مشرق - ششم آوریل سال 2011 بود که مقاله ای در یکی از نشریات مشهور آمریکایی با عنوان "انقلاب آبی" منتشر شد.
"یقه آبی" در فرهنگ کار و مدیریت نوین به قشر کارگر و پیشه ور اطلاق می شود که در مقابل مفهومی به نام "یقه طلایی" به معنای مدیران و سرمایه گذاران به کار برده می شود.
یقه آبی ها، در واقع کم درآمدترین قشرهای شاغل یک کشور محسوب می شوند که تنش های اقتصادی, نخستین اثر خود را بر گرده های آنها می گذارد.
مقاله یاد شده به این صحبت مشهور احمدی نژاد اشاره کرده بود که "هیچکس در ایران گرسنه به رختخواب نمی رود" و در ادامه با بیان تعدادی از آمارهای اقتصادی ایران نوشته بود: خوشبینی احمدی نژاد برای اولین بار جواب نخواهد داد.
نویسنده این مقاله همچنین تأکید کرده بود که اگرچه در انتخابات سال 2009, افرادی به خیابان های ایران ریختند که از نظر مالی در تمکن قرار داشتند و کم درآمدها در میان آنها جایی نداشتند اما با رخدادهایی که در زمینه افزایش قیمت ها به وقوع پیوسته است بعید نیست که یقه آبی ها نیز به گستره معترضین اضافه شوند.
مقاله یاد شده اگرچه با این رویکرد نوشته شده بود که فتنه سبز را با برخی اعتراضات کارگری که همواره در هر کشوری وجود دارند، پیوند دهد و فتنه را در ایران زنده نشان دهد اما در عین حال روی دیگری هم داشت که باید برای آن بیشتر فکر کرد و بیشتر اندیشید.
رسانه های ضد انقلاب، اعم از فارسی زبان یا دیگران، با شروع سال 89 و گذار کشور از بیماری فتنه، در یک حرکت مشکوک شروع به انتشار اخبار دروغ و بعضا راست پیرامون اعتراض کارگران و مردم عادی در برخی نقاط نسبت به وضعیت معیشتی خود کردند.
آنها در این راه حتی از پلاکاردها و پارچه نوشته هایی که در سفرهای استانی دولت توسط دوربین ها شکار می شد نیز نمی گذشتند و کوچکترین جمله ای که در آن مفهومی مثل درخواست کار یا تلاش برای تعطیل نشدن یک کارخانه بیان شده بود را با آب و تاب پوشش می دادند.
روند یاد شده تا مدت ها ادامه داشت اما از نیمه های سال 90 به این سو، کمرنگ و کمرنگ تر شد.
این کار رسانه های معاند چه دلیلی می توانست داشته باشد؟ آیا آنها خط خبری خود را رها کرده بودند یا رگه هایی از تولد برخی بسترها برای بهانه فتنه انگیزی در کشور ایران را مشاهده کرده بودند؟
*گرانی در 9 ماه گذشته
پرونده "گرانی" در دولت احمدی نژاد درست از نیمه های سال گذشته وارد نشیب و فرازهای جدیدتری شد. از نیمه های سال 90 به این سو، گزارش های فراوانی مبنی بر گران شدن برخی اقلام مورد نیاز مردم منتشر شد که غیر از گزارش های رسمی، مابقی آنها از صحت و سقم چندانی برخوردار نبودند اما حقیقت آن بود که طعم تلخ گرانی، کم کم فشار خود را بر گرده مردم نشان داده بود.
*تنشی به نام گرانی سکه و ارز
داستان گران شدن سکه و ارز در اواخر سال 90، یک نقطه پر رنگ در پرونده گرانی ها در دولت احمدی نژاد به شمار می رود. مقوله ای که اگرچه کم درآمدها به دلیل آنکه هیچگاه گذارشان به خرید سکه و ارز نمی افتد معنای آن را شاید درست متوجه نشده بودند، اما گران شدن برخی کالاهای مصرفی دیگر به دلیل گران شدن طلا و ارز توانست به آنها نشان بدهد که چگونه ممکن است گرانی سکه های طلا بر گرانی خدمات، برخی کالاها و غیره نیز تأثیر بگذارد.
