺗﺮدﻳﺪ اﺛﺮات ﺧﻮدش را ﻧﺸﺎن ﺧﻮاﻫﺪ داد.» [۱]