چهارمین جشنواره ملی حاتم ­(حمایت از تولید ملی) دوشنبه با حضور کارآفرینان برتر کشور و مسئولین اقتصادی برگزار شد.

دکتر سید علیرضا شجاعی سرپرست دانشگاه صنایع و معادن ایران و رییس کمیته علمی جشنواره در ابتدای سخنرانی خود ضمن خوش آمدگویی و تشکر از حضور میهمانان به تعبیر خود به سراغ موضوعی نرم رفت. وی آموزش مدیران در کلاس جهانی را یکی از موضوعات مهم در عرصه تولید دانست.

 او افزود: طبق آمار در سال­های آتی بسیاری از مشاغل از بین خواهند رفت و ما باید برای چنین موضوع مهمی برنامه­ریزی دقیقی داشته باشیم. در بسیاری از کشور­های جهان برای آینده شغلی برنامه­های متنوعی تدوین شده ­است. او تاکید کرد که تمرکز بر روی صنایع کوچک و متوسط یکی از مواردی است که در کلاس جهانی به آن توجه می­شود. موردی که رهبری هم آن را گوشزد کرده بود اما هنوز توجهی به آن نداریم و تنها به دنبال مقیاس بزرگ هستیم. وی اضافه کرد: در بحث جهانی بودن سازمان­های ما باید مختصات جهانی داشته باشد این امر هم وابسته به تحریم و مسائل این چنینی نیست. او بر اساس تجربه طولانی خود در کلاس جهانی بودن را معادل ناب بودن دانست.

دکتر شجاعی با اشاره به مدل ذهنی مدارس مهم کسب­وکار در جهان خاطرنشان کرد که برای جهانی بودن باید مدل ذهنی خود را جهانی کنیم. یعنی مدیرانی را پرورش دهیم که برای تغییر و تاثیرگذاری در دنیا آموزش دیده­اند. دکتر شجاعی در پایان سخنرانی خود 12 مهارت مهم برای جهانی شدن مدیران را ذکر کرد که نتیجه تحقیقات و بررسی خودش بود. او همچنین از حاضرین خواست که این لیست را به دید یک فرم تغییر ناپذیر نگاه نبینند و با نقد آن به بهبود شرایط کمک کنند.

در قسمت دوم همایش دکتر هادی قوامی، معاون حقوقی و امور مجلس وزارت امور اقتصادی و دارایی ضمن تشکر از برگزارکنندگان مراسم، 20 روش برای حمایت از تولید مطرح کرد. او در یکی از این روش­ها بحث دسترسی به بازار را به میان آورد و گفت: دسترسی به بازار یکی از عوامل مهم برای حمایت از تولید­کننده است. برای مثال ما می­توانیم از فروش یک سرمایه ملی مثل نفت، راه­آهن احداث کنیم تا دسترسی تولید­کننده به بندر راحت­تر شود. یک روی دیگر این سکه مبحث تعاملات بین­المللی است. او از مفهومی به نام کار شایسته نام برد و برای آن 4 پایه تعریف کرد. او افزود: برابری در پرداخت اولین اصل کار شایسته است، دومین اصل تامین اجتماعی کامل و جامع می­باشد. تامین اجتماعی باید به منزله یک چتر با ضخامت بالا و پوشش کافی باشد که در حال حاضر چتر ما نازک و سوراخ است. اصل بعدی شنیدن صدای کارگر و توجه به مشکلات اوست. دکتر قوامی آخرین اصل را توجه به جایگاه و منزلت نیروی کار دانست و بر آن تاکید کرد. او اضافه کرد: 4 عامل نام برده شده باعث کار شایسته خواهد شد و کار شایسته نیز تولید ناب را در پی خواهد داشت. او اذعان داشت که سیستم حمایتی ما باید به شکلی باشد که نیروی کار پس از گذراندن دوره کارآموزی و یادگرفتن اصول یک بنگاه نخواهد به راحتی و بدون پرداخت هزینه آن بنگاه را ترک کند، چراکه برای چنین چیزی هزینه و زمان صرف شده ­است و یعنی باشگاه­های فوتبال هم این مورد را درک کرده­اند. به همین خاطر بازیکنی که در یک آکادمی رشد کرده پس از جدا شدن حق رشدش دریافت خواهد شد. مالکیت معنوی نیز از دیگر موضوعاتی بود که دکتر قوامی به آن اشاره کرد. او گفت: اگر کسی در بحث تولید بتواند کاری را بهینه­شده انجام دهد به راحتی علمی که استفاده کرده توسط بنگاه­های قوی­تر به واسطه مقیاس بیشتری که بازار دارند کپی خواهد شد و مالکیت معنوی خاصی برای آن نیست. در بحث حمایت از تولید باید به مالکیت معنوی توجه داشته باشیم. در ادامه تشریح روش­های بیست­گانه خود به موضوعات مالیات و مقررات زدایی اشاره کرد. دکتر قوامی گفت: برفرض مثال اگر شخصی 100 میلیارد تومان سرمایه داشته باشد ترجیحش این است که آن را در بانک سپرده کند یا سرمایه­اش را به چرخه تولید بیاورد؟ اگر ترجیحش سپرده بانک باشد او گرفتاری­های مالیاتی نخواهد داشت. اما اگر بخواهد چرخ تولید را به کار بیاندازد آیا نگاه سازمان مالیات به او حمایتی خواهد بود؟ در اولین سال دولت سیزدهم ما تلاش کردیم که چنین نگاهی داشته باشیم و به همین خاطر مالیات بر عملکرد بنگاه­ها از 25 درصد به 20 درصد کاهش پیدا کرد. آرمان دولت نیز این است که این عدد را به 10 درصد برساند. در بحث مقررات زدایی نیز قبل از این حدود 400 روز طول می­کشید تا فردی بخواهد کسب­وکار خود را راه­اندازی کند. اما حالا با پنجره واحدی که درست شده این مانع نیز از میان برداشته شده ­است. او در ادامه از روند پرداخت یارانه­ها انتقاد کرد و گفت: قرار نبود که یارانه­ به مصرف­کننده برای هزینه­های مصرفی داده شود. در قانون­ هدفمند­سازی یارانه ما تلاش کردیم که این هزینه را در اختیار تولید­کنندگان قرار دهیم یا حداقل مسیر تولید را برایشان هموار کنیم. با بودجه­ای که تا به امروز برای پرداخت یارانه صرف­شده می­شد بسیاری از کارخانه­های مهم کشور­ را از طریق خطوط ریلی به بنادر وصل کرد. او اضافه کرد که در حال حاضر بسیاری از خطوط ریلی ما بلااستفاده هستند که این مورد دقیقا مصداق بارز هدر دادن منابع می­باشد. او در بخش پایانی صحبت­های خود اشاره کرد: با وجود تمام حمایت­های انجام شده در دهه اخیر رشد اقتصادی ما نزدیک به صفر بوده است. شرایط برای رشد کارآفرین­ها در کلاس جهانی مهیا نیست. او در آخر نسبت به برگزاری چنین همایش­هایی ابراز امیدواری کرد و افرود: امیدوارم چنین همایش­هایی بتواند یک هم­راستایی بین سازمان­ها و عوامل حمایت­کننده ایجاد کند.

