به گزارش مشرق، مهر نوشت: اهالي روستايي به نام "گاودانه عليرضا" در منطقه اي دورافتاده از استان کهگيلويه و بويراحمد مدتهاست مجبورند براي دسترسي به جاده، روستاها و مناطق ديگر و انجام کارهاي روزمره، مانند رفتن به محل تحصيل، کار، خريد و ... از رودخانه عريضي به نام مارون عبور کنند. در اين ميان تنها راه ارتباطي آنها با دنياي خارج از روستا، وسيله اي به نام گرگر (جره) است.
اما نشستن بر روي اين تله کابين دستي و رفتن تا آن طرف رودخانه باعث قطع انگشتان دست روستاييان گاودانه شده است. چون شيب تند رودخانه و دخالت دست در گذر اين وسيله به طرف ديگر رودخانه موجب مي شود تا انگشتان دست به زير چرخهاي آن گير کرده و قطع شود.

موضوع ساخت پلي براي اهالي روستا به منظور جلوگيري از نقص عضو شدن تعداد بيشتري از روستاييان مدتهاست که توسط شوراي روستاي گاودانه و اهالي آن مطرح است اما تا کنون هيچ نتيجه اي نداشته است. حتي برخي از مسئولان اين استان نمي دانند روستايي در محل خدمتشان وجود دارد که اهالي آن مجبورند انگشتان دستشان را براي کرايه گذر از رودخانه عريض مارون به "گرگر" بدهند.
مدير روابط عمومي استانداري کهگيلويه و بويراحمد: استاندار وقت ندارد!
دين پرور مدير روابط عمومي استانداري کهگيلويه و بويراحمد درباره مشکل اهالي روستاي گاودانه عليرضا شد تنها به اين جمله اکتفا کرد که استاندار وقت ندارد پاسخ دهد! و از انجام هر مصاحبه اي با استاندار جلوگيري کرد. پيگيريهاي خبرنگار براي مصاحبه با استاندار تا کنون به نتيجه نرسيده است.
نماينده مجلس: مسئله را بزرگ کرديد!
سيد علي محمد بزرگواري که نمايندگي مردم شهرستان کهگيلويه و بهمئي را در مجلس برعهده دارد معتقد است که مسئله را نبايد خيلي بزرگ کرد!
او پس از اينکه نشاني روستاي گاودانه را در شهرستان کهگيويه پرسيد توضيح داد: بعضي از روستاها در طرف ديگر رودخانه بزرگ مارون قرار گرفته اند و براي رفت و آمدشان به روستاهاي ديگر و عبور از رودخانه مشکل دارند. بنابراين بايد براي آنها روي رودخانه پل زده شود.
بزرگواري ادامه داد: بايد براي مردم روستاي گاودانه هم پل آهني ساخته شود تا بتوان وسايل سبک را از روي آن عبور داد. اما قبل از هر اقدامي بايد طرح پل نوشته شود. اداره راه و ترابري شهرستان آن را آماده کند. اداره راه شهرستان طرح مورد نظر را به کميته برنامه ريزي استان بدهد. کميته برنامه ربزي آن را تائيد کند. بعد آن طرح براي دولت فرستاده شود تا دولت بودجه لازم براي ساخت پل را در اختيار اداره راه استان قرار دهد البته اگر با آن طرح موافقت شود! بنابراين شايد تا زمان ساخت اين پل، چند سال زمان طول بکشد.
بزرگواري در واکنش به اين موضوع که هر روز ممکن است يک فرد ديگر در روستا از ناحيه دست نقص عضو شود، بيان کرد: روستاييان اغراق مي کنند. شما هم مسئله را خيلي بزرگ مي کنيد. هميشه مي شود با شنا کردن از رودخانه عبور کرد!
وي گفت: روستاييان مي توانند از پلي که براي روستاي ديگرساخته شده عبور کنند. ما هم هر قدر که زور داريم مي زنيم تا اداره راه کاري براي آنها انجام دهد اما بدانيد اگر مردم روستا حواسشان را جمع کنند انگشتشان قطع نمي شود!
گفته هاي نماينده مردم کهگيلويه و بهمئي درباره چاره انديشي براي مردم روستاي گاودانه و اغراق در بزرگ کردن موضوع در حالي است که زمستان آب رودخانه مارون طغيان مي کند و راه دسترسي مردم اين روستا با جاده قطع مي شود. حتي سالهاي گذشته آب رودخانه به حدي زياد مي شد که امکان سوار شدن روي گرگر هم وجود نداشت.
همچنين تا قبل از نصب گرگر، روستاييان گاودانه کيسه هاي شن را به شکم مي بستند و شناکنان از رودخانه عبور مي کردند. همين کار باعث شده بود تا افراد زيادي در رودخانه غرق و ناپديد شوند.
