به گزارش مشرق، ايرنا نوشت: مخاطبان سينماي ايران بسيار ماخوذ به حيا هستند که با ديدن برخي از فيلم ها تنها به ترک سالن بسنده مي کنند و همانند تماشاگران ديگر کشورها در پشت گيشه ها نمي ايستند تا هزينه بليت خود را طلب کنند.
شايد همين موضوع سبب شده تا برخي با ساختن فيلم هاي دست چندم که حتي از تله فيلم ها به مراتب کيفيت پايين تري دارند تنها به گيشه فکر کنند و به فکر مخاطب نباشند.
شايد بارها در رسانه هاي مختلف درباره فيلم هاي طنز سخيف حرف هايي به ميان آمده باشد و همه اين نوع فيلم ها را آسيب اين روزهاي سينماي ايران مي دانند اما تمام اين نقدها تاثيري نداشته و اين آثار روز به روز روانه سالن هاي سينمايي مي شوند.
فيلم سينمايي 'هرچي خدا بخواد' با احترام به همه بازيگراني که در اين اثر سينمايي بازي کردند تفاوتي با فيلم هاي طنزي که اين روزها مي بينيم ندارد. دست اندرکاران اين اثر سينمايي براي جذب مخاطب از بازيگراني همچون حامد کميلي، رضا عطاران، ترانه عليدوستي و پوريا پورسرخ استفاده کرده اند اما همه اين بازيگران نيز نتوانستند اين اثر سينمايي را از سقوط نجات دهند.
موضوع پيش پا افتاده و کشيده شدن اتفاقات فيلم به موضوعات حاشيه اي و در نهايت ازدواج از آسيب هاي اين اثر سينمايي است. دقيقا مشخص نيست فيلم چه هدفي را دنبال مي کند و به دنبال چه پيامي است و اگر بگوييم تنها به حضور جمعي از بازيگران مخاطب پسند در اين اثر سينمايي توجه شده اغراق نکرديم.
علاوه بر ريتم کند اين اثر سينمايي لحظات طنز در اين فيلم به درستي خلق نمي شود و فاصله بين اتفاقات طنز بسيار زياد است و اين امر سبب مي شود تا مخاطب احساس نکند اين فيلم طنز است. استفاده از برخي از الفاظ و بي مزگي لحظات طنز نشان مي دهد تفکري پشت اين اثر سينمايي در خلق صحنه هاي کميک نبوده و همين موضوع سبب مي شود تا فيلم براي مخاطب کسل کننده شود.
حد فاصل ميان خبر گم شدن زن و مرد داستان فيلم و پيدا شدن جسد قلابي آنان فيلم به بي راهه مي رود و فيلمساز تنها تلاش مي کند تا داستان را به هر نحوي هست ادامه دهد تا سرانجام کار به دقيقه 90 خود نزديک شده و پايان داستان اين فيلم که به هيچ عنوان از پيچيدگي برخوردار نيست بر مخاطب مبرهن شود.
تمام اين مشخصه‌ها کافي است تا يک فيلم بجاي سرگرم کنندگي تنها وقت مخاطب را بگيرد و به مخاطب به چشم گيشه بنگرد.
به هر حال مخاطب براي ديدن اين اثر سينمايي در سينما آفريقا 3 هزار تومان هزينه مي کند و اين هزينه براي ديدن چنين فيلمي بسيار گزاف است.
عصر روز پنجشنبه ساعت 17 سينما آفريقا مملو از تماشاگراني بود که براي پر کردن اوقات فراغت خود و براي تفريح و شادابي به اين سينما آمده بودند.
اکران اين اثر سينمايي راس ساعت 17 آغاز شد و در اين ميان تا ساعت 17 و 20 تماشاگران وارد سالن مي شدند.
فيلم با تلاش بازيگران براي ايجاد لحظات طنز آغاز شد اما تمام اين تلاش ها به خنده منجر نشد حتي ورود رضا عطاران نيز نتوانست لبخند را بر لب تماشاگران اين اثر سينمايي بنشاند.
ريتم کند فيلم و صحنه هاي تکراري سبب شد تا بسياري از تماشاگران خسته شده و از حدود دقيقه 60 فيلم اقدام به خروج از سالن سينما بکنند.
علي صابري يکي از تماشاگران اين اثر سينمايي که به همراه همسرش براي ديدن اين فيلم آمده بود، درباره آن گفت: تبليغات اين اثر سينمايي نمايانگر اين بود که فيلم اثري طنز است اما متاسفانه من چيزي به نام طنز در اين فيلم نديدم.
وي افزود: فکر نمي کردم اين فيلم اينگونه باشد و تلاش مي کنم از اين پس در انتخاب فيلم هاي مورد نظرم دقت کنم.
فاطمه رضايي يکي ديگر از تماشاگران اين فيلم نيز گفت: تصور مي کردم اگر محتويي در فيلم وجود ندارد حداقل براي خلق لحظه هاي طنز اندکي از فضاي کار دور شوم و خستگي يک هفته کار را فراموش کنم اما اکنون چنين تصوري ندارم.
وي ادامه داد: حضور برخي از بازيگران همچون حامد کميلي که در فيلم پسر آدم دختر حوا حضوري درخشان داشت سبب شد تا اين فيلم را براي ديدن انتخاب کنم اما هيچ چيز خاصي در اين فيلم نديدم.
کامران طهماسبي يکي ديگر از تماشاگران حاضر در سينما آفريقا درباره اين فيلم گفت: اين فيلم يا فيلم هاي ديگر طنز تقريبا در يک سطح قرار دارد و فرقي نمي کرد اگر به ديدن اثر سينمايي ديگري مي رفتم.
وي خاطر نشان کرد: يکي از تفريحات من و همسرم آمدن به سينما است اما تصور مي کنم با چنين وضعيتي آمدن به سينما را از برنامه هاي تفريحي خود حذف کنيم.
اين مخاطب سينما، از نبود يک اثر سينمايي طنز به معناي حقيقي در سينماي ايران اظهار تاسف کرد.
رامتين رزاقي نيز درباره اين فيلم گفت: اينکه بخواهيم مخاطب را به بهانه الفاظ زشت جذب يک فيلم کنيم جالب نيست.
وي افزود: در اين فيلم تنها نام خانوادگي يکي از شخصيت هاي فيلم دستمايه طنز شده بود و حال سئوال اينجاست که دلگشا يا دلگشاد چقدر مي تواند مخاطب را بخنداند؟
اين تماشاگر خاطر نشان کرد: من دقيقا نفهميدم داستان فيلم در پي بيان چه پيامي بود؟ پنهان شدن يک زن و مرد سالخورده و يا روايت عشق هاي دست چندمي؟
بهتر است براي وقت مردم ارزش قائل شويم. به هر حال مردم ما وقتي به سينما اعتماد کرده و براي ديدن يک اثر سينمايي هزينه مي کنند بايد پاسخ اين اعتماد را ببينند و اين فيلم و فيلم هايي از اين دست پاسخ اعتماد تماشاگران نيست.
جمعي از تماشاگران پيش از پايان اين فيلم به نشانه اعتراض و در سکوت ، سالن را ترک کردند اما سئوال اينجاست به چه قيمتي بايد گيشه هاي سينما را رونق دهيم؟ از دست دادن مخاطب ،يا توهين به شعور آنان؟