به گزارش مشرق، این روزها نه تنها رسانه‌هایی همچون سعودی اینترنشنال، بلکه حتی رسانه‌های بزرگی در سطح نیویورک تایمز، دروغ‌های عجیبی درباره ایران می‌گویند. اینکه نیویورک تایمز حاضر شده با اعتبار و آبروی خود بازی کند، می‌تواند دو دلیل داشته باشد.

دلیل اول؛ استفاده از تکنیک رسانه‌ای «دروغ آشکار» است. در این روش، یک رسانه معتبر، دروغی بزرگ را منتشر می‌کند. این دروغ از دو جنبه ممکن است برای افکارعمومی باور پذیر باشد. از یک جنبه، یک رسانه معروف و معتبر آن را منتشر کرده و کسی پیگیر بررسی آن نمی‌شود. از جنبه‌ای دیگر، این دروغ به قدری بزرگ است، که کسی گمان نمی‌کند که در این سطح آشکار، دروغ گفته شود.

دلیل دوم؛ بعد از آنکه ایران، وارد توافق بی‌نتیجه و یک‌طرفه با آمریکا نشد و سعی کرد روابط خود را با کشورهای آسیایی گسترش دهد، آمریکا برای آنکه ایران به گروه شرق نپیوندد، در تلاش است با انواع روش‌ها با او مقابله کند و از هیچ کاری دریغ نکند. ضمن اینکه ترس از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای هنوز پابرجاست و می‌خواهند هرطور که شده ایران را متوقف کنند. در این راه حتی رسانه‌های بزرگ آمریکایی حاضر شدند از تمام اعتبار خود بگذرند تا با دروغ‌های آشکار، به آشوب‌ها در ایران دامن بزنند.

چند نمونه از دروغ‌های نیویورک تایمز

رسانه آمریکایی نیویورک تایمز، گزارشی با این نام که «ایران، برای تحمیل عفت به زنان، از تجاوز جنسی استفاده می‌کند»، منتشر کرده است. نیویورک تایمز در این گزارش نوشته است که «ایران، با دستگیری زنان بدحجاب و سپس تجاوز جنسی به آن‌ها، می‌خواهد قوانین خود در حوزه حجاب را اجرا کند». یکی از تکنیک‌هایی که تایمز برای این گزارش دروغ استفاده کرده، بسیار جالب است. این رسانه در ابتدا می‌گوید که این ادعا براساس «منابعی موثق» اعلام شده است. اما نمی‌گوید که این منبع چیست. این تکنیک باعث می‌شود که نتوان صحیح و غلط بودن آن را بررسی کرد.

نیویورک تایمز در بخشی دیگر، گزارش خود را به CNN ارجاع می دهد. اما CNN هم در گذشته چنین گزارش‌های دروغی را منتشر کرده بود. CNN در گزارشی اختصاصی، با نشان دادن فیلم دختری در خیابان، مدعی شد که او نیکا شاکرمی است و توسط نیروهای امنیتی دستگیر شده بود. اما چهره دختری که CNN نشان می‌دهد، کاملا پوشیده است و نشانه‌ای از این که او نیکا بود، وجود ندارد. از طرفی دیگر، در فیلم هیچ صحنه‌ای از حضور نیروهای امنیتی و دستگیری یک دختر وجود ندارد؛ نه نیکا و نه کس دیگر. مشخص نیست CNN ادعای دستگیری نیکا را بر چه اساس مطرح کرده بود. به علاوه CNN ساعت دستگیری را، 8 شب اعلام کرد. درحالی که نیکا حدود ساعت 11 شب وارد ساختمانی شده و به گزارش رادیو فردا، چند دقیقه پیش از آن نیز با یکی از بستگانش تلفنی صحبت کرده بود.

نیویورک تایمز گفته است بعد از فوت یک دختر ۱۴ ساله در اثر تجاوز، مادرش قصد داشت آن را علنی کند. این رسانه نمی‌گوید که اصلا مادر او کیست و این اطلاعات را با چه سندی اعلام می‌کند و چرا مادرش با وجود اینکه می‌توانست مثل مادر خیلی‌های دیگر در رسانه‌ها صحبت کند، این کار را نکرده است. اگر بنا به دستگیر شدن بود، در همان اول پدر مهسا امینی دستگیر می‌شد که نتواند دروغ بیمار نبودن دخترش را بگوید.

نیویورک تایمز در ادامه، برای ایجاد اعتبار نسبت به دروغ‌های خود، ادعا کرده تجاوز به دختران از سوی هادی قائمی گزارش شده است. هادی قائمی، عضو یکی از کمپین‌های ادعایی حقوق بشری در نیویورک است. اما باز هم هیچ سند و مدرکی برای این ادعا ارائه نداده است. این رسانه اعتراف می‌کند که هیچ خبرنگاری در ایران ندارد و خودش نمی‌تواند ادعای تجاوز به دختران را مستند کند! هادی قائمی هم که در نیویورک حضور دارد. پس چگونه بدون حضور گزارشگر و شاهد، مدعی اند چنین اتفاقی افتاده است؟

این رسانه آمریکایی مدعی شد که ماموران از تعرض جنسی به دختران فیلم می‌گیرند تا آن‌ها را تحت فشار قرار دهند. اما بازهم هیچ فیلم و مدرکی برای این ادعا ارائه نمی‌دهد و می‌گوید چون در این موارد اثبات ادعا دشوار است، پس هیچ مدکی ارائه نمی‌دهد!