پل ديگري که روي رودخانه قرار دارد براي مردم روستاي کلات ساخته شده است. اهالي روستاي گاودانه بايد براي استفاده از اين پل يک ساعت و نيم تا روستاي کلات پياده روي کرد.
هدايت خواه: پيگيري مي کنم!
ستار هدايت خواه، نماينده مردم شهرستان بويراحمد و دنا در مجلس هم تا به حال نام روستاي گاودانه را نشنيده بود و گفت: يادم هست وقتي نوجوان بودم گرگر يا جره در روستاي ما هم وجود داشت. اما اهالي روستا به آن تل فريک مي گفتند. اين تله کابين دستي را اداره برق و آب خوزستان روي رودخانه زده بود تا عمق آب را اندازه بگيرد. بعدها مردم از آن براي عبور و مرور استفاده مي کردند.
وي ادامه مي داد: موضوع را از اداره راه استان پيگيري مي کنم.
مسئوليت نقص عضو شدن روستاييان با خودشان است!
نصرت الله انصاري، فرماندار کهگيلويه و بويراحمد هم مثل بقيه مسئولان استان قول پيگيري داد. او تقصير نقص عضو شدن افراد را به گردن روستاييان انداخت و با بيان اينکه به اهالي روستا توصيه شده از گرگر استفاده نکنند اظهار کرد: مسئوليت هر کسي که از اين مسير عبور کند با خودش است.
رئيس بيمارستان امام خميني (ره): قول پيگيري مي دهم!
موسوي رئيس بيمارستان امام خميني (ره) دهدشت است که روستاييان گاودانه مجروحان را براي مداوا به اين بيمارستان مي آورند. او هم اطلاعي از قلع و قمع شدن انگشتان مردم روستاي گاودانه که در نزديکي دهدشت زندگي مي کنند ندارد.
رئيس شبکه بهداشت استان کهگيلويه و بوير احمد نيز با اعلام بي اطلاعي از وضعيت جسمي و مشکلات روستاييان گاودانه گفت: اگر مسئله مهمي باشد مي گويم که بررسي کنند.
تقوي با بيان اينکه باورم نمي شود هنوز روستايياني مجبورند از گرگر استفاده کنند، ادامه داد: مي دانم غير از مسئوليتي که دارم بايد با ديدن اين اتفاقات مراتب را گزارش کنم تا کاري براي روستاييان گاودانه انجام شود اما مطمئن باشيد بررسي مي شود!
ارتوپد بيمارستان امام خميني(ره): قطع انگشتان دست روستاييان را تاييد مي کنم
عليرضا خلف دکتر ارتوپد بيمارستان امام خميني (ره) است که تا به حال تعداد زيادي از آسيب ديدگان روستاي گاودانه را معالجه کرده است. او قطع انگشتان دست روستاييان به وسيله گرگر را تاييد کرد و گفت: مردم اين روستا مجبورند سيم گرگر را به سمت چرخها هدايت کنند تا به آن سوي رودخانه بروند. اما ناگهان انگشت زير چرخ گير مي کند. اين باعث مي شود انگشت آنها قطع و يا زخمي شود.
وي با بيان اينکه زخمي شدن انگشت روستاييان يعني قطع نيمي از يک بند انگشت آنها توضيح داد: انگشت دست اگر با وسيله تيزي بريده شود، قابل ترميم است اما اگر له شود بايد آن را قطع کرد اما معمولا گرگر انگشتان دست را له مي کند.
خلف تاکيد کرد: برخي از روستاييان ديگر در استان کهگيلويه و بويراحمد که تنها راه ارتباطي آنها با روستاهاي اطراف رودخانه يا يک جاده است، در زمستانها دچار مشکل مي شوند. آنها براي مدت زيادي در روستايشان زنداني مي شوند. بنابراين اگر بيماري در روستا احتياج مبرم به پزشک داشته باشد يا بايد صبر کند زمستان تمام شود يا بميرد!
خلف با بيان اينکه روستاييان اين استان آسيبهاي جدي تري مي بينند اما کسي توجهي به آنها ندارد اظهار کرد: اين کمترين مشکل مردم در کهگيلويه و بويراحمد است.
وي مثال زد: پزشکان محلي و نابلد دست يا پاي شکسته مردم روستا را آنقدر محکم مي بندند که سياه مي شود و بيمارستانها هم مجبورند آن را قطع کنند. چون توان مالي روستاييان اجازه پرداخت ويزيت دکترهاي متخصص استاني را به آنها نمي دهد. بنابراين ناچارند به پزشک روستايشان اعتماد کنند. دليل ديگر اين است که پزشکان محلي قدرت تشخيص و تخصص کافي را براي معالجه روستاييان ندارند.
