به گزارش مشرق، هر روز که می گذرد، حزب عدالت و توسعه ترکیه به رهبری رجب طیب اردوغان، شرایط سخت و سخت تری پیدا می کند. بحران اقتصادی و انتقادات گسترده از ناکارآمدی دولت، کار را برای اردوغان و تیم او دشوار کرده و سران احزاب مخالف معتقدند که یگانه راه ممکن برای پایان دادن به بحران فعلی، برگزاری انتخابات پیش از موعد است. با این حال، اردوغان چنین عقیده‌ای ندارد و اعلام کرده که انتخابات در ماه ششم سال ۲۰۲۳ میلادی برگزار خواهد شد.

نتایج تازه ترین نظرسنجی های میدانی، نشان دهنده این است که  ائتلاف گسترده مخالفین اردوغان، رای بالایی دارد و شانه به شانه اردوغان، حرکت می کند. در چنین شرایطی است که آرای ۱۰ درصدی حزب اقماری پ. ک.ک در رقابت های سیاسی ترکیه نقش یک پاره‌سنگ طلایی را دارد که می تواند طرف برنده را تعیین کند.

ارقام کف خیابان چه می‌گوید؟

شرکت نظرسنجی ماک که به عنوان یکی از شرکت های معتبر بخش خصوصی در حوزه نظرسنجی و سنجش افکار عمومی شناخته می شود، نتایج تازه ترین نظرسنجی میدانی خود را منتشر کرد. این شرکت، از شهروندان ترکیه پرسیده: اگر فردا انتخابات برگزار شود، به کدام حزب رای خواهید داد.

نتایج نظرسنجی ماک، با لحاظ کردن سرشکن کردن رای گروه تصمیمی نگرفته ها بر همه احزاب، از این قرار است:

۱.حزب عدالت و توسعه / رجب طیب اردوغان ۳۱.۵ درصد.

۲.حزب حرکت ملی / دولت باغچلی ۸ درصد.

این دو حزب که ائتلاف جمهور را شکل داده‌اند، روی هم رفته ۳۹.۵ درصد رای دارند.

۳.حزب جمهوری خلق / کمال کلیچدار اوغلو ۲۴.۵ درصد.

۴.حزب خوب / مرال آکشنر ۱۵ درصد.

این دو حزب که ائتلاف ملت را شکل داده‌اند، روی هم رفته ۳۹.۵ درصد رای دارند.

۵.حزب دموکراتیک خلق ها / اقماری پ. ک.ک ۹.۶ درصد.

۶.حزب جهش و دموکراسی / علی باباجان ۳ درصد.

۷.حزب آینده / احمد داوداوغلو ۲.۲ درصد.

۸.سایرین ۶.۲ درصد.

مخالفین اردوغان و باطل السحر پ. ک.ک

همچنان که گفته شد در شرایط کنونی و بر اساس نظرسنجی های میدانی در سراسر ترکیه، دو گروه عمده یا دو جبهه متضاد و متخاصم یعنی اردوغان و مخالفین، تقریباً به یک اندازه رای دارند:

 نزدیک به ۴۰ درصد از مردم ترکیه به اردوغان و شریک او باغچلی رای می‌دهند.

 نزدیک به ۴۰ درصد از آنان به ائتلاف ملت متشکل از کمال کلیچدار اوغلو و مرال آکشنر رای می‌دهند.

 نزدیک به ۱۰ درصد از مردم، یعنی کرد های وابسته به پ. ک.ک به ه. د.پ رای می دهند.

۱۰ درصد بقیه در اختیار دیگر احزاب ترکیه است. از این ۱۰ درصد ۵ درصد آن به دو حزب تعلق می‌گیرد که قبلاً رهبران آنها قبلاً با اردوغان همراه بودند. یکی از آنها علی باباجان رهبر حزب جهش و دموکراسی است که پیش‌بینی می‌شود حزب او دست کم ۳ درصد از آرای کشور را بگیرد و دیگری احمد داوود اوغلو نخست وزیر سابق ترکیه و رهبر حزب آینده حداقل ۲ درصد از آرای مردم ترکیه را می‌گیرد و به این شکل باباجان و داوود اوغلو ۵ درصد از آرای کشور را در جیب دارند. (حزب اسلامگرای سعادت نین نزدیک به ۲ درصد رای دارد و ۳ درصد بقیه، می ماند برای بیش از بیست حزب کوچک و بی تاثیر.)

