طبق بيانيه دانشگاه ساسکاچوان، محققان از زمان دقيق ايجاد اين دهانه مطلع نيستند، اما شواهد موجود نشان مي‌دهد كه اين سازند بين 130 ميليون تا 350 ميليون سال عمر دارد.
شهاب سنگها، بخش‌هايي از سيارك‌ها يا دنباله‌دارهايي هستند كه با سرعت زياد وارد جو زمين شده‌اند. بيشتر آنها كوچك بوده و برخي به كوچكي يك دانه شن هستند از اين رو در هوا متلاشي شده و تعداد نادري از آنها به سطح زمين مي‌رسند.
هنگامي كه اين شهابها با زمين برخورد مي‌كنند، شهاب سنگ خوانده مي‌شوند.تيمي از زمين‌شناسان اين دهانه شهاب سنگ را كه به تازگي شناسايي شده، در زمان بررسي منطقه براي منابع احتمالي انرژي و معدني كشف كردند.
حدود 180 دهانه برخوردي شناخته‌شده در زمين وجود دارد. زمين شناسان بر اين باورند كه اگر تغييرات صفحه، فعاليت آتشفشاني و فرسايش شواهد بيشتر دهانه‌هاي قديمي را پنهان نكرده بود، اكنون تعداد بيشماري از آنها وجود داشت.
اويل تابستان محققان در گرينلند به ثبت يكي از قديمي‌ترين و بزرگترين دهانه‌هاي برخوردي يافت شده در زمين پرداختند و اين دهانه كه سن آن حدود سه ميليارد سال تخمين زده شده، در حال حاضر از وسعتي در حدود 100 كيلومتر برخوردار است؛ اما محققان بر اين باورند كه عرض آن پيش از فرسايش حدود 500 كيلومتر و بسيار بزرگتر از دهانه قابل مشاهده دو ميليارد ساله وردفورت در آفريقاي جنوبي با اندازه 300 كيلومتر بوده است.
