به گزارش مشرق، سیدیاسر جبرائیلی، کارشناس مسائل سیاسی در کانال تلگرامی خود نوشت: صادراتی که ارز حاصل از آن، به چرخه اقتصادی کشور بازنگردد و نیازهای وارداتی ما را تامین نکند، به معنی خروج سرمایه از کشور است و باید با آن مقابله شود.

تا پیش از تحریم‌ها، چون واردات کشور از محل ارزهای نفتی تامین مالی می‌شد، دولت‌ها توجهی به این موضوع نداشتند و ارز حاصل از صادرات غیرنفتی نسبت سازمان‌یافته و منضبطی با تامین نیازهای وارداتی کشور نداشت. در سال‌های اخیر اما با اخلال در درآمدهای نفتی به سبب تحریم، دولت به فکر پیمان‌سپاری ارزی و جهت‌دهی به مصارف ارز حاصل از صادرات غیرنفتی افتاد که هرچند با قدرت اجرا نشد و ایرادات قابل توجهی بر آن وارد است، اما به هر حال موثر بود.

راقم این سطور معتقد است که اگر پیمان‌سپاری ارزی با قوت ادامه یابد و برای راهکارهای راهبردی نظیر تهاتر -به عنوان باطل‌السحر تحریم مالی- نیز سامانه طراحی شود تا صادرکنندگان، بتوانند بدون درگیر کردن ارز، در ازای صادرات خود، کالاهای مورد نیاز کشور را که توسط دولت تعیین می‌شود وارد کنند، شاکله تحریم‌ها از هم خواهد گسست و نرخ ارز کاملا کنترل خواهد شد.

اما جریانی که تحت پوشش بازرگانی مشغول سوداگری بوده است، این انضباط ارزی را برنمی‌تابد و بر اساس شنیده‌ها به تعبیر خودشان دنبال "برچیدن بساط پیمان‌سپاری" در سال ۱۴۰۰ هستند. اگر این اتفاق بیفتد، کشور بار دیگر لَنگ تامین ارز برای کالاهای اساسی خواهد بود.

خواهشی که از نمایندگان محترم دارم مشخصا این است که بودجه سال ۱۴۰۰، شامل بودجه ارزی کشور نیز باشد. یعنی برای منابع و مصارف ارزی ملی تعیین تکلیف شود. به عبارت دیگر ما بدانیم که سال آینده درآمدهای ارز حاصل از صادرات نفتی و غیرنفتی، خصوصی و دولتی و خصولتی، چه میزان برآورد می‌شود و این درآمدها مشخصا و صرفا باید به چه مواردی باید تخصیص یابد و به چه مواردی نباید.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.