رئيس اداره راه و ترابري استان: نمي دانم پل کي ساخته مي شود
محمدحسين نصيري راد رئيس اداره راه و ترابري شهرستان کهگيلويه در مرداد ماه از وعده هاي اين اداره مبني بر پيگيري ساخت پل سخن گفت و بيان کرد: پيمانکار ساخت اين پل در مناقصه برنده شده و در حال انعقاد قرارداد و برآورد کردن هزينه براي ساخت پلي به طول صد متر روي رودخانه مارون هستيم.
نصيري راد در بخش ديگري از صحبتهايش به تصويب 60 ميليون تومان هزينه ساخت پل روي رودخانه مارون اشاره کرد و ادامه داد: در کميته نهايي استان 10 ميليون تومان به هزينه 50 ميليوني ساخت پل اضافه شد تا امسال بتوانيم يک پل آهني بسازيم.
رئيس اداره راه و ترابري شهرستان کهگيلويه نمي دانست که چقدر زمان لازم است تا اين پل ساخته شود و يا اصلا ضمانتي هست که وعده اداره راه و ترابري تحقق يابد يا خير!
وي زمان مصاحبه قول داد که همين هفته کارگران را در حال ساختن پل براي روستاي گاودانه خواهيم ديد.
بعد از گذشت سه ماه از وعده وي تا کنون هيچ اقدامي از سوي اين اداره براي ساخت پل آهني مورد استفاده اهالي روستاي گاودانه عليرضا انجام نشده است. در اين مدت سه روستايي ديگر به تعداد افرادي که با گرگر از رودخانه عبور کرده بودند اضافه شد. چون قطع انگشتان روستاييان اتفاقي است که در مسير رفت و آمد از محل زندگي به محل کار و مدرسه رخ مي دهد و هر لحظه دامن يکي ديگر از آنها را مي گيرد.
به جز اهالي روستاي گاودانه مردم روستاهاي دره ني و چم رود هم که در نزديکي رودخانه مارون و روستاي گاودانه قرار دارند از گرگر استفاده مي کنند کسي آمار دقيقي از تعداد آسيب ديدگان ندارد.
اسامي برخي از روستاييان گاودانه که گرگر انگشتانشان را قطع يا زخمي کرده است:
سعيده عنايتي جو- دو انگشت زخمي، شکرعلي عنايتي جو- يک بند انگشت قطع-43 ساله، عطب الله د‍‍‍‍‍ژم- يک بند انگشت-52 ساله، ولي الله دژم- سه بند از سه انگشت قطع-21 ساله، گلزاده دژم يک بند انگشت قطع، محبوبه دژم- دو انگشت زخمي- 12 ساله، حسين رمرو - دو انگشت زخمي، خديجه دلشاد - دو انگشت زخمي، فضيل دلشاد - دو انگشت زخمي، اکبر خوشه بردار -دو بند از يک انگشت قطع، اشرف عمراني فر- دو انگشت زخمي و يک بند انگشت قطع، پروانه تواره- يک بند انگشت قطع، سحر تواره- دو انگشت زخمي، قدرت الله تواره - دو انگشت زخمي- 42 ساله، علي يار کشاورز - دو انگشت زخمي، رحمان پژده - دو بند انگشت قطع، مريم پشتوان - دو بند انگشت قطع - 13 ساله، بهروز پشتوان- يک بند انگشت قطع و دو بند انگشت زخمي، زاده پشتوان- دو انگشت زخمي و يک بند انگشت قطع - 51 ساله، عباس پشتوان- سه انگشت زخمي، شهرام پشتوان- يک بند انگشت قطع - 11 ساله، عزيز کوثري - يک بند انگشت قطع و يک انگشت زخمي - 51 ساله، فرزاد شاکري - 2 انگشت زخمي- 14 ساله، ايرج زمان- دو بند از يک انگشت قطع- 48 ساله، بهجت زمان- دو انگشت زخمي، سالار کهزادي- يک بند از هر 4 انگشت قطع، محمد محمدي- يک بند انگشت قطع، کهزاد قلندري- دو انگشت زخمي، رسول طاهري - يک بند انگشت قطع و دو انگشت زخمي و بي حس، سعدي نريماني راد - دو بند انگشت زخمي، فوت سيد علي نظر- 52 ساله، قطع نخاع شدن برادر سيد علي نظر به دليل سقوط از گرگر، آسيه تاش- يک بند انگشت قطع - 20 ساله که از روستا مهاجرت کرده است و ... .
در زمان انتشار اين گزارش سه روستايي ديگر به اين جمع اضافه شده است. يکي از آنها به نام مهديه پشتوان پنج ساله است که دو انگشت به علاوه يک بند از يک انگشتش قطع شد.