به گزارش مشرق به نقل از مهر، علی مظاهری، بوکسور و پرچمدار کاروان ایران که در بازی‌های المپیک 2012 در مرحله اول رقابت‌های بوکس وزن 91- با ناداوری از گردونه این مسابقات کنار رفته بود در خصوص چگونگی کسب سهمیه المپیک، بازی‌های المپیک، عدم توجه مسئولان و مسائل دیگر صحبت کرد که در ادامه می‌آید:

 
آن چیزی که باید در المپیک رخ می‌داد، رخ نداد

مظاهری در ابتدا یادآور شد: فروردین ماه سال جاری در رقابت‌های قزاقستان موفق شدم با کسب مدال طلای آسیا، سهمیه المپیک را بدست بیاورم. پس از آن اردوهای پرفشاری را سپری کردیم و به تورنمنت "سنت پترزبورگ" روسیه اعزام شدیم. در آنجا دیدار‌های خوبی را برگزار کردیم. پس از آن اردویی مشترک را در ایتالیا با بزرگان بوکس جهان برپا کردیم و بعد از این اردو راهی المپیک شدیم. تمرینات طاقت فرسایی را طی این مدت سپری کردیم اما متاسفانه آن چیزی که باید در المپیک رخ می داد، رخ نداد.

 
هیچ مشکلی برای کسب مدال سر راهم قرار نداشت

"زمانی که در اردوی ایتالیا حضور داشتم، به من اعلام کردند که پرچمدار کاروان ایران در بازی‌های المپیک 2012 لندن هستم"، وی با بیان این مطلب افزود: از آن زمان به بعد تمریناتم دو برابر شد و انگیزه مضاعفی پیدا کردم. مردم از کسی که پرچمدار کاروان کشورشان است، انتظار کسب مدال دارند.

 
این بوکسور جوان خاطرنشان کرد: طی 10 سالی که در اردوهای تیم ملی بوکس حضور دارم، هیچ گاه قول کسب مدالی را ندادم؛ حتی در تورنمنت‌های خیلی ضعیف هم که بدست آوردن مدالم در آن قطعی بود هم قولی مبنی بر قرار گرفتن روی سکو ندانم اما این دوره تنها باری بود که قول کسب مدال دادم، چون حریفانم را آنالیز کرده و با تعدادی از آنها نیز رقابت کرده بودم. هیچ مشکلی برایم در راه کسب مدال وجود نداشت، جز ناداوری!

 
یک هفته مانده به اعزام مصدوم شدم

مظاهری با یادآوری اینکه یک هفته پیش از اعزام به بازی‌های المپیک 2012 لندن در تمرینات از ناحیه کمر آسیب دیده بود، اظهار داشت: مدتی را به دلیل این مصدومیت تمرین نکردم و با آب درمانی و کمک‌های دکتر نوروزی سعی در درمان آن داشتم. به دلیل اینکه صحبتی از قرعه و مسائل دیگر به وجود نیاید، در خصوص آسیب دیدگی‌ام حرفی نمی‌زدم. مربیان می‌گفتند در این مورد تا پایان بازی‌ها صحبتی نشود.

 
نمی‌دانم چه چیزی پشت پرده بود!

وی در خصوص شرایط مسابقات بوکس بازی‌های المپیک 2012 لندن گفت: در مراسم قرعه کشی با قرعه پایین جدول روبه‌رو شدم. در آنجا بوکسورهایی از کوبا، ایتالیا و آذربایجان حضور داشتند و باید با آنها پیکار می‌کردم. احتمال رویاروی با هر کدامیک از آنها نیز وجود داشت. نماینده کوبا قهرمان جوانان جهان بود. در صورت برد او، باید در دیدار بعدی به مصاف حریفی از ایتالیا یا آذربایجان می‌رفتم. یک ماه پیش در اردوی مشترک ایتالیا، هر دو بوکسور را شکست داده بودم. یعنی در صورت برد در دیدار اول، به راحتی فینالیست می‌شدم. حالا اینکه چه سیاستی در پیش این ماجرا بود بود را دیگر نمی‌دانم.

 
مظاهری افزود: از نظر بازی هم باید بگویم که راند اول را 6 بر 4 برنده از رینگ خارج شدم. برنامه‌ریزی کرده بودیم که در راند اول بازی اصلی خودم را به نمایش نگذارم و حریفم را آنالیز کنم. پس از پایان زمان اول دیدم که خیلی راحت می‌توانم با این بوکسور پیکار کنم اما متاسفانه وقتی داور دید، بازی به نفع من دنبال می‌شود، در مدت زمان 56 ثانیه سه اخطار به من داد و بازنده دیدار شدم. هیچ جای دنیا چنین چیزی را ندیده بودم. اینکه چه چیزی پیش پرده بود را نمی‌دانم اما ایتالیایی‌ها خیلی در داوری و فدراسیون جهانی نفوذ و قدرت دارند.

