به گزارش مشرق ، محسن حسینی کارگردان و بازیگر تئاتر درباره اجرای نمایش"ننه دلاور و فرزندانش" به مهر گفت: نمایش"ننه دلاور و فرزندانش" قرار است از 4 مهر تا 12 آبان ماه با بازی گلاب آدینه در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه برود. به دلیل مشکلاتی که چند وقت اخیر برای برخی نمایش ها از جمله نمایش"عشق و عالیجناب" به کارگردانی حسین پاکدل که من نیز در آن به ایفای نقش می پرداختم، به وجود آمده است تصمیم گرفتم تا قطعی نشدن اجرای "ننه دلاور و فرزندانش" تمرینات نمایش را آغاز نکنم.
وی ادامه داد: با آقای الوند در این زمینه صحبت کردم و یادآور شدم که مایلم متن نمایشنامه به درستی خوانده شود تا بعد از دریافت مجوز نهایی تمرین ها را آغاز کنم. چون تمرین های این نمایش طولانی مدت است و حدود 90 روز به طول می انجامد. بنابراین گروه باید با آرامش کار کنند. اعمال ممیزی و بازبینی های مکرر انرژی و انگیزه بازیگران و گروه اجرایی را می گیرد.
وی افزود: معتقدم زمانی که متن برای تصویب تحویل شورای بازخوانی می شود باید به درستی مورد بررسی قرار گیرد تا دیگر در زمان تمرین و یا هنگام اجرا با ممیزی و ایرادات غیر طبیعی مواجه نشویم. البته پیش تولید این نمایشی از دو ماه قبل آغاز شده و با گروه صحنه و لباس و موسیقی نیز مذاکراتی انجام گرفته اما شروع تمرینات منوط به دریافت مجوز رسمی است.
این کارگردان تاکید کرد: من برای مشکلاتی که برای نمایش"عشق و عالیجناب" پیش آمد بسیار متاسفم. گروه نمایشی برای اجرای این اثر زحمت بسیاری کشیدند که متاسفانه این تلاش ها بی ثمر باقی ماند. حداقل مسئولان باید خسارت های وارد شده به این نمایش را پرداخت کنند.
وی در بخش دیگری از صحبت هایش گفت: مسئولان مدام داعیه حمایت از آثار ارزشی و ملی را سر می دهند. پس چرا نمایشنامه " امیر ارسلان" که مدت هاست قصد اجرای آن را دارم سال هاست دست به دست می چرخد و هنوز جواب مناسب و قانع کننده ای برای اجرای آن به من داده نشده است. چطور در تئاتر گلریز نمایش"امیر ارسلان در کافه" اجرا می شود و یا نمایش عروسکی امیر ارسلان اجازه اجرا دارد اما متن من سال هاست که بلاتکلیف باقی مانده است.
وی عنوان کرد: معنای بازخوانی آثار در تئاتر ما به یک جذام تبدیل شده است. چطور نمایش"مرغ دریایی" چخوف می تواند به زبان گیلکی اجرا شود و یا "رومئو و ژولیت" به صورت تخت حوضی روی صحنه می رود. اما همین آثار به صورت جدی اجرا نمی شوند. تئاتر مکانی برای تعمق و تفکر است بنابراین این سیاست که فقط به برخی آثار مورد نظر مدیران و یا نمایش های کمدی اجازه اجرا داده می شود، اصلا مناسب تئاتر کشور نیست.
این کارگردان تئاتر توضیح داد: به نظر می رسد دوستان قصد دارند عده ای را از حضور در تئاتر کشور حذف کنند. مفهوم نمایش ارزشی هنوز در تئاتر ما تعریف نشده است. چطور می شود که آثار نویسندگان بزرگی چون ایبسن، بکت، شکسپیر و هارولد پینتر را بی ارزش تلقی کرد. این افراد از کجامی دانند که ارزش های مد نظرشان در آثار این بزرگان نمود پیدا نکرده است.
وی افزود: به نظر می رسد که در تئاتر ما تنها سلیقه های فردی است که حکم می راند و لفظ ارزشی معنای دیگری یافته است. نمایش" من و آنتونن آرتو" که در جشنواره بیست و نهم تئاتر فجر اجرا شد هنوز بعد از یک سال و نیم اجازه اجرا پیدا نکرده است. اگر این نمایش نمی تواند اجرای عمومی داشته باشد پس چرا از من و برخی کارگردان های دیگر برای حضور در جشنواره دعوت کردند.
حسینی ادامه داد: اجرای این نمایش تنها در جشنواره حدود پنج میلیون تومان به من خسارت وارد کرد. یک میلیون تومان هزینه لباس نمایش شد. تنها حدود 5/2 میلیون تومان از شهر یوش برای این نمایش گل سفارش دادم. چرا خسارتی که به گروه های نمایشی وارد می شود را پرداخت نمی کنند. حداقل باید دستمزد گروه پشت صحنه و بازیگران را بپردازند تا ما شرمنده آنها نشویم.
وی تاکید کرد: معتقدم این اتفاقات به دلیل بی مسئولیتی و بی دقتی افرادی است که این متون را می خوانند. اگر به نظرشان این متون قابلیت اجرا ندارند چرا از همان اول وقت دیگران را می گیرند و می گذارند که این کارها تمرین خود را برای اجرا آغاز کنند. از همان ابتدا اعلام کنند که این نمایشنامه ها برای اجرای عمومی مشکل دارند تا همه تکلیف خودشان را بدانند. نه اینکه سه روز مانده به اجرا با اعمال ممیزی های فراوان یک نمایش و تلاش عده زیادی را از بین ببرند.
