به گزارش گروه بين الملل مشرق، شبکه خبري دويچه وله آلمان در گزارشي با اشاره به اتفاقات منطقه گزارشي از نقش عربستان سعودي و قطر در تحولات کنوني در منطقه پرداخته و در ابتدا اشاره کرد: به نظر مي رسد که قطر و عربستان سعودي پيشگام تغييرات دربرخي از کشورهاي عربي هستند، اما اين سؤال مطرح مي شود که آيا اقداماتي که اينها انجام مي دهند، نمي تواند نتيجه معکوس داشته باشد و فضاي داخلي اين کشورها را نيز دستخوش انقلاب و خيزش عربي نمايد؟اين گزارش به تشريح نقش قطر و عربستان در اين تحولات پرداخته و تأکيد مي کند که قطر نقش خود را از طريق شبکه الجزيره ايفا مي کند، اين در حالي است که عربستان سعودي از تغييرات موجود در تونس و مصر و يمن راضي نيست، اما چيزي که اين دورا به توافق با هم و تلاش براي براندازي بشار اسد در سوريه است. البته بايد توجه کرد که اتفاقاتي که در بحرين و عمان و اردن و بخش هايي از عربستان روي مي دهد نيز قابل فراموشي نيستند و از انقلاب هاي عربي گرفته شده اند.
"حمزه الحسن" تحليلگر مسائل مربوط به عربستان سعودي در مورد موضع رياض در قبال بحران سوريه تأکيد مي کند که اين موضع به شدت سياسي است، چرا که عربستان هيچ نمونه اي به جهان عرب نداده است. 30 درصد از مردم اين کشور زير خط فقر زندگي مي کنند و تسامح در دين و تماميتي در اين کشور مشاهده نمي شود، چرا که عربستان کاملاً وابسته به آمريکاست و نمي تواند نمونه اي در حاکميت صحيح و درست باشد.
انگيزه هاي عربستان از دخالت در سوريه
وي مي افزايد: عربستان همچنين حاکميتي فاسد دارد که حاکمان آن اموال مردم را غصب مي کنند و حتي دموکراسي نيز در آن رعايت نمي شود و کمترين حد دموکراسي را در ميان کشورهاي خليج [فارس] دارد.
الحسن يکي ازعلت هاي مواضع عربستان در قبال سوريه را تلاش آنها براي تسلط بر اوضاع داخلي در اين کشور مي داند و مي گويد که آنهامي خواهند افکار عمومي را به سوي سوريه منحرف کنند تا آنها به خود و منافع خود فکرنکنند، از سوي ديگر عربستان مي خواهد قدرت خود را در منطقه از طريق تغيير در سوريه بازيابد، چرا که تاکنون دو تن از بزرگترين همپيمانان خود يعني حسني مبارک و زين العابدين بن علي و حتي علي عبدالله صالح را از دست داده است.
"وليد الزبيدي" ازديگر کارشناسان مسائل عربستان با اشاره به سرنوشت اتفاقات کنوني در منطقه تأکيد مي کند که اوضاع در اول کار است و هنوز سخت است که در مورد برنده و بازنده اين اتفاقات نظري داد، علاوه بر اينکه رويکرد عربستان و قطر در حمايت از برخي از انقلاب هاي عربي در راستاي سلاح رسانه اي آنها از طريق شبکه هاي العربيه و الجزيره است.
عربستان و قطربعد از غياب نقش مصر و عراق خود را مطرح کردند
الزبيدي اختلاف معيارهاي منطقه را مهم ترين دليل براي نياز به تغيير در آن مي داند و معتقد است که از آنجا که اسرائيل نتوانسته در دو جنگ اخير خود دستاوردي داشته باشد، مجبور است که به صلح تمايل پيدا کند و از سوي ديگر قدرت بزرگي مثل آمريکا به منطقه آمده و حاکميت را در عراق تغيير داده است. بسياري معتقدند که اين کشور روش سياسي جديدي را بر منطقه تحميل کرد اما شکست خوردو از آنجا خارج شد؛ از سوي ديگر در غياب قدرت هايي مانند مصر و عراق قطر و عربستان سعودي سعي مي کنند خود را به عرصه تحولات وارد کنند.
عوامل قدرت عربستان و قطر شکننده است
الزبيدي عوامل قدرت قطر از رسانه و پول را غير ثابت مي داند و معتقد است که اين عوامل با مسائلي مانند بحران مالي يا رويکردهاي رسانه اي ممکن است از بين برود.
الحسن در موردعربستان نيز مي گويد که اين کشور، کشوري منسجم از ناحيه اجتماعي نيست، چرا که ازمجموعه اي از گروه ها با فرهنگ و تاريخي مختلف تشکيل شده و تنها برخي از اين گروهها بيداري سياسي خود را به دست آورده اند. اين در حالي است که حاکميت عربستان نمي خواهد مردم به هويت واقعي و ملي خود برسند و معتقد است که هويت مذهبي که همان دين افراط گراي وهابيت که متناسب با منافع حاکمان است، براي مردم کافي است. تمامي اين مسائل، موانعي است که در راه بروز انقلاب در اين کشور ايجاد شده است.
الحسن به پديده نااميدي مردمي در عربستان سعودي اشاره مي کند و البته مي گويد که ابراز اين نااميدي متفاوت است و در برخي حالت ها در تظاهرات اعتراض آميز خود را نشان مي دهد. البته بيشتر سعودي ها احساسات خود را از طريق سايت هاي اجتماعي منتقل مي کنند و اين دولت را مجبور مي کند که سياست هاي خود را تغيير دهد.
