به گزارش مشرق، «یدالله صمدی» کارگردان کمدی‌های خانوادگی و پرفروشی چون «اتوبوس»، «دو نفر و نصفی» و «آپارتمان شماره 13» در گفت‌وگو با فارس در مورد وضعیت سینمای کمدی کشورمان گفت: فعلاً نه در ایران، بلکه در همه جا پول حرف اول را می‌زند؛ در سینمای ما وقتی که بخش خصوصی - غالباً و نزدیک به صددرصد - فقط به پول و گیشه می‌اندیشد، می‌شود همین وضعیتی که می‌بینید؛ بخش دولتی هم بارها پیش آمده که بیشتر کارمندی و در چارچوب مقررات و قوانین اداره‌اش فکر کرده است.

فیلمنامه طنزهای ارزشمند در کشوها خاک می‌خورد

وی به انتقاد از رشد قارچ‌گونه برخی از کمدی‌ها پرداخت و افزود: مشکل اساسی ما فیلمنامه است؛ چه بسا فیلمنامه‌هایی که در کشوهای بخش خصوصی و کشوها و کمدهای بخش دولتی خاک می‌خورند که در بین آنها حتماً طنز ارزشمند هم می‌تواند باشد، اما متأسفانه فیلم‌های شبه طنز و شبه‌کمدی ناگهان اکران می‌شوند و مثل قارچ می‌رویند. اصلاً اینکه این فیلم‌ها از کجا می‌آیند و چگونه بی‌خبر و ناگهانی اکران می‌شوند، ما را به سمت این سوال سوق می‌دهد که خدای ناکرده چه روابط ناسالمی حاکم است که این‌گونه به مردم و خریداران بلیط سینما خیانت می‌شود؟

کارگردان «شوق پرواز» ادامه داد: مردم هم ناگزیر می‌روند و بلیط این فیلم‌ها را - که سراپا شکلک است و نه معنی، نه محتوا و نه فرم دارد و نه ایرانی صرف است - می‌خرند و ناگزیرند به تماشای شکلک درآوردن جمعی و یا به هم لگد پراکندن آنها می‌نشینند که البته همین مردم - که بهترین داوران هم هستند - وقتی بعد از خرج کردن پول و تحمل یک فیلم ضعیف به مدت یک ساعت و نیم، از سالن سینما بیرون می‌آیند با وجود آنکه به لحظاتی از فیلم هم خندیده‌اند، دقایقی بعد از خودشان سؤال می‌پرسند که چی؟

تهیه‌کنندگان کمدی‌های جنسی فقط پول را می‌بینند

یدالله صمدی در ادامه، در مورد شوخی‌های غیراخلاقی برخی از این فیلم‌ها و خانوادگی نبودن آنها، گفت: این برمی‌گردد به قصد فیلمنامه‌نویس و کارگردان و خصوصاً تهیه‌کننده؛ تهیه‌کننده این طور فیلم‌ها فقط پول را می‌بینند؛ در چنین شرایطی زمانی که تهیه‌کننده، فیلم طنز خانوادگی با رعایت مولفه‌های اخلاقی ساخته و گمان می‌کرده 2 یا 3 میلیارد می‌فروشد اما کمتر فروخته، در نوبت بعدی شوخی‌ها و الفاظ رکیک و شکلک‌های بیشتری به فیلمش اضافه می‌کند تا مشتری بیشتری بیابد.

وی افزود: لذا تنها بحث پول است و متأسفانه نبود کنترل درست بر روی فیلمنامه‌ها هم مزید بر علت می‌شود؛ چرا که چنین فیلمنامه‌ای اصلاً نباید اجازه کار پیدا کند؛ البته در قبال چنین انتقادی، مسئولان اداره نظارت احتمالاً خواهند گفت که این شوخی‌ها در فیلمنامه اولیه نبود؛ اما پاسخ این حرف هم این است که وقتی این تغییرات در فیلمنامه اتفاق می‌افتد، باید از صدور پروانه نمایش این فیلم خودداری کرد.

کارگردان «اتوبوس» برای جلوگیری از ادامه این روند، خواستار توقیف این فیلم‌ها شد و اضافه کرد: بگذارند یکبار آن آدم‌هایی که اینگونه فکر می‌کنند و آدم‌های نامحترمی هم هستند که می‌خواهند سر مردم کلاه بگذارند، یکبار هم اقلاً 500 میلیون آنها برباد برود تا ادب شوند اما این کار متأسفانه توسط اداره نظارت و ارزشیابی انجام نمی‌شود و این فیلم‌ها سبز می‌شوند و هرچه منتقدان و مطبوعات انتقاد می‌کنند و آینه جلوی مسئولان می‌گیرند که این چه فیلمی است، مؤثر واقع نمی‌شود.

سینماداران بخشی از زنجیره ترویج کمدی جنسی هستند

داور سی‌امین جشنواره فیلم فجر به زنجیره‌ا‌ی بودن فرآیند تولید و پخش این فیلم‌های مبتذل هم اشاره و خاطرنشان کرد: صاحبان سالن‌های سینما هم از سویی در این زنجیره دخیل هستند؛ به این معنا که وقتی شما فیلم ارزشی ساخته‌اید و در کنار فیلم شما، فیلم مبتذل بفروشی هم هست، صاحبان سالن‌های سینما اعم از خصوصی و دولتی صف می‌بندند برای فیلمی که امید فروش بیشتری دارد چرا که باید خرج سالن‌های آنها در بیاید؛‌ یعنی این اسکناس‌ است که دارد حرف اول را می‌زند و در کل سینمای ما، در دعوا زیر چتر اسکناس ادامه حیات می‌دهد. فرقی هم نمی‌کند که فیلم‌ها خانوادگی، جدی، طنز و یا دفاع مقدس باشند؛ همه این ضربه‌ را می‌خورند. به هر حال قدت اسکناس و قدرت روابط و آن هم متأسفانه روابط ناسالم بیشتر از قدرت زبان من و شماست که زبان انتقاد را باز کرده‌ایم.

صمدی در پایان از بازگشتش به سینمای کمدی خبر داد و گفت: من یک فیلمنامه کمدی موزیکال آذری در دست دارم که مطمئنم پرفروش خواهد بود و آذری‌ها و غیر آذری‌ها از آن استقبال خواهند کرد و همچنان دنبال این هستم که آیا می‌توانم آن را بسازم یا نه؛ فعلاً دنبال سرمایه‌گذار هستم و با بنیاد فارابی هم قرارداد نگارش بسته‌ام، اما بحث تسهیلات و وام و ... به هر دلیلی به طول انجامید و با از دست دادن فصل مناسب، امسال را از دست دادیم و احتمالا از بهار سال آینده تولید آن را کلید بزنیم.