محمدحسین نیرومند منتقد فرهنگی کشور و از مدیران سابق حوزه هنری در یادداشتی به پروسه دشوار فیمسازی برای آرمانهای انقلاب پرداخته و ضمن این که در لابهلای مطالب نیز نکات جالب توجهی را بیان کرده است. متن یادداشت وی به شرح ذیل است:
از خون جوانان وطن« لاله » دمیده!
چند روز قبل با دوست عزیزی تلفنی صحبت میکردم به نکته اشاره کرد و گفت اولین نمایش فیلم هالیوودی «آیت الله مقدس» که در مورد حضرت امام خمینی(ره) و حوادث سال 57 تولید شده است در جشنواره سینمایی کن فرانسه به نمایش در آمده است. فیلمی که شون کانری نقش حضرت امام (ره) را بر عهده دارد. برای ایشان این ماجرا تعجببرانگیز بود و البته قدری هم عصبانی از این که تعداد قابل توجهی از مدیران سینمایی کشور به جشنواره کن سفر میکنند و پس از بازگشت، از این اتفاق مهم -حداقل برای ما ایرانیها- هیچ صحبتی به میان نمیآورند.
گرچه ظاهرا چنین فیلمی ساخته نشده است و اکران آن در کن امسال نیز شایعهای بیش نیست و تنها چند سایت خارجی و داخلی به آن دامن زدهاند اما تولید فیلم علیه انقلاب اسلامی ایران در هالیوود این دستگاه بزرگ رسانهای آمریکا توقفبردار نیست. به عنوان نمونه فیلم سینمایی «سفینه» به کارگردانی بن افلک و تهیه کنندگی بازیگر معروف هالیوود جرج کلونی با موضوع فرار تعدادی از دیپلمات آمریکایی دربند در لانه جاسوسی از ایران! در پاییز امسال اکران خواهد شد. بنافلک چند سال قبل فیلمی با همین مضمون ساخته بود. ضمن آنکه در ماههای آتی قسمت دوم فیلم سینمایی ضد ایرانی 300 توسط کارگردان اسرائیلی ساخته و در سال2013 اکران خواهد شد.
در آخرین سال دولت دهم، مدیریت سینمایی کشور که عنوان انقلابیترین مدیران سینمایی کشور را به خود منتسب میکنند، بودجه محدود خود را جمع و جور کردهاند تا با مشارکت در ساخت فیلمی با حضور برخی از دستاندرکاران هالیوود جایی در اکران جهانی پیدا کنند. عنوان این فیلم بین المللی «لاله» است و یک تهیهکننده و کارگردان هالیوودی به نام اسی نیکنژاد کارگردانی آن بر عهده خواهد داشت. ظاهرا قرار است چند بازیگر معروف هالیوودی در این فیلم ایفا نقش نمایند. ماجرای این فیلم واقعی است. لاله صدیق اولین زن ایرانی است که در مسابقات رالی اتومبیلرانی در ایران با مردان مسابقه داده است. تلاش این بانوی ایرانی برای قهرمانی در مسابقات رالی اتومبیلرانی دستمایه ساخت فیلم نیکنژاد است؛ جالب اینکه بی بی سی نیز چند سال قبل به جذابیت این سوژه پی برده بود و در باره این بانوی رالی ایران مستندی تولید کرده بود. کارگردان این فیلم مستند داریس بازرگان در یادداشتی به مناسبت پخش فیلمش روی سایت بی بی سی نوشت: «لاله صدیق که در ایران به شوماخر کوچولو معروف شده توجه دختران زیادی را به خودش جلب کرده است و حالا خیلیها دوست دارند شبیه او باشند.»
در شرایطی که در دهه اخیر سالی نیست که هالیوود فیلمی علیه جمهوری اسلامی نسازد و در اوضاع و احوالی که گسترش اندیشههای اسلامی و انقلابی ملهم از انقلاب اسلامی ایران، بیداری اسلامی کشورهای مسلمان خواب را از چشم استکبار ربوده است. انتخاب چنین موضوعی از سوی این دوستان انقلابی بسیاری را شگفتزده کرده است! شاید دست اندرکاران تولید این فیلم پس از سی چهار سال به دنبال قرائت جدیدی از شعر «از خون جوانان وطن لاله دمیده» باشند!
