:))))) تا حدودی قبول دارم البته جوان گرایی همه جا نتیجه بخش هست چون روح و ذهن جوان جنگندگی داره اما میانسال و پیر زود خسته می شه زود آزرده می شه رویا های یک جوان رو نداره محافظه کار می شه سعید معروف خیلی بی انگیزه بازی می کرده انگار براش مهم نیست دیگه خوب حق داره کلی دوره شرکت کرده انگیزه یک جوان که می خواد خودی نشان بده رو نداره.

به نکته جالبی اشاره کردید. من زیاد متخصص والیبال نیستم ولی تا اونجایی که توی ورزش سررشته دارم یادگرفتم ما از نظر کلی دو نوع بازیکن داریم. بازیکن در خدمت تیم و فداکار در تمام شرایط و بازیکن خودمحور خودپسند و دچار کیش شخصیت. اگر خوب دقت میکردیم اثار کیش شخصیت در افرادی مثل معروف و موسوی عیان بود برای همین اینها دچار یاس و تزلزل شخصیتی میشدند تیم مشکل پیدا میکرد. گاهی جوری تو زمین راه میرفتند انگار دنیا روی اونها زوم کرده و برای همین اکثرا زیر پرس نامعلومی بودند. ایندو مخصوصا برای تیم ملی نمیجنگیدند بلکه برای تصویر خودشون و صرفا منافع شخصی شون بازی می‌کردند. مربی خوب اونه که تشخیص بده کدوم بازیکن داره با جون و دل برای تیم ملی ش بازی میکنه. من از بچه های قدیم فرهاد قائمی امیر غفور رو از این دست بازیکنها دیدم ولی معروف و موسوی عشقی و باری به هرجهت بازی می‌کردند اگر اوضاع روانی و شخصیتی شون خوب بود خوب بازی می‌کردند ولی اگر درگیری شخصیتی داشتند تمرکزشان بهم میخورد و به انواع مختلف تیم رو به هم میریختند. البته بنده نمیخوام اینجا استعدادهای بی نظير ایندو گرامی را زیر سوال ببرم صرفا بحث شخصیتی در امر ورزش قهرمانی است. امیدوارم اقای عطایی بتونن این جوانان پرشور را از نظر شخصیتی و اخلاقی هم درست تربیت کنند‌.