به گزارش مشرق، خلیل جوادیار، در مورد آموزش‌های مجازی در طی دو سال بحران کرونا گفت: دوران کرونا خودش باید یک آموزش برای ما محسوب شود، اگر دیدگاهمان این باشد که بعد از کرونا باز هم مثل قبل از کرونا می توانیم زندگی کنیم شکست خورده ایم و این شکست جبران پذیر نیست.

بیشتر بخوانید:

تشریح شرایط کرونایی پایتخت در فروردین

وی ادامه داد: امروز همه ما واقف شدیم که فرایند آموزش و یادگیری و یاد دهی علاوه بر معلم و دانش آموز شامل بقیه امور مثل ملزومات،محتوا و ابزارها است، همه فهمیده اند که تأثیرگذاری ابزارها در تدریس معلم نباید نادیده گرفته شود اگر تا دیروز اصرار بر این بود که به ابزار آموزشی نیاز است و هیچکس توجهی به آن نمی‌کرد امروز همه دیدند که آن ابزار لازم است و جزو الزامات آموزش است.

بیشتر بخوانید:

تبعات پاندمی کووید ۱۹ بر سلامت روان دانش آموزان

جوادیار گفت: از سوی دیگر تأثیر خانواده  و حضور آن‌ها در کنار دانش آموز و از طرفی حضور دانش آموز در فضای فیزیکی مدرسه مطالبی بود که در این دو سال به آن رسیده و تجربه کرده ایم و خب انسان زیرک فردی است که از تجارب گذشته به نفع خودش به نفع مطلوب بهره‌برداری کند.

این کارشناس آموزش و پرورش ادامه داد:ما موقعی می‌توانیم موفق باشیم که این تجارب را با یک ساز وکار مدون و البته قانونی یعنی همان بضاعتی که داریم به کار بگیریم و این ممکن نیست مگر اینکه جایگاه‌های قانونی مثل شورای عالی آموزش و پرورش به صحنه بیایند و برای دوران پس از کرونا هم تدبیر بیاندیشند.

وی گفت: من به عنوان یک کارشناس این ادعا را می‌کنم که بعضی جاها احساس بر این است که شاید نیاز نیست این همراهی باشد، و آموزش و پرورش را تنها می‌گذارند، اما امروز لازم است این همراهی رخ بدهد تا از این تجربه‌ها به نفع پیشرفت و توسعه جامعه بهره‌مند شویم.

وی در پایان گفت: باید ابزارهای چندگانه به کار برده شوند موقعیت و شأن‌بخشی به معلمین بیشتر انجام شده و  نفوذ و کارکرد خانواده در آموزش و پرورش فرزندانشان بیشتر دیده شده و قانون‌مدار شود و یک پای اصلی این موضوع  این است که هم بودجه بسزا و هم تجهیزات لازم آن فراهم شود.