 
رئیس کمیته داوران فدراسیون جهانی قضاوت داور را باعث شرمساری دانست

"داوری بوکس، مافیایی است"، مظاهری با تاکید بر این نکته ادامه داد: در هر دیدار پنج داور می‌نشینند. در رقابت من، داور بالا همه کاره بود. رئیس کمیته داوران فدراسیون جهانی صبح فردای مسابقه در رسانه‌ها اعلام کرده بود که این نوع داوری باعث شرمساری است. ما با اخراج این داور از رقابت‌ها سعی می‌کنیم داوری‌ها را بهتر کنیم. دیگر فایده‌ای نداشت چرا که حق من ضایع شده بود.

 
ضعف‌مان نداشتن کرسی‌های بین المللی است

وی ضمن ابراز تاسف از اینکه در فدراسیون جهانی بوکس برش چندانی نداریم، اظهار داشت: ما در کشتی هم به همین صورت هستیم و کرسی جهانی نداریم. این نشانگر ضعف ماست. نمی‌خواهیم حق کسی را بخوریم اما در مقابل کشورهایی که حق خوری می‌کنند، حداقل اگر یک کرسی داشته باشیم، کمتر چنین کارهایی را در حق‌مان انجام می‌دهند. متاسفانه در بیشتر فدراسیون‌های جهانی هیچ کرسی محکمی نداریم و باناداوری بعضی از مدال‌ها را از ما می‌گیرند. تعدای از مدال‌ها در المپیک با لطف داوری تقسیم شد و ورزشکار هیچ کاره بود. به واقع مدال را برای ورزشکار گرفتند!

 
در لندن انگار مدال طلا گرفتم!

عضو تیم ملی بوکس ایران خاطر نشان کرد: رسانه‌های خارجی، بوکسورهای حاضر در رقابت‌ها، مربیان، قهرمانان دنیا و همه به نوعی از شکست من با ناداوری ابراز تاسف می‌کردند. در لندن انگار که من مدال طلا گرفته بودم. رسانه‌ها هم در ایران مانند یک قهرمان با من برخورد کردند و چیزی برای من کم نگذاشتد.

 
مسئولان کم لطفی می‌کنند و تبعیض قائل می شوند!

مظاهری همچنین اظهار داشت: متاسفانه مسئولان کم لطفی می‌کنند. آقای محمود احمدی‌نژاد، رئیس جمهور ایران اعلام کرده است که با سعید عبدولی که پس از من در المپیک لندن با ناداوری روبه‌رو شد، مانند دارنده مدال طلا برخورد شود. اما به من گفتند با شما به عنوان ورزشکاری که حقش خورده شده است، برخورد می شود نه یک مدال‌آور. این یک تبعیض است.

 
اگر در کشور خودم هم حق خورده شود واقعا جای تاسف دارد

وی افزود: در یک کشور بیگانه حق‌مان خورده می‌شود اگر در کشور خودمان هم این امر صورت بگیرد، واقعا جای تاسف دارد. من هم زحمت کشیدم. حق من هم در لندن خورده شد. من هم حتما مدال می‌گرفتم، چرا که کارشناسان روی مدال من هم حساب باز کرده بودند. عبدولی هم حقش خیلی بیشتر از اینهاست. او زحمات زیادی کشیده است اما ما هم زحمت کشیده‌ایم و دور از خانواده بودیم. متاسفانه در ایران به عنوان یک مدال‌آور روی من حساب نشده است. مسئولان فعلا گفته‌اند عبدولی به عنوان طلایی ایران در المپیک و مظاهری هم به عنوان کسی که حقش خورده شده است مورد تقدیر قرار می‌گیرند. این واقعا تبعیض است.

 
من را هم به عنوان یک مدال‌آور ببینند

این بوکسور ملی پوش خاطر نشان کرد: دوست دارم مسئولان دلیل این کار را اعلام کنند. عبدولی طلایی است، ما شکی به این قضیه نداریم اما برای ورزشکاری که حقش به آن واضحی خورده شد هم کاری کنند. داور دیدارم از ادامه رقابت‌ها محروم شد. فدراسیون جهانی از فدراسیون ایران عذرخواهی کرد. اینها نشانگر آن است که حقم پایمال شده است. من هم به عنوان یک مدال‌آور ببینند، چرا که من هم خیلی زحمت کشیدم.

 
از صداوسیما تشکر می‌کنم

وی افزود: واقعا از صداوسیما تشکر می‌کنم که مسابقات بوکس المپیک را به صورت زنده نشان داد. خوشبختانه همه بازی‌ها را دیده‌اند و از آن تعریف می‌کنند. مردم کرمانشاه خیلی خوب هستند و من را دلداری می‌دهند.

 
حسرت مدال المپیک به دلم ماند

مظاهری با بیان اینکه حسرت مدال المپیک به دلش مانده است، ادامه داد: واقعا نگذاشتند که مدال بگیرم. در تمرینات خیلی عالی کار می‌کردم. در اوج آمادگی راهی المپیک شدم و هیچگونه کم و کاستی نداشتم. فکرش را هم نمی‌کردم چنین اتفاقی رخ بدهد. با ناداوری نگذاشتند مدال کسب کنم. عملکرد بوکس خیلی خوب بود. صددرصد باید صاحب مدال می‌شدیم که متاسفانه نشد.