انقلابیترین کشور دنیا یعنی ایران اسلامی چند فیلم علیه همانهایی که همه ساله علیه ما فیلم میسازند فیلم ساخته است؟ تقریبا هیچ! این در حالی است که بیش از هفتاد و پنج درصد بودجه تولید فیلم در کشور توسط دولت و نهادهای انقلابی پرداخت میشود.
مدیران مدعی ما اگر از سینمای سیاسی و استراتژیک هالیوود درس نمیگیرند، حداقل از کشور همسایه ترکیه الگو بگیرند. در سال 2006 فیلم ضدآمریکایی «دره گرگها» در ترکیه ساخته شد ساخت فیلمی با این مضمون برای کشوری لائیکی همچون ترکیه که ارتباط بسیار نزدیکی با آمریکا داشت همه را متعجب ساخت. علیرغم اینکه فیلم در اکران جهانیاش در برخی از کشورها با مشکل روبرو شد اما با این وجود، پخش جهانی فیلم با استقبال قابل قبولی رو برو شد. پس از گذشت 6 سال از ساخت این فیلم امروز میتوانیم علت تولید این فیلم را دریابیم؛ ترکیه با ساخت اینگونه فیلمها و مواضعی که بعدها علیه رژیم صهیونیستی اتخاذ کرد مزورانه توانست تا حدودی نقش یک کشور انقلابی را ایفا کند و توجه مسلمانان جهان را به خود معطوف سازد.
اینکه از صد و اندی فیلمی که اکثرا با بودجه دولتی در کشور ساخته میشوند تعداد یکی دو فیلم سالانه با رویکرد انقلابی و جهت اکران در سینماهای کشورهای اسلامی که بیداری اسلامی ساخت قدرت را در این کشورها تغییر داده است، تولید شود، نمیتواند انتظار بی جایی باشد. اما به عنوان یک فرد مطلع ناامیدانه عرض میکنم این خواست معقول که اتفاقا از مطالبات مقام معظم رهبری نیز است با وجود مدیران فرهنگی موجود، نه فقط در حوزه معاونت سینمایی ارشاد بلکه در سایر نهادها امکان تحقق نخواهد یافت! آنچنانکه در سی سال گذشته تاکنون این امر محقق نشده است. برای اثبات این ادعا خاطرهای را از دوران کوتاه مدیریتم در معاونت سینمایی حوزه هنری نقل می کنم.
چند ماهی از ماجرای فتنه 88 سپری نشده بود که خبر دستگیری تروریست معروف عبدالمالک ریگی، مردم مسلمان ایران را ذوق زده و دشمنان ایران را شگفتزده کرد! نحوه دستگیری ریگی در آسمان و با هماهنگی نیروی هوایی آنچنان غیرمعمول و البته هوشمندانه و غرورآفرین بود که تنها میتوان آن را در فیلمهای هالیوودی دید! یک روز بعد از اعلام دستگیری ریگی فرایند ساخت فیلم دستگیری ریگی در معاونت سینمایی حوزه هنری آغاز شد. نشان به این نشان که دو فیلم سینمایی «سیزده 59» و «یه حبه قند» با حمایتهای بیدریغ سازمان تبلیغات اسلامی ساخته شد و فیلم دستگیری ریگی به عنوان یک موضوع راهبردی که باید توسط یکی از نهادهای دولتی تولید میشد، با کارشکنیهای غیرمتعارف که فعلا جرات بیان آن را ندارم! امکان ساخت نیافت!
با وجود مدیران حزبالهی، باورمند، ولایتمدار، کارآمد و فهیم فرهنگی کشور پس چرا باید آرزوی ساخت فیلمهای ضداستکباری را به گور برد؟ پاسخ ساده است. روابط و سیاسیکاریهای مدیران حزباللهی، باورمند، ولایتمدار، کارآمد و فهیم فرهنگی کشور! الویت موضوعی ساخت فیلم در کشورمان را تعیین میکند.