بازیگر" کالیگولا" گفت: چرا نمایشی مثل" عشق و عالیجناب" که در جشنواره هم اجرا و استقبال بسیار خوبی از آن شد باید بعد از پنج ماه کنار گذاشته می شود و بیهوده وقت و انرژی ما را می گیرند. کارگردان های ما شده اند کارمندان سابق مرکز هنرهای نمایشی و کارمندان فعلی تئاتر شهر.
وی ادامه داد: با آقای الوند در این زمینه صحبت کردم و یادآور شدم که مایلم متن نمایشنامه به درستی خوانده شود تا بعد از دریافت مجوز نهایی تمرین ها را آغاز کنم. چون تمرین های این نمایش طولانی مدت است و حدود 90 روز به طول می انجامد. بنابراین گروه باید با آرامش کار کنند. اعمال ممیزی و بازبینی های مکرر انرژی و انگیزه بازیگران و گروه اجرایی را می گیرد.
وی افزود: معتقدم زمانی که متن برای تصویب تحویل شورای بازخوانی می شود باید به درستی مورد بررسی قرار گیرد تا دیگر در زمان تمرین و یا هنگام اجرا با ممیزی و ایرادات غیر طبیعی مواجه نشویم. البته پیش تولید این نمایشی از دو ماه قبل آغاز شده و با گروه صحنه و لباس و موسیقی نیز مذاکراتی انجام گرفته اما شروع تمرینات منوط به دریافت مجوز رسمی است.
این کارگردان تاکید کرد: من برای مشکلاتی که برای نمایش"عشق و عالیجناب" پیش آمد بسیار متاسفم. گروه نمایشی برای اجرای این اثر زحمت بسیاری کشیدند که متاسفانه این تلاش ها بی ثمر باقی ماند. حداقل مسئولان باید خسارت های وارد شده به این نمایش را پرداخت کنند.
وی در بخش دیگری از صحبت هایش گفت: مسئولان مدام داعیه حمایت از آثار ارزشی و ملی را سر می دهند. پس چرا نمایشنامه " امیر ارسلان" که مدت هاست قصد اجرای آن را دارم سال هاست دست به دست می چرخد و هنوز جواب مناسب و قانع کننده ای برای اجرای آن به من داده نشده است. چطور در تئاتر گلریز نمایش"امیر ارسلان در کافه" اجرا می شود و یا نمایش عروسکی امیر ارسلان اجازه اجرا دارد اما متن من سال هاست که بلاتکلیف باقی مانده است.
وی عنوان کرد: معنای بازخوانی آثار در تئاتر ما به یک جذام تبدیل شده است. چطور نمایش"مرغ دریایی" چخوف می تواند به زبان گیلکی اجرا شود و یا "رومئو و ژولیت" به صورت تخت حوضی روی صحنه می رود. اما همین آثار به صورت جدی اجرا نمی شوند. تئاتر مکانی برای تعمق و تفکر است بنابراین این سیاست که فقط به برخی آثار مورد نظر مدیران و یا نمایش های کمدی اجازه اجرا داده می شود، اصلا مناسب تئاتر کشور نیست.
این کارگردان تئاتر توضیح داد: به نظر می رسد دوستان قصد دارند عده ای را از حضور در تئاتر کشور حذف کنند. مفهوم نمایش ارزشی هنوز در تئاتر ما تعریف نشده است. چطور می شود که آثار نویسندگان بزرگی چون ایبسن، بکت، شکسپیر و هارولد پینتر را بی ارزش تلقی کرد. این افراد از کجامی دانند که ارزش های مد نظرشان در آثار این بزرگان نمود پیدا نکرده است.
وی افزود: به نظر می رسد که در تئاتر ما تنها سلیقه های فردی است که حکم می راند و لفظ ارزشی معنای دیگری یافته است. نمایش" من و آنتونن آرتو" که در جشنواره بیست و نهم تئاتر فجر اجرا شد هنوز بعد از یک سال و نیم اجازه اجرا پیدا نکرده است. اگر این نمایش نمی تواند اجرای عمومی داشته باشد پس چرا از من و برخی کارگردان های دیگر برای حضور در جشنواره دعوت کردند.
حسینی ادامه داد: اجرای این نمایش تنها در جشنواره حدود پنج میلیون تومان به من خسارت وارد کرد. یک میلیون تومان هزینه لباس نمایش شد. تنها حدود 5/2 میلیون تومان از شهر یوش برای این نمایش گل سفارش دادم. چرا خسارتی که به گروه های نمایشی وارد می شود را پرداخت نمی کنند. حداقل باید دستمزد گروه پشت صحنه و بازیگران را بپردازند تا ما شرمنده آنها نشویم.
وی تاکید کرد: معتقدم این اتفاقات به دلیل بی مسئولیتی و بی دقتی افرادی است که این متون را می خوانند. اگر به نظرشان این متون قابلیت اجرا ندارند چرا از همان اول وقت دیگران را می گیرند و می گذارند که این کارها تمرین خود را برای اجرا آغاز کنند. از همان ابتدا اعلام کنند که این نمایشنامه ها برای اجرای عمومی مشکل دارند تا همه تکلیف خودشان را بدانند. نه اینکه سه روز مانده به اجرا با اعمال ممیزی های فراوان یک نمایش و تلاش عده زیادی را از بین ببرند.
بازیگر" کالیگولا" گفت: چرا نمایشی مثل" عشق و عالیجناب" که در جشنواره هم اجرا و استقبال بسیار خوبی از آن شد باید بعد از پنج ماه کنار گذاشته می شود و بیهوده وقت و انرژی ما را می گیرند. کارگردان های ما شده اند کارمندان سابق مرکز هنرهای نمایشی و کارمندان فعلی تئاتر شهر.
