به گزارش مشرق به نقل از فارس، در حالی‌که 30 اردیبهشت ماه عملا آخرین روز از سرپرستی 6 ماهه حجت الله خطیب بر فدراسیون کشتی بود، اما همچنان شاهد صدور احکامی دیگر برای برخی افراد از سوی وی در فدراسیون مطبوعش بودیم.
شاید اگر بخواهیم احکامی را که خطیب در این مدت کوتاه صادر کرده است برشماریم نیاز به زمان زیادی داشته باشد، اما وی که با شعار ثبات و عدم تغییر پا به فدراسیون گوش‌شکسته‌ها گذاشت خیلی زود نشان داد که پایبندی زیادی به حرف‌های خودش هم ندارد و به سرعت وارد فاز اول تغییرات شد که با برکناری غلامرضا محمدی همراه بود.
بعد از آن نیز نوبت به سرپرستان تیم‌های ملی، کمیته روابط بین‌الملل، کمیته داوران، نایب رئیس و مدیر تیم‌های ملی و خیلی‌های دیگر رسید. در این بین خیلی از سمت‌های من‌درآوردی نیز مشاهده می‌شود؛ مسئول نظارت و پیگیری، مدیر پایگاه استعدادیابی و قهرمانی، دبیر کمیته روابط عمومی و ... عناوینی هستند که خطیب برای به‌دست آوردن دل اطرافیان و کم کردن انتقادات مجبور به صدور حکم شد بدون اینکه حوزه فعالیت این افراد مشخص و تعریف شده باشد.
از طرفی نباید به سادگی از کنار تغییرات سلیقه‌ای در روسای برخی از هیئت‌ها نیز به سادگی گذشت. تغییراتی که بیش از هر چیز انگیزه رئیس شدن در پی آن مشاهده می‌شود.
خطیب در آخرین حکمش نیز رضایی را به عنوان مشاور اجرایی منصوب کرد، حکمی که مانند خیلی از احکام دیگر به نظر نمی‌رسد توجیه منطقی پشت آن باشد. این همه حکم، فدراسیون کشتی را به یکی از شلوغ‌ترین فدراسیون‌های ورزشی ایران تبدیل کرده است به طوری‌که در هر یک از اتاق‌های این فدراسیون چندین نفر در کنار هم مشغول به کار هستند و جای سوزن‌انداختن نیست.
گفته می‌شود صدور حکم برای رضایی و استقرار وی در اتاق عارف ربطی، دبیر فدراسیون کشتی، موجبات دلخوری دبیر را فراهم کرده است و باعث قهر او از فدراسیون شده است.
آیا واقعا حضور خیلی از این افراد در فدراسیون لازم است و با توجه به مشکلات مالی فراوان فدراسیون کشتی در آستانه المپیک که حتی توان پرداخت به موقع حقوق کشتی‌گیران المپیکی‌آش را هم ندارد واجب است هر روز نفرات جدیدی به بدنه فدراسیون اضافه شوند.
در این شرایط و با توجه به شایعاتی که مبنی بر دودستگی از داخل فدراسیون کشتی شنیده می‌شود باید منتظر ماند و دید که در آستانه حساس‌ترین رویداد ورزشی جهان چه اتفاقی در انتظار مدال‌آورترین رشته ورزشی ایران در المپیک است.
