به گزارش مشرق به نقل از خبرگزاري دانشجو، ادعاي چندي پيش يكي از نمايندگان تهران مبني بر دخالت سپاه در انتخابات مجلس بار ديگر اذهان را به سابقه چنين برخوردهايي با اين نهاد معطوف كرد.

سپاه؛ جاسوس و تروریست!
 
پس از پيروزي انقلاب اسلامي و تشكيل سپاه پاسداران قدرت مانور اطلاعاتي و كاهش سطح نفوذپذيري اين ارگان نظامي در كنار ايستادگي آن در صيانت از ولايت‌فقيه و ملت، سبب خشم دشمنان و آغاز حملات گسترده رسانه‌اي به اين نهاد شد.
 
ترسيم نمادي از يك گروه نظامي حكومتي با اهداف ضد جهاني در قالب جاسوسي و تروريسم و اتصال آن با پرونده‌هاي برنامه‌ريزي شده اي چون «آميا»، رويكرد اصلي رسانه‌هاي غربي در مواجهه با سپاه است كه مي‌كوشند اداره كامل امور داخلي كشور را به اين گروه نسبت داده و بازخورد بيروني آن را بر ضد بشريت نمايش دهند.
 
 در قضیه پرونده «آمیا»، دولت آرژانتین مدعی شد که دستور و نقشه ضربه زدن به بزرگ‌ترین مرکز اقلیت یهودی در آمریکای لاتین در تهران کشیده شد و با ادعای دادرسی اینترپل، برای شش نفر از جمله فرمانده وقت کل سپاه پاسداران حکم جلب صادر کرد.
 
 مورد دیگر در پرونده «قهوه خانه میکونوس» و در جریان یک تسویه حساب درون گروهی به دلیل رقابت های شدید و حتی خونینی که در داخل حزب دمکرات بر سر کسب قدرت وجود داشت، در پرتو جنجال رسانه ای غرب، دادگاه آلمان مقامات بلندپایه جمهوری اسلامی از جمله فرمانده سپاه را به عنوان متهم اعلام، و برای آنها قرار مجرمیت صادر کرد.
 
 از اسکله‌های غیرقانونی تا آدمکشی
 
بحث اتهام‌زنی به سپاه در خصوص فعالیت های اقتصادی از ابتدای انقلاب و همچنین بعد از دوران دفاع مقدس و وارد شدن این نهاد به بحث بازسازی کشور، از سوی رسانه های بیگانه و برخی معاندین داخلی مطرح شده است.
 
تاثير اين هجمه رسانه‌اي در داخل كشور به طور قطع در دوره اصلاحات نمود عيني يافت و بسياري از وابستگان غرب در اين دوره كوشيدند پاي سپاه را به بسياري از مسائل باز كنند.
 
از جمله، مسئله وجود اسکله های اختصاصی در کشور که از سوی احمد خرم در زمان استیضاح وی در مجلس ششم با موضوع دست‌اندازی سپاه در واردات و صادرات از طریق اسلکه‌های غیرمجاز مطرح شد.
 
همچنین مهدی کروبی از سران فتنه اولین بار در مجلس ششم موضوع اسکله های غیرمجاز را مطرح کرد.
 
در آن زمان رسانه های وابسته به غرب این مسئله را فرصتی مناسب برای اتهام زنی به سپاه یافتند، اما سرلشكر جعفری در مصاحبه ای در پاسخ به این سوال که برخی‌ها می‌گویند، سپاه دارای اسکله‌هایی است که فعالیت تجاری انجام می‌دهد، گفت: این بحثی انحرافی است که توسط افرادی که به نظر ما، ذینفع هستند، مطرح می‌شود؛ این افراد با مطرح کردن چنین بحث‌هایی، قصد دارند توجه دولت و دستگاه‌های دیگر را از جایی که قاچاق اصلی کالا اتفاق می‌افتد، منحرف کنند.
 
 روزنامه «جامعه» از جمله نشريات زنجيره‌اي وابسته به روشنفكران در مطلبي، اين نهاد به را به فعاليت‌هاي برنامه‌ريزي شده ضد دولتي محكوم كرد: «به نظر ما يك جريان، خط تنش و بروز جنجال و درگيري و دامن زدن به خشونت را درجامعه دنبال مي‌كند و از نظر ما اين حركت‌ها حساب شده است و طبق يك برنامه‌ريزي منظم حداقل در يك ستاد مشخص برنامه‌ريزي مي‌شود و توسط نيروهاي عملياتي در عرصه‌هاي مختلف كشور اجرا مي‌شود.» (12/2/77)
 
روزنامه «نوروز» نيز رسماً سپاه را يك بحران براي دولت اصلاحات قلمداد مي‌كند و اتهامات واهي را به فرماندهان نسبت مي‌دهد و از سويي با تمسخر اظهارات آنها مي‌كوشد اين نهاد را در عرصه داخلي شكست خورده نشان دهد: «اينكه گروهي تا اين حد ضد ملي رفتار مي‌كنند نتيجه يك واقعيت مسلم است و آن اينكه گروه مذكور در عرصه و ميدان داخلي شكست خود را حتمي مي‌داند و به همين دليل در صدد بر هم زدن بازي سياست در داخل كشور است.» (28/11/80)
 
 در بحث پر سر و صداي قتل‌هاي زنجيره‌اي كه بعدها مشخص شد از سوي افرادي چون سعيد حجاريان برنامه‌ريزي شده بود، هدف اصلي اتهام اين قتل‌ها به سپاه منتسب شد.
 
