به گزارش مشرق به نقل از العالم، یک مؤسسه آمریکایی با اشاره به پیامدهای سقوط آل سعود در عربستان، به بررسی جایگزین های احتمالی این رژیم برای تأمین منابع نفتی و جلوگیری از بحران بلند مدت سوخت در جهان پرداخت.
مؤسسه آمریکایی "هریتیج" در یک پژوهش به بررسی "راهکارهای پس از سقوط تولید نفت سعودی" پرداخت، و به دولت آمریکا پیشنهادهایی را برای اتخاذ "اقداماتی فوق العاده" در صورت وقوع چنین مسأله ای، ارایه کرد.
"آریل کوهن"، "دیوید کروتزر"، "جیمز فیلیپس" و "میکائیلا بندیکووا" محققان مرکز "هریتیج" در گزارش ۸ صفحه ای خود تأکید کردند که سناریوی سقوط آل سعود بسیار خطرناکتر از پیامدهای بسته شدن تنگه هرمز است.
این مؤسسه که در سالهای قبل به بررسی تأثیرات راهبردی و اقتصادی بر تأمین نفت جهانی در صورت اقدام نظامی علیه ایران پرداخته بود؛ این بار موضوع قطع تولید تولید روزانه ۸.۴ میلیون بشکه نفت را به مدت یک سال در صورت بروز انقلاب در عربستان بررسی کرد. امری که پس از آن به ۲ سال زمان برای بهبود شرایط نیاز دارد.
تهیه کنندگان این گزارش بر ضرورت استفاده واشنگتن از نفوذ و ابزار خود برای کمک به هم پیمانان و دوستانش در بحران تأکید کردند.
آنها همچنین به دولت آمریکا توصیه کردند در صورت درخواست کشورهای دوست مانند عربستان و دیگر کشورهای عربی منطقه خلیج فارس، موضوع استقرار نیروهای نظامی آمریکایی را در نظر داشته باشد.
در سناریوی تهیه شده از سوی این پژوهشگران آمریکایی، ساکنان استان شیعه نشین و نفت خیز الشرقیه که به شدت از سوی نیروهای سعودی سرکوب می شوند، پس از قیام تأسیسات نفتی را در اختیار می گیرند.
پس از آن آل سعود سقوط کرده و شاهزادگان سعودی از عربستان فرار کرده، و دستگیر و یا کشته می شوند.
پس از آن ائتلافی از وهابی ها و عناصر مرتباط با القاعده حکومت را در عربستان در اختیار گرفته و همه کارگران غیر مسلمان را از این کشور بیرون می کنند.
به اعتقاد پژوهشگران مؤسسه هریتیج، نظام جدید در عربستان پس از سرنگونی آل سعود، ترجیح می دهند طلای سیاه را به جای اروپا و آمریکا به چین بفروشند.
پژوهشگران آمریکایی تأکید دارند که انقلاب در عربستان سعودی پیامدهای اقتصادی شدیدی برای آمریکا به همراه خواهد داشت به صورتی که قیمت هر گالن سوخت به ۶.۵ دلار خواهد رسید و قیمت نفت نیز از ۱۰۰ دلار برای هر بشکه به ۲۲۰ دلار افزایش خواهد یافت.
آنها همچنین به آمریکا توصیه کردند با توجه به امکان قطع ارتباط باپایگاه های نظامی خود در منطقه خلیج فارس، باید توانایی های موشکی و ضد موشکی خود را برای مقابله با هرگونه احتمال افزایش دهد.
مؤسسه آمریکایی "هریتیج" در یک پژوهش به بررسی "راهکارهای پس از سقوط تولید نفت سعودی" پرداخت، و به دولت آمریکا پیشنهادهایی را برای اتخاذ "اقداماتی فوق العاده" در صورت وقوع چنین مسأله ای، ارایه کرد.
"آریل کوهن"، "دیوید کروتزر"، "جیمز فیلیپس" و "میکائیلا بندیکووا" محققان مرکز "هریتیج" در گزارش ۸ صفحه ای خود تأکید کردند که سناریوی سقوط آل سعود بسیار خطرناکتر از پیامدهای بسته شدن تنگه هرمز است.
این مؤسسه که در سالهای قبل به بررسی تأثیرات راهبردی و اقتصادی بر تأمین نفت جهانی در صورت اقدام نظامی علیه ایران پرداخته بود؛ این بار موضوع قطع تولید تولید روزانه ۸.۴ میلیون بشکه نفت را به مدت یک سال در صورت بروز انقلاب در عربستان بررسی کرد. امری که پس از آن به ۲ سال زمان برای بهبود شرایط نیاز دارد.
تهیه کنندگان این گزارش بر ضرورت استفاده واشنگتن از نفوذ و ابزار خود برای کمک به هم پیمانان و دوستانش در بحران تأکید کردند.
آنها همچنین به دولت آمریکا توصیه کردند در صورت درخواست کشورهای دوست مانند عربستان و دیگر کشورهای عربی منطقه خلیج فارس، موضوع استقرار نیروهای نظامی آمریکایی را در نظر داشته باشد.
در سناریوی تهیه شده از سوی این پژوهشگران آمریکایی، ساکنان استان شیعه نشین و نفت خیز الشرقیه که به شدت از سوی نیروهای سعودی سرکوب می شوند، پس از قیام تأسیسات نفتی را در اختیار می گیرند.
پس از آن آل سعود سقوط کرده و شاهزادگان سعودی از عربستان فرار کرده، و دستگیر و یا کشته می شوند.
پس از آن ائتلافی از وهابی ها و عناصر مرتباط با القاعده حکومت را در عربستان در اختیار گرفته و همه کارگران غیر مسلمان را از این کشور بیرون می کنند.
به اعتقاد پژوهشگران مؤسسه هریتیج، نظام جدید در عربستان پس از سرنگونی آل سعود، ترجیح می دهند طلای سیاه را به جای اروپا و آمریکا به چین بفروشند.
پژوهشگران آمریکایی تأکید دارند که انقلاب در عربستان سعودی پیامدهای اقتصادی شدیدی برای آمریکا به همراه خواهد داشت به صورتی که قیمت هر گالن سوخت به ۶.۵ دلار خواهد رسید و قیمت نفت نیز از ۱۰۰ دلار برای هر بشکه به ۲۲۰ دلار افزایش خواهد یافت.
آنها همچنین به آمریکا توصیه کردند با توجه به امکان قطع ارتباط باپایگاه های نظامی خود در منطقه خلیج فارس، باید توانایی های موشکی و ضد موشکی خود را برای مقابله با هرگونه احتمال افزایش دهد.
