ترکیه تنها کشور ناتوست که خواهان مداخله نظامی در سوریه است

کشورهایی هستند که دوست دارند اسد کناره‌گیری کند اما تنها یکی از این کشورها، یعنی ترکیه است که اجازه داده خاکش، مقر مخالفان رژیم سوریه شود. ترکیه، در کنار عربستان سعودی و قطر، پول و سلاح هم در اختیار آنهایی که با اسد می‌جنگند می‌گذارد. ترکیه، تنها کشور عضو ناتوست که می‌کوشد باقی متحدان ناتویی‌اش را راضی کند که با دخالت نظامی باعث سقوط سوریه شوند.

سوریه لیبی نیست و سقوطش منافع چند کشور مهم را به خطر می‌اندازد

آنچه ناتو را قادر ساخت که در مورد لیبی دست به مداخله نظامی بزند، علم به این مسئله بود که تغییر رژیم در آن کشور، تأثیر زیادی بر محاسبات مربوط به توازن قدرت در جهان نداشت اما موقعیت سوریه با لیبی تفاوت دارد. در این کشور، ایران و روسیه –و حتی چین- منافع زیادی دارند که وابسته به «اسد» و حزب بعث اوست. اگر رژیمی طرفدار غرب جانشین حکومت سوریه شود، آمریکا و اسرائیل نفس راحتی می‌کشند، اما ضربه به منافع ایران و روسیه در منطقه وارد می‌آید. سوریه نقشی کلیدی در راهبرد ضداسرائیلی ایران در خاورمیانه دارد. سوریه برای حفظ ارتباط حزب‌الله با ایران و دیگر متحدان منطقه، نقشی حیاتی دارد. سوریه تنها پایگاه روسیه در سرزمین‌های مدیترانه است.

جنگ ادامه می‌یابد

روسیه و ایران با تغییر رژیم در سوریه موافقت نمی‌کنند و به دنبال تضمین منافعشان هستند. در غیر این‌ صورت حتی اگر سوریه سقوط می‌کند، جنگ سال‌ها ادامه می‌یابد. فراموش نکنید که جنگ داخلی لبنان 16 سال به طول انجامید.

 غرب می‌داند که مداخله در سوریه عواقب بدی در پی خواهد داشت

غرب چندان مشتاق دخالت نیست، چون می‌داند که مداخله چه عواقبی در پی خواهد داشت. آمریکا که نیروی نظامی کافی برای اعزام به منطقه ندارد، حتی مایل به اعلام «منطقه پرواز ممنوع» بر فراز سوریه، یا ایجاد یک منطقه بی‌طرف در شمال سوریه برای پناهندگان هم نیست.

ترکیه در گیرودار مشکل سوریه با مشکل کردها مواجه خواهد شد

اما دولت ترکیه که به سیاست‌های بی‌معنی وزیر امور خارجه «احمد داوود اوغلو» عادت کرده، نگران اوضاع نیست. سیاست داوود اوغلو برای سوریه تقارن بی‌نظیری دارد؛ چه اسد بماند و چه برود، ترکیه بازنده بازی است. از آنجایی که ما (ترکیه) به مخالفان نظام سوریه کمک می‌کنیم، سوریه هرچه در توان دارد می‌کند تا به ما آسیب بزند و به این منظور حزب کارگران کردستان را، که ترکیه آنها را گروهی تروریستی به شمار می‌آورد، به خدمت می‌گیرد تا هدفش را عملی کند.

به این ترتیب مشکل ترکیه با کردها، بعد جدید و خطرناکی به خود می‌گیرد که دولت را تهدید می‌کند. جنبش کردها در شمال عراق، که در جهت استقلال آنهاست، دیر یا زود با ادغام با کردهای سوریه گسترش می‌یابد.

دولت محلی کردستان، تنها متحد ترکیه 

ترکیه، که بی‌لیاقتی «داوود اوغلو» را به سطحی کاملاً جدید رسانده است، با شکستن پل‌هایی که بین دولت ما و دولت بغداد است و در پیش گرفتن سیاست خصمانه با اسرائیل، در رویارویی آشکار با سوریه و ایران قرار می‌گیرد. تنها متحد ترکیه در حال حاضر و در طول مرز هزار و 672 کیلومتری‌اش، دولت محلی کردستان در شمال عراق است. اگر داوود اوغلو به خود نیاید، مشکلاتی جدی برای نخست وزیر ترکیه، «رجب طیب اردوغان» و کشور ترکیه به وجود خواهد آورد. باید نشست و تماشا کرد.