مصطفي كاظمي از متهمان اين پرونده در بازجويي‌هاي خود آورده است: «قرار بود ما اين قتل‌ها را به گردن سپاه بيندازيم و بگوييم سپاه اين كار را كرده و معلوم هم بود كه سپاه زير نظر فرماندهي كل قواست و وقتي كه به گردن سپاه بيفتد معنايش اين است كه آقاي خامنه‌اي چنين چيزي را دستور داده.»
 
کف زدن‌های ضد انقلاب
 
در روند توهين و زير سوال بردن سپاه نبايد نقش مجلس ششم را ناديده گرفت تا آنجا كه نوري‌زاده از جمله عناصر ضدانقلاب در مصاحبه با راديو آمريكا از توهين اعضاي حزب مشاركت در مجلس استقبال مي‌كند: «به نظر مي‌رسد اين يك سرفصل بسيار مهم در ايران است كه كساني در مجلس ايران جلوي دستگاه و جلوي سپاه را مي‌گيرند.»
 
پس از پايان دوره اصلاحات به نظر مي‌رسيد كه جريان تخريب اين نهاد در داخل و بخصوص از سوي قوه مجريه به پايان رسيده باشد، اما ظهور يك جريان خاص خود عامل ديگري براي ايراد اتهام به سپاه بود.
 
از آشفتگی بازار سکه و ارز تا رد صلاحیت‌ها!
 
 براي نمونه در جريان‌ آشفتگي بازار سكه و ارز، برخي از افراد منتسب به اين جريان تلویحاً با نشانه‌ رفتن اتهامات به سوي «نهاد خاص»، آشفتگي بي‌اندازه بازار را شيوه‌اي برنامه‌ريزي شده از سوي برخی نهادها براي تضعيف خود قلمداد كردند و حتي روزنامه وابسته به این جریان با اعلام خبری كوشيد برخی نهادهای خاص! را متهم اصلي جلوه دهد.
 
در موضوع رد صلاحيت برخي نامزدهاي انتخابات مجلس نهم نيز، اين جريان كوشيد دليل رد صلاحيت افراد منتسب به خود را به سپاه نسبت دهد.
 
اظهارت عجیب یک نماینده و همسویی با یک جریان خاص
 
اما اظهارات عجيب يكي از نمايندگان منتخب تهران در خصوص دخالت سپاه در انتخابات نشان داد كه همسويي جالبي ميان برخي جريان‌ها براي هجمه به اين نهاد وجود دارد.
 
اگر چه اين نماينده در مصاحبه بعدي خود كوشيد اظهارات گذشته را تلطيف كند، اما پيشينه مصاحبه‌ها و اظهارات وي نشان مي‌دهد كه خط سير ايراد اتهام به سپاه از سوي وي بسيار جدي است.
 
 پيگيري روند چند ماه گذشته در خصوص تخريب نهادهايي چون سپاه و بسيج نشان مي‌دهد برخي افراد از جمله نماينده منتخب تهران، بازيچه اهداف بلندمدت جرياني خاص شده‌اند كه حفظ سپاه از جمله برنامه‌هاي آنها به شمار مي‌رود؛ چرا كه با ايراد اتهام به اين نهاد مي‌توان به رده‌هاي بالاتر حكومت نيز دست‌اندازي كرد.
 
 این در حالی است که بسیاری از رسانه های غربی و ضد انقلاب روزانه در اخبار خود به اشکال خاصی اخبار مربوط به سپاه را منتشر می کنند:
 
 * شرکت مرتبط با سپاه پاسداران در تاجیکستان سد می سازد
 * سپاه به دنبال تعیین رئیس جمهوری بعدی
 * سپاه پاسداران اموال دولتی را تصاحب می‌کند؟
 * نسل جدید پاسداران و نگرانی درباره جدایی «سپاه از مرجعیت»
 * سپاه: از پاسداران روحانيت تا ماشين سرکوب
 
در شرايطي كه كشور در مقابل سنگين‌ترين تحريم‌هاي 30 سال گذشته ايستادگي مي‌كند و از سويي افزايش گستره بيداري اسلامي در كشورهاي جهان نشان‌دهنده نخستين شعله‌هاي عظيم صدور پيام امام راحل به ساير ملت‌هاست، بنابراين افزايش حملات به يكي از مهم‌ترين نهادهاي داخلي نمي‌تواند از روي سهو و يا برگرفته از اظهانظرهاي شخصي باشد.
 
 روند 30 سال گذشته برخی جریان های سیاسی در زیر سوال بردن نهادهای مقاومتی کشور نشان می دهد یکی از برنامه های ویژه براندازی، از تخریب اطمینان مردم به نهاد های اساسی شروع می شود تا حداقل مقاومت در مقابل دست اندازی های گسترده به امور کشور صورت گیرد.