سیروس دین محمدی بازیکن اسبق تیم ملی با سابقه بازی در باشگاه ماینز آلمان درباره اتفاقات اخیر رخ داده در فوتبال کشورمان در سطح باشگاهی و گمانه زنی های اخیر درباره تبعات حذف نمایندگان ایران از آسیا برای تیم ملی فوتبال اظهاراتی را مطرح کرد.

* فوتبال حرفه ای به ما نیامده، همان "لیگ قدس" را راه بیندازید

با این اتفاقاتی که رخ داده به نظرم اگر به عقب برگردیم و به جای لیگ برتر حرفه‌ای همان لیگ قدس، آزادگان و منطقه‌ای را داشته باشیم خیلی بهتر است. آن زمان که لیگ آزادگان برگزار می شد نه از این حرفها بود و نه مشکلاتی اینچنینی به وجود می‌آمد. همه با خیال راحت بازی می‌کردند و سر همه گرم بود. فوتبال به معنای واقعی یک بازی بود که همه را دور خودش جمع می کرد. کسی هم به کسی بدهکار نبود. کسی هم طلبکار نمی شد تا برود در فیفا شکایت کند و آبروی فوتبال یک مملکت را ببرد.

*گوش فیفا به من بمیرم و تو بمیری بدهکار نیست

فوتبال حرفه ای مدیر حرفه‌ای می‌خواهد. فوتبال حرفه‌ای فدراسیون حرفه‌ای می‌خواهد. فوتبال حرفه‌ای کمیته حقوقی حرفه‌ای میخواهد. فوتبال حرفه‌ای کمیته انضباطی حرفه ای می خواهد. مجموعه‌ای از افراد حرفه‌ای را می‌خواهد که بتوانند ادبیات فوتبال بین المللی را بفهمند و آن را در رده باشگاهی و فدراسیون معنی کنند تا طبق همان جلو بروند. فوتبال حرفه ای، من بمیرم و تو بمیری سرش نمی شود. فوتبال حرفه‌ای با کدخدامنشی و پادرمیانی فلان مسئول اداره نمی‌شود. فیفا گوشش بدهکار این حرف‌ها نیست.

*وقتی تیم ماینز بودم حرفی شنیدم که داشتم شاخ درمی آوردم!

زمانی که من در بوندسلیگا (باشگاه ماینز) بازی میکردم در برهه ای تیم نتیجه نمی‌گرفت ولی کسی به مربی و بازیکن انتقاد نمی کرد. شاید باورتان نشود همه سراغ دکتر تیم رفته بودند و می‌گفتند او به ما ویتامین های خوبی نداده و ما ضعیف شده ایم(خنده)! این موضوع برای من که از فوتبال ایران به آنجا رفته بودم اینقدر تعجب آور بود که می خواستم شاخ دربیاورم. تازه این وضعیت برای بیست سال پیش فوتبال آلمان بود. خدا می داند الان کجا هستند. آن وقت در ایران فلان مربی دوست ماساژورش را به اسم دکتر به تیم قالب می کند.

*تیمی که زمین تمرین ندارد حرفه ای است!

در فوتبال بوندسلیگا اتفاق بی دلیلی رخ نمی دهد. همه چیز بر پایه قانون و اصول است. همه چیز نظم دارد. برنامه مسابقات آنها تا دو سال آینده شان هم مشخص است. می دانند شش ماه بعد چه روزی و چه ساعتی سوار چه هواپیمایی شوند تا برای یک بازی دوستانه و یا رسمی به مسافرت بروند. این فوتبال حرفه‌ای است نه فوتبالی که مربی نمی داند فردا تمرین تیمش را در کدام زمین باید انجام دهد! یا وقتی او به زمین تمرین می رسد می‌بیند یک تیم دیگر در زمین در حال تمرین کردن است.