روند تنش ها و حرف و حدیث ها مربوط به گرانی و کالاهای اساسی مورد نیاز مردم اما به جای آنکه کاهش یابد، افزایش یافت.
سال 91 در حالی آغاز شد که خواسته های دولت درباره مرحله دوم طرح هدفمندی یارانه ها و بودجه دولت, عموماً توسط مجلس شورای اسلامی مورد موافقت قرار نگرفت. نمایندگان مردم استدلال کرده بودند که شیب تند برای افزایش قیمت ها، هرچند با افزایش نسبی یارانه های پرداختی همراه باشد اما تحمل ناشدنی است.
این در حالی بود که گرانی میوه، گوشت و ... حتی توسط نهادهای رسمی کشور نیز در قالب آمارها تأیید شده است.
با روندی که طی شد، زمان آغاز مرحله دوم طرح هدفمندی یارانه ها در هاله ای از ابهام فرو رفت. ابهامی که اگرچه در ورای آن, قیمت فراورده هایی مثل نان و شیرنیز گران شد و همزمان نیز مبلغ 28 هزارتومان برای تمام مردم در ازای هر ماه حدود 3 هزار تومان، قابل برداشت شد.
*روی خط گرانی
خبرها درباره گرانی زیاد است. بویژه آنکه اینبار دامنه مخاطبین این خبرها، نه صرفاً دانشجویان، مرفهین و روشنفکران که تمام مردم ایران هستند.
آنطور که از گزارش ها و صحبت های فعالان سیاسی، خواص و ائمه جمعه کشور برمی آید، گرانی صورت زشت خود را به وضوح به همه نشان داده است اما مردم خوب ایران اسلامی مثل تمام سختی ها و شدائد 33 سال گذشته، در حال تحمل هستند.
این در حالی است که اخیراً حرکاتی جسته و گریخته مثل ارسال پیامک و یا عملیات های اینترنتی مبنی بر خواست از مردم برای نخریدن شیر و سایر کالاهای مصرفی در اعتراض به گرانی مشاهده شده است.
*روی خط فتنه
آیا واقعا بسترهایی که دشمنان مردم ایران برای فتنه گری منتظر آنها هستند در حال ایجاد است؟
دولت برای ارائه گزارش عملکرد اقتصادی خود عازم تعدادی از بیوت مراجع تقلید در قم شده است. این در حالی است که منهای آنکه نتیجه این جلسات مثبت یا منفی ارزیابی شود اما نکته آنجاست که قشرهای کم درآمد برای دانستن حقایق موجود دیگر نیازی به خبر خواندن و یا تلاش برای دانستن مواضع افراد ندارند.
وضعیت بازار و قیمت اقلام مصرفی به آنها خواهد گفت که عملکرد دولت در بخش اقتصاد مثبت بوده است یا منفی؟
سوال اساسی تر نیز در این زمینه متوجه دولت و شخص رئیس جمهور احمدی نژاد است.
آیا او همچنان دلبسته "!انسان" و سیاوش و مکتب ایرانی و مشایی است یا اینکه متوجه بروز زمینه ها برای حساس سازی قشرهای کم درآمد شده است؟
آیا سکوت رسانه های ضد انقلاب که تا حدود یکسال قبل، قضایای مربوط به گرانی و بیکاری و مشکلات کارگران ایرانی را با تمام توان پوشش می دادند و اکنون زبان به کام گزیده اند برای احمدی نژاد هم ایجاد سوال می کند؟
مردم و همه قشرهای کم درآمد و پردرآمد نشان داده اند که همواره در سمت مخالف خواست دشمن و سوی اشاره شده توسط ولی فقیه حرکت خواهند کرد اما آیا این نقیض عمل دولت در رصد توطئه ها و عمل به مُرّ صحیح برای بدست آوردن رضایت مردم بویژه در بحث گرانی کالاها است؟!
