به گزارش مشرق، مهری محمدی تصریح کرد: در سال ۲۰۱۶ با هدف سرمایه گذاری و آغاز حرکت در جهت ترویج حذف جهانی هپاتیت تا سال ۲۰۳۰ میلادی برابر با سال ۱۴۱۰ شمسی، سیاست حذف جهانی هپاتیت تصویب شد و افزایش سریع امکان دسترسی افراد به آزمایش هپاتیت ویروسی و تضمین دسترسی به درمان مؤثر، اولویت عمده در همه نقاط جهان از اهداف آن بود.
وی با توصیف تفاوت‌های انواع مختلف هپاتیت و عوامل ایجاد آن اظهار داشت: عوامل مختلفی ممکن است باعث التهاب کبد شوند و در این میان ویروس‌ها شایع‌ترین عوامل ایجاد کننده بیماری هپاتیت قلمداد می‌شوند.هپاتیت A ، بیماری حاد و کوتاه‌مدت است در حالی که انواع هپاتیت B، C و D مزمن محسوب می‌شوند.
بیشتر بخوانید:
مبتلایان به کبد چرب کدام غذاها را نخورند؟
کارشناس مسئول تجویز و مصرف منطقی دارو، در خصوص راه‌های انتقال انواع هپاتیت‌ها، گفت: هپاتیت A از طریق خوردن مواد آلوده مثل: آب و غذای آلوده به فاضلاب، انتقال می‌یابد در حالی که هپاتیت B از طریق تماس با مایعات بدن فرد آلوده به ویروس، نظیر خون و… منتقل می‌شود و مصرف داروهای تزریقی، رابطه‌ی جنسی با فرد آلوده، استفاده مشترک از تیغ با فرد آلوده، ریسک ابتلاء به هپاتیت B را افزایش می‌دهد.
وی ادامه داد: هپاتیت C اغلب هیچ علائمی ندارد و معمولاً از طریق استفاده داروهای تزریقی و تماس جنسی منتقل می‌شود و هپاتیت D که هپاتیت دلتا نیز نامیده می‌شود، یک بیماری جدی کبدی است که توسط ویروس H D V ایجاد شده و از طریق تماس مستقیم با خون آلوده انتقال می‌یابد.
بیشتر بخوانید:
تاثیر داروی هپاتیتC برای درمان کووید۱۹
محمدی در خصوص هپاتیت E هم گفت: عامل این بیماری منتقل شونده با آب ویروس H E V است و عمدتاً در نواحی با سیستم تخلیه فاضلاب و در نتیجه مصرف آب‌های آلوده به مواد دفعی ایجاد می‌شود.
وی درباره هپاتیت الکلی هم اظهار کرد: این بیماری با مصرف زیاد الکل ایجاد می‌شود و در گذر زمان می‌تواند به آسیب‌های دیگر نظیر از کار افتادگی کبد و سیروز کبدی منجر شود.
کارشناس مسئول تجویز و مصرف منطقی دارو، هپاتیت ویروسی B و C را چالش‌های عمده سلامت بشر عنوان کرد و افزود: این دو ویروس سالیانه باعث مرگ حدود ۱.۵ میلیون نفر در جهان می‌شوند و دومین بیماری عفونی کشنده بعد از سل هستند و حداقل ۶۰ درصد موارد سرطان کبد ناشی از آزمایش و درمان دیرهنگام ویروس هپاتیت B و C و علت دو مورد در هر سه مرگ و میر، سرطان کبد است.
وی ، هپاتیت B و C را از عفونت‌های مزمن توصیف کرد که ممکن است برای مدت زمان طولانی، گاهی سال‌ها یا دهه‌ها علائم را بروز ندهند.
محمدی خاطر نشان کرد: در حالی که هپاتیت ویروسی منجر به بیماری‌های ناتوان کننده‌ای می‌شود که بار اقتصادی زیادی را نیز بر خانواده تحمیل می‌کند، آموزش راه‌های پیشگیری، آزمایش و درمان به موقع هپاتیت ویروسی B و C می‌تواند جان افراد بسیاری را نجات دهد.
وی با بیان اینکه بسیاری از مبتلایان به ویروس HIV از جمله کسانی که از مواد مخدر و بویژه تزریق مشترک استفاده می‌کنند می‌توانند به ویروس هپاتیت C نیز مبتلا شوند، تاکید کرد: دو عفونت ویروس HIV و هپاتیت B و یا C نیز بر اساس تجربیات، بیشتر در زنان و مردانی که رفتار جنسی کنترل نشده و حفاظت نشده دارند دیده می‌شود؛ بنابراین مبتلایان به این عفونت‌های ترکیبی، می‌بایست با دو یا چند بیماری هم زمان دست و پنجه نرم کنند.
محمدی اظهار داشت: انواع خفیف هپاتیت A نیازمند درمان نیست و بیشتر افراد مبتلا بدون هیچ گونه آسیب دائمی درمان می‌شوند اما هپاتیت B ، عفونت کبدی خطرناک است و این نوع هپاتیت به انواع حاد و مزمن تقسیم می‌شود که شکل مزمن آن در برخی بیماران، منجر به نارسایی کبدی، سرطان کبد یا سیروز و سپس سیروز کبدی باعث زخم و سخت شدن پایدار بافت کبدی می‌شود.
وی در ادامه با اشاره به اینکه شایع‌ترین انتقال هپاتیت B در ایران از طریق مادر به نوزاد است، گفت: با تزریق واکسن در نوزادان این مشکل مهار شده است.
کارشناس مسئول تجویز و مصرف منطقی دارو، تاکید کرد: سرفه و عطسه، در آغوش گرفتن، بوسیدن، استفاده از ظروف مشترک، تماس‌هایی مانند دست دادن، استفاده از آب و غذای مشترک و شیردهی (مگر اینکه نوک پستان ترک خورده یا خونریزی داشته باشد) از راه‌های انتقال هپاتیت C محسوب نمی‌شوند.
محمدی در پایان گفت: برخی افراد و گروه‌های پرخطر و افرادی که در زندان‌ها هستند، بیشتر در معرض ابتلاء به هپاتیت هستند و اعتیاد و رفتار جنسی پرخطر، خالکوبی غیر بهداشتی و رعایت نکردن بهداشت، عامل اصلی شیوع هپاتیت در میان زندانیان است.
وی افزود: برای هپاتیت C درمان و برای هپاتیت B درمان و واکسن وجود دارد.
