به گزارش مشرق و به نقل از جوان، وقتي خوليو ولاسكو سرمربي تيم ملي واليبال مقابل خبرنگاران و عكاسان ورزشي روزنامهها قرار گرفت، شايد تصورش را نميكرد كه با يك سؤال انحرافي تمام زحمات چندين ماههاش براي واليبال ايران زير سؤال رود؛ احتمالاً به فكرش خطور نميكرد كه مجبور باشد با عصبانيت پاسخ خبرنگاري را بدهد كه معلوم نيست سؤال نابجايش زاييده فكر مسموم خودش بود يا اينكه قبلاً برايش ديكته كرده بودند.
شايد نياز نباشد كه كارنامه مرد اول تيمملي واليبال را با هم مرور كنيم چون علاقهمندان به ورزش و مردم فهيم ايران خوب ميدانند كه ولاسكو چگونه واليبال ايران را زنده كرد. واليبالي كه پيش از آمدن او جوانههاي ترقي را در خود ميديد و تنها نيازمند يك باغبان كاركشته بود تا اين جوانهها را به خوبي پرورش دهد، اما گويا در گوشه و كنار اين شهر هنوز هستند افكار مسمومي كه قصد تخريب دارند. پس دوباره بازگو ميكنيم كه واليبال ايران با ولاسكو مقتدرانه قهرمان آسيا شد، در جامجهاني بزرگاني را شكست داد كه روزگاري حتي در خواب هم نميديديم برابرشان بازي كنيم چه رسد به اينكه آنها را ببريم و در نهايت به عنوان يكي از مدعيان اصلي صعود به المپيك گام به بازيهاي انتخابي بزرگترين رويداد ورزشي جهان گذاشت و به رغم تمام شايستگيها نتوانست به لندن راه پيدا كند.
قصه تلخي است حكايتهاي ناسپاسيهاي برخي از ما مقابل كساني ك زحمت كشيده ورزش هستند. پيش از اين بارها در فوتبال شاهد تخريب چهرههاي سرشناس دنيا و مربي صاحب سبك بودهايم و حالا گويا نوبت ولاسكو رسيده؛ ولاسكويي كه واليبال ما را فراتر از آسيا مطرح كرد، فراتر از آنچه كه خودمان تصورش را داشتيم.
امروز برخي در حالي مدعي حضور در المپيك هستند كه ما خوب ميدانيم تا پيش از آمدن ولاسكو حتي اميد آن را نداشتيم كه در آسيا مطرح باشيم چه رسد به آنكه راه به جامجهاني، ليگ جهاني و المپيك پيدا كنيم اما امروز با دانشي كه پيرمرد ايتاليايي به واليبال ايران تزريق كرده حالا ابرقدرتهاي واليبال آسيا مقهور جوانان شايسته واليبال ايران هستند و ما آقاي آسياييم و مدعي اصلي حضور در ليگ جهاني و جامجهاني. درست است كه جايمان در المپيك خالي است اما ولاسكو آمده كه ما را، انديشه واليبال ما را جهاني كند، او ميگويد كه به نسل آينده واليبال ايران اميدوار است و ميخواهد با ما چشمهاي واليبال دنيا را خيره كند. اما هستند آدمهايي كه در گوشه و كنار اين شهر به دنبال حاشيه هستند شايد چون با آمدن ولاسكو دلالهاي پيرامون فدراسيون نتوانستند جيبهايشان را پرپولتر از قبل كنند، بنابر اين راهي جز تخريب سرمربي موفق تيمملي وجود ندارد. آنها ميآيند سؤالي ميپرسند و همه چيز را بر هم ميزنند؛ ولاسكو بايد در واليبال ما بماند، او رمز موفقيت ماست، او كليد ورود واليبال ايران به جهان حرفهاي اين رشته است و البته هستند آدمهايي كه ميخواهند اين كليد را از دستان واليبال خارج كنند.
آنچه مسلم است اينكه اتفاق كنفرانس مطبوعاتي سهشنبه شروع يك جريان مخرب عليه سرمربي تيمملي و فدراسيون موفق واليبال است؛ جرياني كه حتي كوشيد تا با تغيير رياست فدراسيون كار خود را آغاز كند اما درگام اول ناكام ماند تا از راه ديگري وارد شود. واليبال ايران راه پيشرفت را به درستي انتخاب كرده و به خوبي در اين مسير قدم ميزند اما بايد مراقب حاشيه و حاشيهسازان بود؛ آنها كه امروز در قالب طرح سؤالهاي جنجالي ظاهر ميشوند حتماً براي فردا و فرداهاي ديگر برنامههاي زيادي در سر دارند. آنها حاضرند به قيمت رسيدن به اهداف خود حتي موفقيتهاي واليبال را هم كمرنگ جلوه دهند و حتي حاضرند شاهد شكست واليبال باشند.
وقتي خوليو ولاسكو مقابل خبرنگاران و عكاسان قرار گرفت، شايد تصورش را نميكرد كه با يك سؤال انحرافي تمام زحمات چندين ماههاش براي واليبال ايران زير سؤال رود.