رئیس جمهور احمدی نژاد که چندی قبل علت برخی گرانی ها را کم کاری وزارت اطلاعات عنوان کرده بود و البته در سال های قبل نیز از عده ای متموّل در کنار یکی از استخرهای شمال تهران به عنوان عوامل گرانی یاد کرده بود، باید بداند که فشار وارد آمده به مردم به هر دلیلی که باشد باید سریعاً مرتفع شود.
روزنامه دولت نیز اخیرا در یادداشتی اقتصادی به مقوله ای به نام "فتنه گران اقتصادی" اشاره کرده و اقداماتی نظیر احتکار، افزایش تورم انتظاری (روانی)، تشدید اقتصاد هراسی مردم و عبور از موفقیت های نظام را بعنوان بخشی از طرح های این فتنه برشمرده است.
وقوع این رخدادها و بیان این مواضع اما باز هم نمی تواند عده ای را در درون دولت برای انکار گرانی یاری کند و بار مسئولیت را نیز از دوش رئیس جمهور احمدی نژاد برنمی دارد.
*مردم در تیررس مستقیم دشمن
دشمن در فتنه های سال های 78 و 88 تلاش کرد تا در مقطع اول قشری از دانشجویان و در مقطع دوم قشری از متموّلین و غرب زدگان را حساس کند و در راستای منافع خود به بی قانونی وادارد. اما هم اینک انگشت های اشاره او به سمت مردم است.
علت گرانی ها حتی اگر طبیعی هم باشد اما دشمن سعی خواهد کرد تا با طرح مفاهیمی مثل "انقلاب یقه آبی ها" که بیشتر برای سمت دهی به سرپل های فتنه در داخل و خارج ایران است، ماهی خود را از آب گل آلود بگیرد.
مردم نجیب ایران پای کار انقلاب و نظام ایستاده اند اما رئیس جمهور احمدی نژاد باید بداند همانطور که مقاله فارین پالیسی هم بر آن صحه گذاشته است، شاید در بحث گرانی و مشکلات اقتصادی، دیگر خوشبینی های همیشگی احمدی نژاد کارساز نباشد و نیاز به راه حل های دیگری باشد.
"یقه آبی" در فرهنگ کار و مدیریت نوین به قشر کارگر و پیشه ور اطلاق می شود که در مقابل مفهومی به نام "یقه طلایی" به معنای مدیران و سرمایه گذاران به کار برده می شود.
یقه آبی ها، در واقع کم درآمدترین قشرهای شاغل یک کشور محسوب می شوند که تنش های اقتصادی, نخستین اثر خود را بر گرده های آنها می گذارد.
مقاله یاد شده به این صحبت مشهور احمدی نژاد اشاره کرده بود که "هیچکس در ایران گرسنه به رختخواب نمی رود" و در ادامه با بیان تعدادی از آمارهای اقتصادی ایران نوشته بود: خوشبینی احمدی نژاد برای اولین بار جواب نخواهد داد.
نویسنده این مقاله همچنین تأکید کرده بود که اگرچه در انتخابات سال 2009, افرادی به خیابان های ایران ریختند که از نظر مالی در تمکن قرار داشتند و کم درآمدها در میان آنها جایی نداشتند اما با رخدادهایی که در زمینه افزایش قیمت ها به وقوع پیوسته است بعید نیست که یقه آبی ها نیز به گستره معترضین اضافه شوند.
مقاله یاد شده اگرچه با این رویکرد نوشته شده بود که فتنه سبز را با برخی اعتراضات کارگری که همواره در هر کشوری وجود دارند، پیوند دهد و فتنه را در ایران زنده نشان دهد اما در عین حال روی دیگری هم داشت که باید برای آن بیشتر فکر کرد و بیشتر اندیشید.
رسانه های ضد انقلاب، اعم از فارسی زبان یا دیگران، با شروع سال 89 و گذار کشور از بیماری فتنه، در یک حرکت مشکوک شروع به انتشار اخبار دروغ و بعضا راست پیرامون اعتراض کارگران و مردم عادی در برخی نقاط نسبت به وضعیت معیشتی خود کردند.
