به گزارش مشرق، علیرضا کمیلی، فعال رسانه‌ای در خصوص وحدت آفرینی شهدای هسته‌ای در کانال تلگرامی خود نوشت: چند ساعت قبل در زوم، ارایه ای داشتم برای یک مرکز مطالعاتی فلسطینی درباره تبعات ترور شهید فخری زاده که احساس کردم باید خروجی این تجربه را با دیگران به اشتراک بگذارم.
نوع سوالات و مباحث مطرح شده در این نشست خیلی جالب توجه بود. گویی جهان اسلام که بخاطر مسائل سال‌های اخیر نسبت به ما مساله دار شده و کینه یا بدبینی به ما یافته بود حالا دارد حس می کند که ما نیز در یک خندق و یک جبهه مشترک با او قرار داریم. این حس در میان فلسطینی ها و اسلامگرایان اخوانی خیلی قوی تر است چرا که بغض شدیدتری نسبت به صهیونیست ها دارند.
وقتی مقامات ارشد رژیم صهیونیستی صریحا از یک تهدید بزرگ بنام فخری زاده سخن می گویند و از شهادت او اینقدر ذوق زده می شوند، فقط باید خودت را جای کسی که از اسرائیل تا عمق جان متنفر است بگذاری تا با آن شهید همدلی کنی و از اینکه چنین سرمایه ای را از دست داده ای نگران و غمگین بشوی!
سوال ها رنگ و بوی انتقام داشت. مثل جوانان ایرانی که گویی فقط انتقام آن هم از نوع نظامی آرام شان می کند! و این یعنی همان نقطه امیدی که امت اسلامی را ذیل یک حس مشترک و مساله مشترک جمع می کند. کاری به اینکه باید این تحلیل پخته تر شود ندارم ولی همه می پرسیدند چرا ایران ضربه محکمی به اینها نمی زند. این یعنی از ضربه شما شاد می شوند.
شاید برخی از این زاویه به مساله پتانسیل وحدت آفرین شهدای هسته ای نگاه نکرده باشند ولی غیر نظامی بودن آنها و شناخته شدن ناگهانی شان بعنوان دشمنان درجه یک اسرائیل در عرصه علمی و دفاعی، محبتی عمیق را از آنان در دل امت واحده اسلامی کاشته است.
راستی اگر زاویه نگاه هنرمندان ما جهانی نشود و این واقعیت ها را نبینند چگونه از این ظرفیت ها استفاده خواهیم کرد؟ آیا تا کنون کسی برای شهدای هسته ای گذشته کاری مناسب امت اسلامی و فلسطینی ها تولید کرده است؟!
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.
۱۲:۳۲ - ۱۳۹۹/۰۹/۱۸
