به گزارش مشرق، دکتر سید حسین هاشمی, استاد دانشگاه شهید بهشتی، در رابطه با آب خاکستری، گفت: آب خاکستری بخشی از فاضلاب است که شامل فاضلاب تولیدی در آشپزخانه، حمام، ظرفشویی، لباسشویی، روشویی و مشابه آن‌ها، به‌جز فاضلاب حاوی مدفوع می‌شود.

بیشتر بخوانید:

منبع نامرئی و پنهان را دیدنی کنیم

وی تصریح کرد: در حال حاضر در کشور ما آب خاکستری همراه با فاضلاب مدفوعی جمع‌آوری تصفیه و یا در چاه‌های جذبی تخلیه و وارد آب های زیرزمینی می‌شود. در برخی مناطق نیز به آب‌های سطحی تخلیه می‌شود.

استاد دانشگاه بهشتی بیان کرد: بحث در مورد امکان یا لزوم جداسازی آب خاکستری از فاضلاب مدفوعی در دنیا مطرح است که بیشتر بر سهولت استفاده مجدد و ایمن از آب خاکستری در ساختمان‌ها تکیه دارد. برای مثال در برخی کشورها روشویی‌هایی وجود دارد که آب ناشی از شستشو را به جای اختلاط با سایر آب‌ها و فاضلاب مدفوعی در فلاش‌تانک توالت ذخیره و استفاده می‌کند یا سامانه‌هایی برای تصفیه و بازچرخش آب مصرفی هنگام دوش گرفتن ابداع شده است.

هاشمی در رابطه با ظرفیت‌های استفاده درست از این آب در کشور توضیح داد: جمع‌آوری و تصفیه جداگانه و متمرکز یا نیمه متمرکز آب خاکستری و فاضلاب مدفوعی در گستره‌های بزرگ مانند یک شهر کاری بسیار پرهزینه و احتمالاً فاقد توجیه اقتصادی است اما استفاده از آب خاکستری در مقیاس یک ساختمان یا مجتمع یا گستره‌های کوچک می‌تواند مورد توجه قرار گیرد و به طور قطع بر کاهش مصرف آب موثر خواهد بود.

وی با اشاره به این‌که استفاده از آب خاکستری می‌تواند بر کاهش تقاضا برای آب شهری موثر باشد، توضیح داد: با توجه به این‌که کشور ما با کمبود آب، به‌ویژه آب شرب، مواجه است، به احتمال زیاد در سال‌های آینده ما نیز به سمت بازچرخش و استفاده آب خاکستری به خصوص در داخل ساختمان‌ها حرکت خواهیم کرد.

استاد دانشگاه شهید بهشتی به بُعد فرهنگی استفاده از این آب اشاره و خاطرنشان کرد: جدا از مسائل فنی و اقتصادی استفاده از آب خاکستری, توجه به جنبه‌های فرهنگی در این زمینه مهم است؛ برای مثال ممکن است برخی افراد احساس خوشایندی هنگام بازچرخش و استفاده از آب خاکستری در داخل ساختمان نداشته باشند که این مورد نیاز به فرهنگ‌سازی دارد.