به گزارش مشرق به نقل از ايسنا، جوان بودن جمعيت ايران اهميت برنامه‌ريزي براي اوقات فراغت آنان را دوچندان مي‌كند. آرش 23 ساله دانشجوي سال آخر معماري است. او درباره روش گذراندن اوقات فراغت خود مي‌گويد: 80 درصد از وقتم در كافي‌شاپ مي‌گذرد، معمولا با چند نفر از دوستانم اينجا مي‌آيم، دور هم مي‌نشينيم و حرف مي‌زنيم، سيگار مي‌كشيم و شب به خانه مي‌رويم.
او كه در يك شركت به صورت نيمه وقت كار مي‌كند، مي‌گويد: حقوقم را صرف برنامه‌هايم مي‌كنم و در آخر ماه پولي براي پس‌انداز و يا مسايل ديگر برايم نمي‌ماند چون فقط هفته‌اي 30 هزار تومان براي قهوه خوردن خرج مي‌كنم.
اين دانشجوي معماري درباره پركردن اوقات فراغتش با خانواده، اظهار مي‌كند: معمولا در برنامه‌هاي خانوادگي شركت نمي‌كنم چون دنياي من با پدر و مادرم متفاوت است.
محمد، 20 ساله هم كه تحصيلاتش را در دوره دبيرستان نيمه‌كاره رها كرده است، در مورد اوقات فراغتش مي‌گويد: از صبح تا بعدازظهر در يك نجاري كار مي‌كنم و ماهي 400 هزار تومان دستمزد مي‌گيرم.
اما رسول تفاوت بسياري با محمد دارد. او دانشجوي ترم سوم رشته علوم سياسي است و مي‌گويد: معمولا برنامه خاصي ندارم يا كتاب مي‌خوانم يا وب گردي مي‌كنم، البته اگر فرصتي داشته باشم به بعضي كلاس‌هاي فوق برنامه و يا جلسات سخنراني مي‌روم، در غير اين صورت زمان‌هاي خالي‌‌ام را با دوستانم پر مي‌كنم.
رسول هم براي اوقات فراغت و تفريح كردن با مشكلات مالي روبروست، اظهار مي‌كند: از خريدن كتاب‌هاي مورد علاقه‌ام گرفته تا برنامه‌هاي مسافرت كه با دوستان مي‌گذاريم خيلي از وقت‌ها به خاطر پول نداشتن مجبورم بي‌خيالش شوم.
او اضافه مي‌كند: تا الان براي تفريح كردن با جامعه چالش چنداني نداشته‌ام اما اگر روزي مجبور شوم بين علايقم و عرف‌هاي جامعه يكي را انتخاب كنم علايق خود را انتخاب مي‌كنم.
به گزارش ايسنا، مشكلات مالي يكي از چالش‌هاي جوانان براي گذراندن اوقات فراغت است و برخي از آنها به علت شكاف نسل‌ها از تفريح كردن در كنار خانواده خود لذت نمي‌برند. به اعتقاد انسيه وزيري- روانشناس- نقش خانواده‌ها در اوقات فراغت بسيار مهم و حياتي است؛ اما متاسفانه بسياري از خانواده‌ها در اين مسير دچار افراط و تفريط شده‌اند.
او دليل اصلي بي‌علاقه‌گي جوانان به ارزش‌ها وعرف‌هاي جامعه را نبود شناخت درست از جوانان و خواسته‌هاي آنان مي‌داند.
به اعتقاد وزيري، تجربه القاء كردن ارزشهاي جامعه به شكل اجباري بر ذهن جوانان طرحي شكست خورده است و تا زماني كه بر روي خصوصيات و خواسته‌هاي جوانان تمركز نشود و حرف‌ها با آن سازگار نشود، مشكلات حل نمي‌شود.
او شاخصه اصلي برنامه‌هاي اوقات فراغت را علاقه و كشش خود فرد در انجام آنها مي‌داند و به ايسنا مي‌گويد: اين زمان مي‌تواند صرف تفريح، مسافرت، مطالعه و يا بسياري از مسايل بشود اما ملاك اصلي علاقه و لذت بردن فرد از كاري است كه انجام مي‌دهد.
