به گزارش مشرق، کامران قاسم‌پور در مورد اینکه در سال‌های قبل چرا تصمیم به تغییر وزن نگرفت تا پشت خط تیم ملی نماند، گفت: باید شرایط وزنی‌ام برای حضور در وزن بالاتر مساعد می‌شد. من همین پارسال وزنم ۸۵ کیلو بود، یعنی حتی برای کشتی گرفتن در ۸۶ کیلو، زیر وزن بودم اما امسال ۸۸ کیلو شدم و دو کیلو وزن بدنم بالا آمد و دیدم زورم نسبتا به ۹۲ کیلو می‌رسد. قبلا اگر این تصمیم را نگرفتم، بیشتر به خاطر وزنم بود، کم داشتم و نمی‌شد تغییر وزن دهم.

وی درباره اینکه درنهایت چه شد که تصمیم به تغییر وزن و امتحان کردن شانس خود در وزن ۹۲ کیلوگرم گرفت، عنوان کرد: دیدم المپیک هم برایم تمام شده و آن را از دست داده بودم. بعد هم گفتند بچه‌هایی که مدال المپیک بگیرند، مستقیما در مسابقات جهانی هم شرکت می‌کنند و دیدم دیگر هیچ شانسی در ۸۶ کیلو ندارم، این شد که تصمیم گرفتم به ۹۲ کیلو بروم.

قاسم‌پور در مورد زیرگیری‌های خیره کننده‌اش که کشتی دوستان دنیا را به وجد آورده بود، گفت: کشتی‌ام بیشتر روی زیرگیری است. خداراشکر آنقدر خوب تمرین کردم و روی کارم تمرکز کرده بودم که به بهترین شکل مسابقات جهانی را تمام کردم. حواسم خیلی جمع بود که به موقع زیر بگیرم و به موقع دفاع کنم. خوشحالم که برنامه‌ام جواب داد و هر کشتی را خوب مدیریت کرده و رو به جلو پیش بردم.

وی که پیش از این هم تاکید کرده بود به کشتی با کاکس فکر نمی‌کند و می‌خواهد فقط کار خودش را انجام دهد، اضافه کرد: واقعا از قبل من اصلا به کشتی با جیدن کاکس فکر نمی‌کردم، اینقدر که در مورد این مبارزه در رسانه‌ها صحبت شد، به آن توجه نداشتم. به خودم می‌گفتم من کشتی خودم را می‌گیرم و کاکس هم کشتی خودش را. او سبک خودش را دارد و من هم سبک خودم را. هر کسی بهتر مبارزه کند، برنده می‌شود. همین اتفاق هم افتاد. من کشتی خودم را گرفتم. قبل از مبارزه بخش‌هایی از کشتی او را دیده بودم، از همان نقاط زیر گرفتم و به امتیاز رسیدم. می‌توانستم حتی راحت تر از این کشتی بگیرم و با اختلاف بیشتر او را شکست دهم.

قهرمان وزن ۸۶ کیلوگرم امیدهای جهان گفت: زیر آخر را اشتباه کردم، گرفتم و ماندم. او کاری نکرد، من زیر گرفتم و او به امتیاز رسید.  

قاسم‌پور در مورد اینکه آیا واقعا کاکس کشتی گیر فوق العاده قوی و شکست ناپذیری به نظر می‌آمد؟، تصریح کرد: کشتی گیر خیلی خوبی است، اما شکست ناپذیر نیست.

بیشتر بخوانید:

پایانِ خوش شاهنامه کشتی ایران در اسلو؛ شمردن مدال به وقت پاییز

این کشتی‌گیر مازندرانی در مورد اینکه کاکس وعده مسابقه بعدی و جبران این شکست را داده، گفت: ان شاءالله در کشتی بعدی سعی می‌کنم بهتر کشتی بگیرم و ضعف‌های این کشتی‌ام را پوشش دهم.

وی در مورد احساسش بعد از رسیدن به طلای جهانی خاطرنشان کرد: این قدر در این مدت پشت خط مانده بودم، بعد از طلا حس عجیبی داشتم. بعد از اینکه فینال را بردم، چند ثانیه همانجا دراز کشیدم و به این فکر می‌کردم که یکی کمه، تا الان باید چند تا طلا گرفته بودم. خدا را بابت طلا شکر کردم اما حسم این بود که ای کاش این چندمین مدالم بود. در این چند سال خیلی به من فشار وارد شد. نمی‌دانم چطور حس آن لحظه‌ام را توصیف کنم، طلا خیلی عالی بود اما این برایم قانع کننده نبود، بالاتر از طلا که نداریم، ولی برایم کم بود. البته حسن یزدانی همیشه یک پهلوان بود، او در انتخابی من را برد و صاحب دوبنده تیم ملی شد.

قهرمان جهان اضافه کرد:  تنها چیزی که من را قانع می کند، طلای المپیک است. امیدوارم به آن برسم.

کامران قاسم‌پور در مورد اینکه بعد از کسب طلای جهان دوست داشت با چه کسی صحبت کند، گفت: خیلی خسته بودم، روی سکو هم معلوم بود، ولی بعدش دوست داشتم با پدر و مادرم صحبت کنم که واتس آپ به صورت جهانی مختل شد. یکی از بچه‌ها می‌گفت با آن زیرگیری‌ها سیم واتس آپ را تو لگد کردی و پاره شده است. شاید این اتفاق یک بار در سال رخ دهد و از شانس من درست زمانی بود که طلا گرفته بودم و بیشتر از هر زمان  دیگری دوست داشتم با پدرم ومادرم صحبت کنم.

وی در پاسخ به این سوال که در مدت پشت خط ماندن چه کسی بیشتر از همه کمکش کرده، عنوان کرد: بیشتر از همه خانواده‌ام، آنها خیلی کنارم بودند. خیلی روزها ناامید می‌شدم که چرا من نباید مدال بگیرم، آن هم در بهترین روزهای دوره ورزشی‌ام، چرا من حداقل یک مدال نباید داشته باشم، اما پدر و مادرم دلداری‌ام می‌دادند.

این کشتی‌گیر جویباری در مورد اینکه چه زمانی به وزن المپیکی می رود، افزود: فعلا در ۹۲ کیلو کشتی می‌گیرم، سال قبل از المپیک به تغییر وزن فکر می‌کنم.

کامران قاسم‌پور در پایان با اشاره به سنگ تمام هم محلی‌هایش در روستا و همه استانی‌هایش، گفت: از همه هموطنانم در سراسر کشور، همشهری‌ها و هم استانی‌های عزیزم بابت انرژی مثبت شان تشکر می‌کنم. در روز استقبال در باران سنگ تمام گذاشتند، دست شان درد نکند. از کادرفنی تیم ملی و همه مربیانم بابت زحمات شان ممنونم و از رئیس فدراسیون و تمام پرسنل فدراسیون و خانه کشتی هم کنارمان بودند. ما یک تیم همدل و یکدست بودیم. خداراشکر که نتیجه گرفتیم و امیدوارم در سال‌های آینده نتایج بهتر از این هم باشد.