کاملا درسته. مدیریت اب در بخش کلان کشاورزی اشکال داره . در کشت وکار روستایی جهاد کشاورزی به اش توجه ای نکرده. راهکارش اینه روش ابیاری مطابق با محیط جغرافیای استانها تصحیح بشه بطور مثال استفاده از ابیاری قطره ای یا ابیاری سی سانتمتر زیر خاکی. سرامیک سازی کشور میتونه برا ی کشاورزان ظروف استوانه های سرامیکی ته خالی ( یعنی این ظرف استوانه ای سرامیکی سر و ته اش خالی باشه )کلفتی تولید کنه که پای درخت ها ی مو تو تاکستان ها و یا پای درخت میوه تو خاک جاسازی کنن تا وقتی ابهای سطحی میاد ، اب های سطحی فرار نکنند بلکه توی این استوانه سرامیکی ریزش کرده و ریشه درختان میوه رو اتوماتیک ابیاری کنه. چرا لوله سرامیکی ؟ برای اینکه اگه فلز باشه زنگ میزنه و خاک رو الوده میکنه. اگر پلاستیک بی دوام باشه به مرور زمان پوسیده وخاک و محیط زیست رو الوده میکنه. بنده خودم برای ابیاری بهتر تو باغ ام باروش خیلی ساده دوتا گلدان پلاستیکی مقاوم رو ته اش روقیچی کرده درمیارم. بعد این دوتا گلدان پلاستیکی روروی هم میندازم تا بادوام بمونه. بعد پای درخت رومیکنم و این گلدان پلاستیکی بادوام رو دوتا یی رویهم میندازم بعد تو خاک یک کم پائین تر از سطح زمین جاسازی میکنم. وقتی باران میباره اب میره توی این گلدان پلاستیکی جمع میشه و ریشه درخت حسابی اب میخوره. ظرف استوانه ای بدون هزینه دیگه اینه دو تا بطری نوشابه مقاوم ته اش رو ببریم و توی هم میندازیم تا مقاومت تر بشه و کج و کوله نشه .بعد پای درخت رو کمی با بیلچه گود کرده این استوانه روتوش جامیندازیم و شیب اطراف رو با بیلچه جوری درست می کنیم که ابهای سطحی جمع بشه بره بریزه توی این ظرف استوانه ای پای درخت . این روش برای باغچه های خانگی خیلی مفیده و ریشه درخت رو قوی میکنه.