سامانتا اسمیت
این دختر آمریکایی در سن 10 سالگی در سال 1982 و در زمانی که جنگ سرد به اوج خود رسیده بود نامه ای را به یوری آندروپوف رهبر اتحاد شوروی نوشت و از او در مورد دلیل خصومت بین آمریکا و شوروی پرسید. این نامه در زورنامه " پراوادا" در مسکو چاپ شده و توجه بسیاری را به خود جلب کرد . البته او پاسخی از طرف رهبر شوروی دریافت نکرد و به همین دلیل نامه ای به سفیر شوروی در آمریکا نوشته و از او پرسید که آیا رهبر شوروی می تواند به نامه او پاسخ دهد یا خیر. این بار او پاسخی از شخص یوری آندروپوف دریافت کرد که در آن دلایلی از طرف وی برای بدی روابط بین دو طرف بیان شده بود. این حرکت سامانتا را در صدر توجهات جهانی قرار داده و او را به یک شخص مشهور تبدیل کرد. او سفری دو هفته ای نیز به مسکو داشت و در آن کشور به گرمی مورد استقبال قرار گرفت. متاسفانه زندگی این کودک دوام چندانی نداشت و در سن 13 سالگی در یک حادثه هوایی جان خود را از دست داد.
هکتور پیترسون
16 ژوئن 1976 روز مرگ این کودک اهل آفریقای جنوبی بود. در این روز این کودک 12 ساله به همراه همکلاسی های خود و تعداد دیگری از دانش آموزان در اعتراض به نظام آپارتاید تظاهرات کرده بودند که با تیراندازی پلیس رو به رو شدند. این دانش آموز به ضرب گلوله پلیس آفریقای جنوبی کشته شد و تصویر او در حالی که توسط یکی از دوستانش و با همراهی خواهرش در حال منتقل شدن به یک مرکز درمانی است تمام وجدان های آگاه را در سرتاسر جهان به سمت خود متوجه کرد. رژیم سفاک آپارتاید تمام توان خود را برای سرکوب جنبش آزادی خواهانه مردم این کشور به کار بست اما در نهایت این روح بلند و استقامت مثال زدنی مردم آفریقای جنوبی بود که بر اراده غاصبین چیره شده و موجبات آزادی این ملت را فراهم کرد.
اقبال مسیح
این کودک به راستی یکی از پدیده ها در امر مبارزه با پدیده زشت کودکان کار در جهان بوده است. اقبال در حالی که تنها 4 سال داشت به قیمت 12 دلار برای کار در یک کارگاه فرش بافی فروخته شد. او در روز 12 ساعت کار می کرد و به خاطر این مسئله و تغذیه ناکافی از رشد مناسبی برخوردار نبود و در سن 12 سالگی شبیه به کودکان 6 ساله بود. او در سن 10 سالگی از کار اجباری فرار کرده و به جبهه مبارزه برای آزادی کودکان کار پیوست. او توانست زمینه ساز نجات 3 هزار کودک پاکستانی شود و با وجود سن کم در بسیاری از نقاط جهان به سخرانی پرداخت. او در سال 1994 میلادی جایزه حقوق بشر "ربوک" را دریافت کرد و در روز عید پاک سال 1995 به دست عوامل مافیای فرش پاکستان ترور شد.
نکوسی جانسون
این کودک اهل آفریقای جنوبی یکی از شخصیت های تاثیر گذار در زمینه مبارزه برای حقوق مبتلایان به " HIV " در جهان بوده است. او که در سال 1989 با اچ آی وی مثبت در کشور آفریقای جنوبی به دنیا آمده بود تا سال 2001 زنده ماند و به عنوان یکی از پرعمرترین کودکانی که با ویروس اچ آی وی مثبت به دنیا آمده اند شناخته شد. او برای اولین بار در سال 1997 زمانی که قصد داشت تا به مدرسه برود شناخته شد. مسئولین مدرسه به خاطر بیماری او می خواستند تا وی را ثبت نام نکنند و هیمن مسئله باعث به وجود آمدن بحثهای شدیدی در سطوح بالای جامعه و دولت آفریقای جنوبی شد. او در یک سخرانی گفته بود: ما هم به مانند سایر انسان ها دست و پا داریم و می توانیم راه برویم و حرف بزنیم. به نیازهای ما توجه کنید و از ما نترسید. نلسون ماندلا رهبر آفریقای جنوبی او را سمبل مبارزه انسان برای بقاء خوانده است.
اوم پرکاش گورجار
این جوان هندی که متولد سال 1992 میلادی است در حالی که تنها 5 سال داشته است برای کار در یک مزرعه فروخته شده بود. او با کمک یک فعال حقوق کودکان از آن مکان نجات پیدا کرد و پس از آن برای احقاق حقوق کودکان و مبارزه با فروش کودکان به عنوان برده و سرباز به مقابله برخواست. او که عمده حوزه فعالیتش در ایالت راجستان هند است تا کنون موفق به دریافت چندین جایزه در زمینه حمایت از حقوق کودکان شده است.
تاندایو چاما
این دختر 16 ساله اهل کشور زامبیا در سال 2007 جایزه بین المللی صلح کودکان را مال خود کرد. در سال 1999 و در حالی که او تنها 8 سال سن داشت مدرسه او به دلیل نبود معلم تعطیل شد ولی او رهبری 60 کودک دیگر را بر عهده گرفت تا آنها بتوانند در مدرسه ای دیگر ثبت نام شوند. موفقیت این تلاش او را تشویق کرد تا به تلاش خود ادامه داده و در زمینه حقوق کودکان و یا بیماری ایدز به صحبت بپردازد. به نظر او تمام انسان ها باید بفهمند که کودکان نیز به مانند سایر اقشار جامعه دارای حق و حقوقی هستند.
