به گزارش مشرق، در شرایطی که افزایش وحشتناک رقم قراردادها صدای عالم و آدم را درآورده و شرایط عجیبی را برای فوتبال ایران رقم زده، این مساله چیزی از «لاف تعصب» برخی بازیکنان کم نکرده است. کلیدواژه‌هایی مثل غیرت، وفاداری، عرق به پیراهن و نیز قرارداد سفید امضا مربوط به دو دهه قبل است و امروز به کلی بی‌معنا شده، اما برخی بازیکنان در عین بهره‌مندی از مواهب فوتبال مدرن، کماکان به این ادبیات چنگ می‌زنند تا پایگاهی بین هواداران به دست بیاورند. به راستی اما چنین اظهاراتی چقدر می‌تواند صادقانه باشد؟

بیشتر بخوانید:

مورد حیرت‌انگیز در نقل و انتقالات استقلال

دانشگر: ماندم تا دینم را به طرفداران ادا کنم

صرف‌ نظر از علی کریمی که هنوز تکلیفش روشن نیست، محمد دانشگر آخرین بازیکن فصل گذشته استقلال بود که قراردادش را با آبی‌پوشان تمدید کرد. گزارش خبرگزاری‌های معتبر کشور حاکی از آن است که تنها آخرین جلسه مذاکره با دانشگر چیزی حدود پنج ساعت به طول انجامیده؛ بعد همین بازیکن در مصاحبه‌های سلسله‌وارش از تعصب به استقلال و تمدید قرارداد به عشق هواداران سخن گفته است. او گفته قصدش از تمدید قرارداد، جبران محبت استقلالی‌ها بوده و تازه منت هم گذاشته که: «چون از نقل‌وانتقالات محروم بودیم ماندم.»

این کلمات زیبا در حالی پشت سر هم ردیف می‌شوند که اگر علاقه به پیراهن در اولویت باشد، بازیکن باید ظرف یک جلسه، با کوتاه‌ترین زمان مذاکره و کمترین توقعات قراردادش را امضا کند. به علاوه بهتر است بازیکنان به جای دم زدن از وفاداری و تعصب در رسانه‌ها، عملا به این مفاهیم پایبند باشند. همین آقای دانشگر که شایعات زیادی هم در مورد رقم توافقی‌اش با استقلال وجود دارد، فصل گذشته چند مرتبه حاشیه‌ساز شد و در یک مقطع چاره‌ای جز اخراج او پیش پای کادر فنی باقی نماند. تعصب واقعی یعنی پرهیز از این کارها؛ وگرنه کسی مخالف پول گرفتن فوتبالیست‌ها نیست.

در پرسپولیس هم از این بازیکنان زیاد داشته و داریم. مثلا شجاع خلیل‌زاده که از سوی بخشی از بدنه هواداران پرسپولیس به «نماد تعصب» تبدیل شده، در دو هفته گذشته بارها با اظهارات و رفتارهایش باشگاه را تحت فشار قرار داد. هنوز دو سال از قرارداد شجاع باقی مانده، اما او در پی اصلاح رقم دستمزد خود است؛ انتظاری که حتی اگر با توجه به تورم امروز کشور «به حق» هم باشد، الان زمان مناسبی برای طرح آن نیست. باشگاه با کوهی از بدهی‌های داخلی و خارجی مواجه است و شاید بعدها بشود در فضایی آرام‌تر در مورد این مساله حرف زد. اگر هم بازیکن احساس می‌کند بحبوحه فصل نقل‌وانتقالات بهترین موقعیت ممکن است تا دستش را روی خرخره باشگاه بگذارد، دیگر حق ندارد در مورد تعصب به پیراهن جملات شاعرانه به زبان بیاورد.

یا رومی روم یا زنگی زنگ؛ یا متعصب باشید و کم پول بگیرید، یا حرفه‌ای باشید و بعد از عقد قراردادهای ۱۱ رقمی در مورد عشق و علاقه به پیراهن تیم حرف نزنید. پارسال یک بازیکن فوق‌العاده خوشنام در پرسپولیس، سر تمدید قرارداد حسابی مدیران تیم را آزار داد و بعد از تثبیت رقم دلخواهش، درست جلوی ساختمان باشگاه به خبرنگاران گفت: «فقط به عشق هواداران ماندم.» صورت مدیر وقت با شنیدن این جمله از عصبانیت سرخ شده بود. حکایت علی علیپور است که امسال پس از اقدام برای دریافت ویزای پرتغال، راهی باشگاه شد و با ارائه یک درخواست مالی «غیر ممکن»، ادعا کرد تمدید با پرسپولیس برایش در اولویت بوده است!»