نتایج روئینگ اصلا خوب نبود
دنیامالی خاطر نشان کرد: نتایج کسب شده در بخش روئینگ اصلا خوب نبود. سولماز عباسی پس از کسب سهمیه در تهران تمرین می‎کرد در حالی که قرار بود 2 هفته در تهران برنامه بدنسازی داشته باشد و بعد از آن به پشت سد‌ها برود و روزی 50 کیلومتر پارو بزند. متاسفانه عباسی را در تهران نگه داشتند و زمانی که باید شدت تمرینات را بالا می‎بردند و مدت زمان آن را پایین می‏آورند، او را به پشت سد بردند. در حالی که یک ماه آخر باید عباسی را برای تمرین به دریاچه می‌آورند و روی استارت‌ها و امور سرعتی کار می‌کردند.

تدبیر کسانی که مدیریت فدراسیون‌ها را تغییر دادند، زیر سئوال برود
وی در ادامه افزود: تغییر مدیریتی در روند کاری ورزشکار تاثیر می‌گذارد چون ورزشکار هم یک انسان است و از این اتفاقات آسیب می‎بیند. وقتی ورزشکار می‎گوید برایم مهم نیست در فینال D چه نتیجه‎ای کسب کنم، چه معنایی می‎دهد؟ ورزشکار باید انگیزه‌های لازم را داشته باشد. اصل و تدبیر آنهایی باید زیر سئوال برود که دو ماه مانده به آغاز رقابت‌های المپیک‌، تغییراتی را در راس فدراسیون ایجاد می‌کنند.

حداقل انتظار از شادی حضور در فینال C بود
رئیس پیشین فدراسیون قایقرانی تاکید کرد: حداقل انتظار از محسن شادی حضور در فینال C و حتی بالاتر از آن بود. شادی باید بین نفرات دوازدهم تا پانزدهم قرار می‌گرفت اما شرایط به این صورت رقم نخورد. جایگاه شادی در شرایط معمولی حداقل 8 تا 10 پله بالاتر از این رتبه بود. شرایط عالی وی حضور در فینال A و B  بود. اینها ضعف است. ضمن اینکه در این شرایط ورزشکار اصلا مقصر نیست. مقصر ما هستیم که باید حرفه‎ای رفتار می‏کردیم تا این مسائل رخ ندهد و چنین مشکلاتی پیش نیاید.

ورزشکار ماشین نیست
دنیامالی اظهار داشت: در مورد برخی رشته‌ها انتظار کسب مدال به وجود می‌آورند در حالیکه در جریان مسابقه متوجه می‎شویم که حریفان شرایطی به مراتب بهتر دارند.  فقط فکر می‎کنیم آمادگی فیزیکی و جسمانی یک ورزشکار کفایت می‎کند در حالی که آماگی روحی و روانی هم از اهمیت بالایی برخودار است. ضمن اینکه باید اطلاعات به روز به ورزشکار داده شود تا از نظر فنی مشکلی پیدا نکند.

وی افزود: اینها نکاتی است که در المپیک بسیار اهمیت دارد. ما هنوز نمی‌دانیم تفاوت المپیک با رقابت‌های جهانی و بازی‌های آسیایی چیست و متد‌هایی که به کار می‎گیریم، تقریبا در تمام رقابت‌ها یکسان است، در حالی که دنیا چنین کاری را نمی‎کند. کشورهای پیشرفته می‎دانند ورزشکارشان را چگونه و به چه صورت به اوج برسانند. ورزشکار ماشین نیست که هر زمان هر کاری دل‎مان خواست انجام بدهیم.

بحث‏هایی که در لندن صورت گرفته است را بعد از المپیک خواهم گفت
رئیس پیشین فدراسیون قایقرانی خاطر نشان کرد: اگر بتوانیم این بحث‎ها را درست پیش ببریم می‎توانیم در المپیک حداقل 3 یا 4 برابر پیش بینی‎های‎مان مدال بگیرم. مگر دیگران که مدال می‎گیرند خیلی ویژه‎اند؟ آنها هم مانند ورزشکاران ایران هستند. چگونه است که کوبا در ورزش تا این حد پیشرفت می‌کند درحالیکه پول کمتری در ورزش خرج می‎کند. وضعیت کره شمالی را در جدول توزیع مدال‏ها نگاه کنید. بحث ما این است در زمانی مثل المپیک همه باید برای داشتن فضایی بدون حاشیه تلاش کنند تا مجبور نشویم همه چیز را تکذیب کنیم و بگویم که همه چیز درست است. نمی‎توان حقایق را کتمان کرد. بحث‎هایی که در لندن صورت گرفته است را بعد از المپیک خواهم گفت.

امیدوارم وزیر ورزش به ملاقات مدیران ارشد IOC برود
دنیامالی تاکید کرد: امیدوارم وزیر ورزش و جوانان در سفر جدیدش به لندن حتما به دیدار مدیران ارشد کمیته بین المللی المپیک (IOC) برود. ظاهرا محمد عباسی در سفر اول با مسئولان این کمیته قرار داشت اما به خاطر ترافیک به جلسه نرسید به همین دلیل برای IOC سوءتفاهم ایجاد شده است. امیدوارم آقای وزیر حتما با مدیران ارشد IOC در این سفر دوباره نشست داشته باشد.

کانوسواران ایران می‎توانند عملکرد خوبی داشته باشند
وی در خصوص عملکرد کانوسواران در المپیک گفت: پیست خوبی در اختیار طالبیان و حکیمی بوده و به همین دلیل آنها شرایط خوبی دارند. آرزو حکیمی یکی از چهره‌هایی خواهد شد که به شدت مورد توجه فدراسیون جهانی قرار می‎گیرد. او با وجود سن کمی که دارد رکوردهای خیلی خوبی را ثبت کرده  است. حکیمی کار دشواری در 200 متر دارد  اما می‎تواند عملکرد خوبی داشته باشد. طالبیان هم اگر بتواند خودش را به فینال B  یا بالاتر برساند، کارکرد خوبی داشته است. البته از طالبیان انتظار مدال آوری نیست اما اگر بین جایگاه‌های نهم تا چهاردهم قرار بگیرد، خوب است. کانوی ایران برای نخستین بار در المپیک شرکت کرده است.

اجازه ورود اسبقیان به لندن را گرفتم
دنیامالی در خاتمه تصریح کرد: با مسئولان فدراسیون جهانی هماهنگ کردم تا اسبقیان راهی لندن شود. علی رغبتی مدیر کل دفتر برنامه ریزی و نظارت ورزش قهرمانی و حرفه‎ای با من صحبت کرد و مسائلی را گفت. من هم به وی گفتم ما دشمن نیستم. همان جا با مسئولان فدراسیون جهانی صحبت کردم و گفتم که اجازه ورود اسبقیان را به لندن بدهید. البته یادم رفت به رغبتی بگویم که این امر را رسانه‎ای نکند!