یکی دیگر از تکنیک‌های رسانه‌ای نیویورک تایمز در گزارش، این بود که به قدری این ادعای دروغ را تکرار کند و آن را به منابع مبهم ارجاع دهد، که این سخنان در پس ذهن مخاطبان باور پذیر شود.

این رسانه آمریکایی در گزارشی دیگر مدعی شده بود که اعتصابات، «ایران را به شهر ارواح تبدیل کرده» و همه چیز تعطیل شده است. «بازارها و مغازه‌ها به طور سراسری در ایران بسته شده و زندگی معمولی مردم متوقف شده است». «حتی مطب‌های پزشکی و سوپرمارکت‌ها نیز شغل خود را تعطیل کرده‌اند». نیویورک تایمز برای اعتبار بخشی به این دروغ‌ها، از تکنیک منبع مبهم استفاده کرده است. به این صورت که می‌گوید برای حفظ جان منبع، نمی‌تواند نام او را بگوید. درحالی که اصلا منبعی وجود ندارد. همچنین مدعی شده بود که «با یک کسبه ایرانی مصاحبه کرده و او از افزایش تحریم‌ها خوشحال است». اثبات دروغ بودن این ادعاها نیاز به هیچ چیز ندارد. برای همه واضح است که مردم به مطب پزشکان می‌روند و از سوپرمارکت‌ها خرید می‌کنند و هیچ کاسبی از تحریم خوشحال نمی‌شود.

این رسانه آمریکایی در عین حال که می‌گوید «نام کسی را اعلام نمی‌کنیم چون جانش در خطر است»؛ در یک تناقض آشکار، نام شخصی ایرانی را آورد که به نیویورک تایمز گفته «در ایران ۹۰ درصد مشاغل تعطیل است. حتی زمانی که لوله آب گرم خانه اش ترکید، هیچ لوله کشی حاضر نشد برای تعمیرات به او کمک کند. چون همه‌گی در اعتراضات حاضر بودند». اثبات دروغ بودن این ادعا هم نیاز به تضیح خاصی ندارد. مردم در زندگی عادی خود کامل حس می‌کنند که شرایط اینگونه نیست.

یکی دیگر از دروغ‌های بزرگ و آشکار نیویورک تایمز در گذشته این بود که رهبر انقلاب، در بستر بیماری است و عمل جراحی انجام داده و حالشان به قدری وخیم است که حتی توانایی نشستن هم ندارد و به همین دلیل، تمام جلسات‌شان لغو شده است. اما روز بعد رهبر انقلاب در دیداری به مناسبت اربعین، بدون عصا و به صورت سرپا، سخنرانی کردند.

نیویورک تایمز در گذشته نیز مدعی شده بود که حسین رونقی تحت شکنجه قرار دارد و جمهوری اسلامی، زندانیان سیاسی را می‌کشد. اما بعد از چند روز مشخص شد که حسین رونقی هم زنده است و هم هیچ آثاری از شکنجه در او وجود ندارد. اعتصاب غذا هم با توجه به شرایط جسمی او، نهایتا سه روز بوده نه شش ماه!

حسین رونقی بعد از آزادی

نیویورک تایمز هرگونه دخالت در اعتراضات ایران را رد می‌کند و مدعی است که تماما مردمی بوده و هیچ کشور خارجی در آن نقش ندارد. اما خودش گزارشی با نام «آمریکا وارد عصر جدیدی از رویارویی با ایران شده است»، منتشر کرد.

در این گزارش اعتراف می‌کند که آمریکا، از معترضان حمایت می‌کند؛ اما با توجه به سابقه دخالت‌های سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (CIA) در امور داخلی ایران در دهه ۱۹۵۰ میلادی، سوال این است که «بایدن» چگونه می‌خواهد از اعتراضات ایران حمایت کند؛ اما ردپای مخفی CIA آشکار نشود. نیویورک تایمز اعتراف می‌کند که هدف از ایجا آشوب، آزادی زنان نیست بلکه تغییر حکومت است. او می‌گوید افزایش فشار بر ایران دشوار است اما با این حال سرویس‌های اطلاعاتی باید جاسوسی خود را افزایش دهند.

این اعتراف‌های اخیر از سوی نیویورک تایمز، دلیل این همه دروغ‌سازی را آشکار می‌کند. «تلاش برای براندازی، با هر وسیله؛ حتی به قیمت قمار با آبروی خود».