وزيري فصل تابستان را فرصتي طلايي براي دانش‌آموزان و دانشجويان مي‌داند كه متاسفانه در ايران به دليل بي‌برنامگي و نبود آگاهي، به يك چالش تبديل شده است.
او كه در يك شركت به صورت نيمه وقت كار مي‌كند، مي‌گويد: حقوقم را صرف برنامه‌هايم مي‌كنم و در آخر ماه پولي براي پس‌انداز و يا مسايل ديگر برايم نمي‌ماند چون فقط هفته‌اي 30 هزار تومان براي قهوه خوردن خرج مي‌كنم.
اين دانشجوي معماري درباره پركردن اوقات فراغتش با خانواده، اظهار مي‌كند: معمولا در برنامه‌هاي خانوادگي شركت نمي‌كنم چون دنياي من با پدر و مادرم متفاوت است.
محمد، 20 ساله هم كه تحصيلاتش را در دوره دبيرستان نيمه‌كاره رها كرده است، در مورد اوقات فراغتش مي‌گويد: از صبح تا بعدازظهر در يك نجاري كار مي‌كنم و ماهي 400 هزار تومان دستمزد مي‌گيرم.
اما رسول تفاوت بسياري با محمد دارد. او دانشجوي ترم سوم رشته علوم سياسي است و مي‌گويد: معمولا برنامه خاصي ندارم يا كتاب مي‌خوانم يا وب گردي مي‌كنم، البته اگر فرصتي داشته باشم به بعضي كلاس‌هاي فوق برنامه و يا جلسات سخنراني مي‌روم، در غير اين صورت زمان‌هاي خالي‌‌ام را با دوستانم پر مي‌كنم.
رسول هم براي اوقات فراغت و تفريح كردن با مشكلات مالي روبروست، اظهار مي‌كند: از خريدن كتاب‌هاي مورد علاقه‌ام گرفته تا برنامه‌هاي مسافرت كه با دوستان مي‌گذاريم خيلي از وقت‌ها به خاطر پول نداشتن مجبورم بي‌خيالش شوم.
او اضافه مي‌كند: تا الان براي تفريح كردن با جامعه چالش چنداني نداشته‌ام اما اگر روزي مجبور شوم بين علايقم و عرف‌هاي جامعه يكي را انتخاب كنم علايق خود را انتخاب مي‌كنم.
به گزارش ايسنا، مشكلات مالي يكي از چالش‌هاي جوانان براي گذراندن اوقات فراغت است و برخي از آنها به علت شكاف نسل‌ها از تفريح كردن در كنار خانواده خود لذت نمي‌برند. به اعتقاد انسيه وزيري- روانشناس- نقش خانواده‌ها در اوقات فراغت بسيار مهم و حياتي است؛ اما متاسفانه بسياري از خانواده‌ها در اين مسير دچار افراط و تفريط شده‌اند.
او دليل اصلي بي‌علاقه‌گي جوانان به ارزش‌ها وعرف‌هاي جامعه را نبود شناخت درست از جوانان و خواسته‌هاي آنان مي‌داند.
به اعتقاد وزيري، تجربه القاء كردن ارزشهاي جامعه به شكل اجباري بر ذهن جوانان طرحي شكست خورده است و تا زماني كه بر روي خصوصيات و خواسته‌هاي جوانان تمركز نشود و حرف‌ها با آن سازگار نشود، مشكلات حل نمي‌شود.
او شاخصه اصلي برنامه‌هاي اوقات فراغت را علاقه و كشش خود فرد در انجام آنها مي‌داند و به ايسنا مي‌گويد: اين زمان مي‌تواند صرف تفريح، مسافرت، مطالعه و يا بسياري از مسايل بشود اما ملاك اصلي علاقه و لذت بردن فرد از كاري است كه انجام مي‌دهد.
وزيري فصل تابستان را فرصتي طلايي براي دانش‌آموزان و دانشجويان مي‌داند كه متاسفانه در ايران به دليل بي‌برنامگي و نبود آگاهي، به يك چالش تبديل شده است.