اگر کلیچدار اوغلو و آکشنر سهم خوبی در دولت ائتلافی خود به داوداوغلو و باباجان داده و آنها را نزد خود جذب کنند، در این صورت، رای نهادهای اقماری پ. ک.ک؛ هیچ وزن و اهمیت خاصی نخواهد داشت و پ. ک.ک عملاً با رای ۱۰ درصدی خود، در ساختار سیاسی ترکیه و رقابت های حزبی، جایگاهی نخواهند داشت.

آکپارتی، پ. ک.ک و راهکارهای قهری

همچنان که گفته شد بر اساس اطلاعات روشن میدانی، بخش مهمی از سرنوشت انتخابات سال ۲۰۲۳ میلادی ترکیه، به خواست و ذائقه سیاسی کردهایی ارتباط دارد که در رفتار سیاسی خود همواره از سران پ. ک.ک در کوهستان قندیل تبعیت می کنند.

میلیون‌ها کُرد در کلان‌شهرهای استانبول آدانا و آنکارا به یک اشاره کوتاه در انتخابات سال ۲۰۱۸ میلادی به مخالفین اردوغان رای دادند و به این ترتیب این سه قلعه مهم و استراتژیک از دست حزب حاکم ترکیه خارج شد. در نتیجه، در شرایط فعلی، دولت اردوغان برای مقابله با میزان تاثیرگذاری پ. ک.ک بر انتخابات آتی، سه راهکار عمده دارد که دو مورد آن، مبتنی بر رویکردهای قهری است:

۱.نیروی هوایی و سرویس اطلاعاتی میت ترکیه در چند عملیات مشترک و غالبا با استفاده از پهپاد، چندین فرمانده و چهره مهم پ. ک.ک را مورد هدف قرار داده اند و در آخرین مورد، حیدر قایتا موسوم به فواد،   از موسسین و سرکردگان پ. ک.ک کشته شد و با تشدید حملات هوایی و زمینی، پ. ک.ک عملا زمین گیر شده و آمار پیوستن نیروهای تازه نفس به این گروه، به صفر نزدیک شده است.

۲.درخواست لغو مصونیت قضایی ۵ نماینده حزب دموکراتیک خلق ها (حزب اقماری پ. ک.ک) به پارلمان فرستاده شده و انتظار می رود که زا این تعداد، دست کم سه نفر از پارلمان اخراج و یا حتی زندانی شوند.

۳.راهکار سوم این است که رجب طیب اردوغان و دولت باغچلی، به طور مداوم رد سخنرانی های خود، اعلام می کنند که دو حزب مخالف دولت و رهبران آنها یعنی کلیچدار اوغلو و اکشنر، خائنینی هستند که با تجزیه طلب های پ. ک.ک دست به یکی کرده اند و می خواهند به کشور لطمه بزنند. در نتیجه، کلیچدار اوغلوو آکشنر، از ترس از دست رفتن اعتبار ملی خود و هراسان از احتمال خشمگین شدن ترک های افراطی، عطای ائتلاف با نهاد اقماری پ. ک.ک را به لقای آن می بخشند.

از حالا می توان چنین پیش‌بینی کرد که در فاصله باقیمانده تا انتخابات سال ۲۰۲۳ میلادی یعنی در ۱۷ ماه آینده، ارتش ترکیه حملات بسیار وسیع و هدفمندی را علیه پ. ک.ک انجام دهد و کاری کند که بخش مهمی از هواداران سنتی این گروه، نظاره گر در هم کوبیده شدن پ. ک.ک باشند و عملا ذائقه سیاسی خود را تغییر دهند. با این حال، تجاری سال های اخیر نشان داده که میزان آرای حزب اقماری پ. ک.ک در ترکیه و نزد کردها، حتی با وجود تضعیف پ. ک.ک، به شکل چشمگیری کاهش پیدا نکرده است.