به گزارش مشرق مهدی جهان تیغی در کانال تلگرامی خود نوشت: نظر متفاوت رهبری با عملکرد شورای نگهبان چگونه قابل جمع شدن است؟ آیا اعضای شورای نگهبان به وظیفه قانونی و دینی خود در انتخابات 1400 درست عمل کردند؟

رهبر معظم انقلاب اسلامی چند روز قبل در دیدار با رئیس و مسئولان قوه‌ قضائیه اظهار داشتند: «بنده ممکن است با بعضی از نظرات شورای محترم نگهبان مثلا درباره یکی دو مورد یا کمتر و بیشتر موافق نباشم اما اعضای محترم این شورا را افراد متشرع، پرهیزگار و مقید به وظیفه دینی می‌دانم که برطبق قانون و وظیفه دینی عمل می‌کنند».

درباره این اظهارات این سوال و یا به تعبیر دقیق‌تر این شبهه به وجود می آید که چگونه اعضای شورای نگهبان با وجودی آنکه به قانون و وظیفه دینی خود عمل کرده‌اند، با این حال نظر نهایی آنها با در برخی مصادیق یا موارد با نظر رهبر انقلاب یکی نبوده است.در اینباره بخوانید:

اصل این مطلب که نظر نهایی شورای نگهبان با نظر شخصی رهبر انقلاب فاصله داشته نشان از قدرت مستقل این نهاد مهم در تصمیم گیری در بالاترین سطح انتخابات در ایران است و از سوی دیگر نشانه‌ای محکم بر عدم دخالت رهبر انقلاب در انتخابات محسوب می‌شود. این مساله نشان می‌دهد که چگونه بالاترین نهادها در جمهوری اسلامی در چارچوب قانون مستقل عمل می کنند.

اما چگونه جمع بندی نهایی شورای نگهبان با جمع بندی شخصی رهبر معظم انقلاب که البته خود به عنوان یک چهره فقیه، آگاه ترین فرد به مسائل و مصالح کشور و با تجربه‌ترین فرد در اداره کشور و بیشترین همکاری و تعامل نزدیک با روسای مختلف جمهور را داشته‌اند، در برخی موارد متفاوت می‌شود؟!

جواب سوال البته منطق بسیار ساده‌ای دارد؛ واقعیت این است که گرچه روند تایید صلاحیت بر اساس مُر قانون می باشد ولی در برخی موارد این اجتهاد کارشناسی و نظر اکثریت اعضا است که در خروجی نهایی شورا موثرتر است. به عنوان نمونه وقتی بر اساس ظاهر اولیه قانون مثلا صد نفر از افرادی که در انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام کرده‌اند، می‌توانند تایید صلاحیت اولیه شوند و شما نمی‌توانید انتخاباتی با صد کاندیدا برگزار کنید که نه همچنین عرفی دنیا وجود دارد و نه عقلایی و عملی است، بنابراین باید بالاتر از صلاحیت اولیه این گزاره را بحث کنید که کدامیک با صلاحیت‌تر است. بنابراین در چنین شرایطی نظر کارشناسی افراد اهمیت پیدا می‌کند و نهایتا رای گیری دسته جمعی اعضای شورای نگهبان معیار سنجش قرار می گیرد. یا به مثالی دیگری دقت بفرمایید؛ به عنوان نمونه وقتی فردی سابقه ریاست بر نهادهای مهم اجرایی کشور را داراست؛ در بررسی عملکرد و کارنامه وی، تشخیص مدیر و مدبر بودنش، صرفا یک مساله کمی نیست و بحث تشخیص کیفی آن بسیار مهمتر می‌شود.

در چنین شرایطی و یا شرایط مشابه دیگر کاملا عقلایی است که اعضای خبره شورای نگهبان که باید صلاحیت فرد را بر اساس اجتهاد دینی، کارشناسی و یا سابقه حقوقدانی خود احراز کنند. اساسا وقتی کار به چنینن بزنگاه‌هایی می رسد قانون این صلاحیت و وظیفه را برعهده اعضای شورای نگهبان داده است که باید کار کارشناسی کنند. جمع بندی آنکه بسیار طبیعی است که در کار کارشناسی، نظرات نهایی با وجود عمل به وظیفه قانونی و دینی بازهم ممکن است متفاوت با نظرات یک کارشناس خبره دیگر باشد.

حال به نظر می‌رسد که با پایان انتخابات، اعضای محترم شورای نگهبان باید جهت اعتلا و تقویت بیشتر مجموعه مهم و حساس خود نظرات متفاوت کارشناسان که رهبر معظم انقلاب هم در راس آن قرار دارند، شنیده و درباره آن تامل و در نقد عملکرد خود پیشگام شوند.

بی شک شنیدن این انتقادات و استقبال از آن، می‌تواند به اعضای محترم شورای نگهبان در عمل به وظیفه دینی و قانونی خود بیش از پیش کمک کند.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.