آنها در این راه حتی از پلاکاردها و پارچه نوشته هایی که در سفرهای استانی دولت توسط دوربین ها شکار می شد نیز نمی گذشتند و کوچکترین جمله ای که در آن مفهومی مثل درخواست کار یا تلاش برای تعطیل نشدن یک کارخانه بیان شده بود را با آب و تاب پوشش می دادند.
روند یاد شده تا مدت ها ادامه داشت اما از نیمه های سال 90 به این سو، کمرنگ و کمرنگ تر شد.
این کار رسانه های معاند چه دلیلی می توانست داشته باشد؟ آیا آنها خط خبری خود را رها کرده بودند یا رگه هایی از تولد برخی بسترها برای بهانه فتنه انگیزی در کشور ایران را مشاهده کرده بودند؟
*گرانی در 9 ماه گذشته
پرونده "گرانی" در دولت احمدی نژاد درست از نیمه های سال گذشته وارد نشیب و فرازهای جدیدتری شد. از نیمه های سال 90 به این سو، گزارش های فراوانی مبنی بر گران شدن برخی اقلام مورد نیاز مردم منتشر شد که غیر از گزارش های رسمی، مابقی آنها از صحت و سقم چندانی برخوردار نبودند اما حقیقت آن بود که طعم تلخ گرانی، کم کم فشار خود را بر گرده مردم نشان داده بود.
*تنشی به نام گرانی سکه و ارز
داستان گران شدن سکه و ارز در اواخر سال 90، یک نقطه پر رنگ در پرونده گرانی ها در دولت احمدی نژاد به شمار می رود. مقوله ای که اگرچه کم درآمدها به دلیل آنکه هیچگاه گذارشان به خرید سکه و ارز نمی افتد معنای آن را شاید درست متوجه نشده بودند، اما گران شدن برخی کالاهای مصرفی دیگر به دلیل گران شدن طلا و ارز توانست به آنها نشان بدهد که چگونه ممکن است گرانی سکه های طلا بر گرانی خدمات، برخی کالاها و غیره نیز تأثیر بگذارد.
روند تنش ها و حرف و حدیث ها مربوط به گرانی و کالاهای اساسی مورد نیاز مردم اما به جای آنکه کاهش یابد، افزایش یافت.
سال 91 در حالی آغاز شد که خواسته های دولت درباره مرحله دوم طرح هدفمندی یارانه ها و بودجه دولت, عموماً توسط مجلس شورای اسلامی مورد موافقت قرار نگرفت. نمایندگان مردم استدلال کرده بودند که شیب تند برای افزایش قیمت ها، هرچند با افزایش نسبی یارانه های پرداختی همراه باشد اما تحمل ناشدنی است.
این در حالی بود که گرانی میوه، گوشت و ... حتی توسط نهادهای رسمی کشور نیز در قالب آمارها تأیید شده است.
با روندی که طی شد، زمان آغاز مرحله دوم طرح هدفمندی یارانه ها در هاله ای از ابهام فرو رفت. ابهامی که اگرچه در ورای آن, قیمت فراورده هایی مثل نان و شیرنیز گران شد و همزمان نیز مبلغ 28 هزارتومان برای تمام مردم در ازای هر ماه حدود 3 هزار تومان، قابل برداشت شد.
*روی خط گرانی
خبرها درباره گرانی زیاد است. بویژه آنکه اینبار دامنه مخاطبین این خبرها، نه صرفاً دانشجویان، مرفهین و روشنفکران که تمام مردم ایران هستند.
آنطور که از گزارش ها و صحبت های فعالان سیاسی، خواص و ائمه جمعه کشور برمی آید، گرانی صورت زشت خود را به وضوح به همه نشان داده است اما مردم خوب ایران اسلامی مثل تمام سختی ها و شدائد 33 سال گذشته، در حال تحمل هستند.
این در حالی است که اخیراً حرکاتی جسته و گریخته مثل ارسال پیامک و یا عملیات های اینترنتی مبنی بر خواست از مردم برای نخریدن شیر و سایر کالاهای مصرفی در اعتراض به گرانی مشاهده شده است.