*یورگن کلوپ زنگ بزند از خجالت آب می شوم

نمی دانم اگر یورگن کلوپ دوست صمیمی ام الان به من تلفن کرد و درباره اتفاقات فوتبال ایران سوال پرسید چه جوابی به او بدهم! فقط می توانم بگویم ما فوتبالمان همان فوتبال بیست سال پیش است فقط وقت رختکن های استادیوم آزادی سرامیک شده و سرویس های بهداشتی اش را بازسازی کرده اند. واقعاً باعث خجالت است. باعث تعجب است. این فاجعه است که من نمی‌توانم با یک فوتبالیست خارجی درباره فوتبال مملکتم حرف بزنم. شرمم می آید به او بگویم اوضاع فوتبال ما تا چه اندازه وخیم است. ناسلامتی ما در آسیا برای خودمان کسی هستیم و خیلی از کشورهای این قاره از تیم ملی فوتبال ما می ترسند.

*مردم خودشان با فیفا در ارتباطند، به آنها وعده الکی ندهید!

شنیدم که وزیر گفته شاید این مشکل حل شود! وقتی در بیانیه رسمی ای اف سی اسم باشگاه استقلال و پرسپولیس کنار الاتحاد، کاشیما و خیلی از باشگاه‌های بزرگ آسیا قرار می‌گیرد یعنی AFC تصمیمش را گرفته و این تیم ها محروم شده‌اند. چرا خودمان را گول بزنیم؟ چرا وعده تو خالی به مردم بدهیم؟ آقای وزیر، الان هواداران فوتبال از من و شما باهوشترند. دستشان روی موبایل و چشمشان به اینترنت است. اینقدر وارد هستند که خودشان می‌توانند از فیفا سوال کنند و جواب بگیرند. الان شما می خواهید از گلدان خانه تان نگهداری کنید در اینترنت ۲۰ روش مختلف به شما پیشنهاد می شود، چطور می‌خواهید در چنین شرایطی به مردم امید توخالی بدهید؟

*فیفا به فکر آبروی فوتبال است که ما را تنبیه می کند

به اعتقاد من خوب شد که این اتفاقات افتاد. لااقل مسئولان متوجه شدند که AFC و فیفا با کسی شوخی ندارد. آنها مثل ما ایرانی‌ها اهل تعارف نیستند که جلوی در بایستند و ۱۰ دقیقه به هم تعارف کنند که شما اول بفرمایید! هرکس کارش را درست انجام دهد گوشش را می گیرند و تنبیه اش می کنند. وقتی یک استادیوم استاندارد بین المللی در ایران نداریم چرا حرف از حرفه ای شدن می زنیم؟ فرق فوتبال حرفه‌ای امروز ما با ۲۰ سال پیش فقط یک مایع دستشویی در رختکن استادیوم آزادی است! چون آن زمان اکثر اوقات صابون نبود، ولی الان که حرفه ای شده ایم و صابون هست.

*با این افتضاح فیفا را روی فوتبال مان حساس کردیم

وقتی چنین اتفاقاتی در فوتبال کشوری رخ می‌دهد فیفا روی همان کشور زوم می کند. تیم بزرگسالان، داوران، تیم فوتسال، فوتبال بانوان، رده های پایه و... فیفا روی همه چیز زوم می شود. آنها دلشان به حال ما نمی سوزد بلکه دلشان به حال فوتبال می‌سوزد. نمی‌خواهند ارزش این ورزش در هیچ کشوری پایین بیاید. خدا نکند که از جام جهانی هم حذف مان کنند. آن وقت دیگر نمی توان این وضعیت را جمع کرد.

*بمب های مدیران بمب گذار امروز منفجر شدند

بخش اعظم مشکلات فوتبال باشگاهی ما بدهی های مالی و مالیاتی است. وقتی یک مدیر بازیکن دوزاری(دو ریالی) را به چند برابر قیمت می‌خرد و بعد نمی تواند پولش را بدهد، یا فلان بازیکن را از خارج به او قالب می کنند و نمی تواند بدهی ارزی اش را بدهد، همین می شود. آقایان بمب گذاری که در سال‌های گذشته به خیال خودشان بمب منفجر می کردند در واقع بمب ها را انبار می کردند. بمب هایی که تازه امروز زیر پای فوتبال ایران منفجر شده و صدایش به گوش همه آسیا رسیده. این فاجعه حاصل سوء مدیریت در فوتبال ایران است.