دکتر مهدی غضنفری، رییس هیئت عامل صندوق توسعه ملی کشور در بیانات کوتاهی به مسائلی در جشنواره حمایت از تولید ملی اشاره کرد. او در ابتدا به مدلی تحت عنوان دوچرخه اقتصادی اشاره کرد که باید چرخ جلو آن را اقتصاد بنگاهی و چرخ عقب را اقتصادی کلان بدانیم. حرکت این دوچرخه وابسته به حرکت درست و بدون مشکل هر دو چرخ است. اگر حرکت دو چرخ درست نباشد ممکن است نرخ رشد 8 درصدی محقق نشود. او اشاره کرد که این دو چرخ باید با یکدیگر تعامل و رابطه داشته باشند و نباید مشکلات را به گردن یکدیگر بیاندازند. دکتر غضنفری گفت با تغییراتی که در صندوق توسعه ملی داده­ایم تلاش شده که به هر دو چرخ کمک شود. صندوق توسعه ملی مازاد درآمد فروش نفت و گاز را دریافت می­کند و آن را به عنوان تسهیلات به چرخه تولید باز می­گرداند. او همچنین تفاوتی مهم بین سرمایه و ثروت را مطرح کرد. مهدی غضنفری اشاره کرد که سرمایه باید سرمایه­گذاری شود و ثروت را باید مصرف کرد. ما در 40 سال پس از انقلاب درآمد حال از نفت را یک ثروت می­دانستیم در حالی که در واقعیت یک سرمایه­ بود. او گفت: ایران یک کشور ثروتمند نیست، بلکه یک کشور با سرمایه­های بسیار است که باید آن سرمایه را دوباره سرمایه­گذاری کرد. اگر کل درآمد نفتی کشور به صندوق توسعه ملی داده شود اثرگذاری ما در اقتصاد خیلی بیشتر از مقداری خواهد بود که امروز در اختیار داریم. در بحث مدل دوچرخه نیز ما هچیوقت نتوانستیم به یک تعامل خوب بین دو چرخ برسیم. همیشه یک اقتصاددان داریم که درباره مشکلات چرخ جلو بحث می­کند و یک تولید­کننده که مشکلات اقتصاد را در چرخ عقب می­داند. در آخر نیز از تمام شرکت­کنندگان مراسم تشکر ویژه­ای به عمل آورد و آنان را افتخارآفرینان کشور نامید.

در پایان جشنواره جوایزی به تولیدکنندگان برتر کشور اهدا شد؛ که بر اساس محورهای 15 گانه مصوب جشنواره موفق شده بودند طرح­هایی ارائه دهند که از نگاه دبیرخانه علمی رویداد که با نظارت دانشگاه صنایع و معادن ایران وابسته به وزارت صنعت، معدن و تجارت تشکیل شده بود حایز ارزش در زنجیره تولید ملی بودند.

از آنجا که این رویداد به همت موسسه مطالعات اقتصاد خلیج فارس و با همکاری وزارت صمت تاسیس شده است؛ دکتر محمد مهدی برادران معاون صنایع عمومی این وزارتخانه به نمایندگی از وزارت متبوع در صف اهدا کنندگان جوایز طرح های برگزیده قرار گرفت.

** این محتوا صرفا جنبه تبلیغاتی دارد و توسط سفارش دهنده آن تهیه و تنظیم شده است