*روی خط فتنه
آیا واقعا بسترهایی که دشمنان مردم ایران برای فتنه گری منتظر آنها هستند در حال ایجاد است؟
دولت برای ارائه گزارش عملکرد اقتصادی خود عازم تعدادی از بیوت مراجع تقلید در قم شده است. این در حالی است که منهای آنکه نتیجه این جلسات مثبت یا منفی ارزیابی شود اما نکته آنجاست که قشرهای کم درآمد برای دانستن حقایق موجود دیگر نیازی به خبر خواندن و یا تلاش برای دانستن مواضع افراد ندارند.
وضعیت بازار و قیمت اقلام مصرفی به آنها خواهد گفت که عملکرد دولت در بخش اقتصاد مثبت بوده است یا منفی؟
سوال اساسی تر نیز در این زمینه متوجه دولت و شخص رئیس جمهور احمدی نژاد است.
آیا او همچنان دلبسته "!انسان" و سیاوش و مکتب ایرانی و مشایی است یا اینکه متوجه بروز زمینه ها برای حساس سازی قشرهای کم درآمد شده است؟
آیا سکوت رسانه های ضد انقلاب که تا حدود یکسال قبل، قضایای مربوط به گرانی و بیکاری و مشکلات کارگران ایرانی را با تمام توان پوشش می دادند و اکنون زبان به کام گزیده اند برای احمدی نژاد هم ایجاد سوال می کند؟
مردم و همه قشرهای کم درآمد و پردرآمد نشان داده اند که همواره در سمت مخالف خواست دشمن و سوی اشاره شده توسط ولی فقیه حرکت خواهند کرد اما آیا این نقیض عمل دولت در رصد توطئه ها و عمل به مُرّ صحیح برای بدست آوردن رضایت مردم بویژه در بحث گرانی کالاها است؟!
رئیس جمهور احمدی نژاد که چندی قبل علت برخی گرانی ها را کم کاری وزارت اطلاعات عنوان کرده بود و البته در سال های قبل نیز از عده ای متموّل در کنار یکی از استخرهای شمال تهران به عنوان عوامل گرانی یاد کرده بود، باید بداند که فشار وارد آمده به مردم به هر دلیلی که باشد باید سریعاً مرتفع شود.
روزنامه دولت نیز اخیرا در یادداشتی اقتصادی به مقوله ای به نام "فتنه گران اقتصادی" اشاره کرده و اقداماتی نظیر احتکار، افزایش تورم انتظاری (روانی)، تشدید اقتصاد هراسی مردم و عبور از موفقیت های نظام را بعنوان بخشی از طرح های این فتنه برشمرده است.
وقوع این رخدادها و بیان این مواضع اما باز هم نمی تواند عده ای را در درون دولت برای انکار گرانی یاری کند و بار مسئولیت را نیز از دوش رئیس جمهور احمدی نژاد برنمی دارد.
*مردم در تیررس مستقیم دشمن
دشمن در فتنه های سال های 78 و 88 تلاش کرد تا در مقطع اول قشری از دانشجویان و در مقطع دوم قشری از متموّلین و غرب زدگان را حساس کند و در راستای منافع خود به بی قانونی وادارد. اما هم اینک انگشت های اشاره او به سمت مردم است.
علت گرانی ها حتی اگر طبیعی هم باشد اما دشمن سعی خواهد کرد تا با طرح مفاهیمی مثل "انقلاب یقه آبی ها" که بیشتر برای سمت دهی به سرپل های فتنه در داخل و خارج ایران است، ماهی خود را از آب گل آلود بگیرد.
مردم نجیب ایران پای کار انقلاب و نظام ایستاده اند اما رئیس جمهور احمدی نژاد باید بداند همانطور که مقاله فارین پالیسی هم بر آن صحه گذاشته است، شاید در بحث گرانی و مشکلات اقتصادی، دیگر خوشبینی های همیشگی احمدی نژاد کارساز نباشد و نیاز به راه حل های دیگری باشد.
