به گزارش مشرق، شبکه ايران نوشت: «ديويد فينچر» کارگردان صاحب سبک سينما يک بار ديگر نشان داد که يکي از نخبه‌هاي حيطه خود محسوب مي‌شود. او که پس از اکران موفقيت‌آميز «مورد عجيب بنجامين باتن» فيلم ديگري را کارگرداني نکرده بود به تازگي با درامي زندگينامه‌‌گونه با عنوان «شبکه اجتماعي» به سينماها بازگشته است. فيلمي که با مهارتي قابل تحسين، داستان شکل‌گيري يکي از سايت‌هاي اينترنتي يعني فيس‌بوک را به‌تصوير مي‌کشد.فيلم به نحوي است که تمامي منتقدان زبان به تحسين آن گشوده و متوسط امتيازي که به آن داده‌اند، امتياز "عالي" است. اين مي‌تواند يک اتفاق خوب براي سينمايي باشد که کل سال جاري ميلادي را با تريلر نسبتا خوش‌ساخت «جزيره شاتر» و البته درام کاملا پيچيده «اکتساب/سرآغاز» گذرانده بود.
فيلم جديد ديويد فينچر داستان بنيانگذاران شبکه اينترنتي «فيس بوک» را با مهارتي درخور توجه به تصوير مي‌کشد.
يک شب پاييزي در سال 2003 «مارک زاکِربرگ» که يکي از دانشجويان دانشگاه هاروارد و البته يک برنامه‌نويس موفق کامپيوتر است، در برابر رايانه شخصي خويش نشسته و به اين موضوع مي‌انديشد که آيا ممکن است با ترکيب تکنيک‌هاي مختلف برنامه‌نويسي و استفاده از روش بلاگ‌نويسي، بتوان سايتي را طراحي کرد که به مانند يک تالار بزرگ گفتمان عمل کند! ديري نمي‌گذرد که اين سايت طراحي شده و پس از گذشت شش سال نزديک به 500 ميليون نفر به عضويت آن درمي‌آيند.
اين چنين است که مارک به جوانترين ميليونر تاريخ تبديل مي‌شود اما ايده خوبي که توسط مارک خلق شده و به مرحله اجرا رسيده، مجموعه‌اي از پيچيدگي‌هاي حقوقي و شخصي مختص به خود را هم ايجاد مي‌کند چراکه افراد مختلف و از جمله نزديکترين دوستان مارک به نام «ادواردو ساورين»، «شين پارکر» که بنيانگذار وبسايت «نَپستِر» است و دوقلوهاي «وينکلووس» که دانشجوي هاروارد هستند، ادعا دارند که ايده اصلي طراحي فيس‌بوک متعلق به آنها بوده و مارک زاکربرگ ايده اوليه را از آنها دزديده است. اينجاست که معايب خلق فيس‌بوک يک‌به‌يک رخ مي‌نمايد.
اصلي‌ترين ويژگي «شبکه اجتماعي» آن است که در طول فيلم شمايلي يک‌بعدي و تخت از شخصيت اصلي فيلم يعني مارک زاکربرگ نمي‌بينيم. همان طور که براي روايت سرگذشت زندگي يک نويسنده، نمي‌توان بازيگري شبيه او پيدا کرده و تمام مدت فيلم را پر از نماهايي قرار داد که اين بازيگر در حال نوشتن است. به همين دليل براي روايت هماهنگ زندگي يک برنامه‌نويس کامپيوتري هم نمي‌بايست فقط او را در برابر کامپيوتر نشان داد آن هم در حالي که در حال سروکله زدن با دستورات مختلف زبان برنامه‌نويسي است.
براي روايت درست يک شخصيت حتي اگر اين شخصيت کاملا معمولي باشد نياز به آن است که به اندازه پرداختن به عادات رفتاري خوب يا بد اين کاراکتر به تفصيل درباره تمامي ابعاد زندگي وي حرف زد؛ از نوع ارتباط برقرار کردن اين شخصيت با آدم‌هاي اطرافش گرفته تا نوع سخن گفتن، غذاخوردن و حتي گستره مطالعاتي اين شخصيت.
به نظر مي‌رسد فيلم جديد «ديويد فينچر» که قرار بوده يک بيوگرافي تصويري از زندگي خالق فيس‌بوک باشد از اين منظر اثري ممتاز است چراکه فينچر سعي نکرده به شخصيت اصلي فيلمش وجهه‌اي قهرمان‌گونه داده و او را متمايز کند از محيط اطرافش؛ بلکه فينچر در جهت عکس اين قضيه حرکت کرده يعني تا توانسته تاکيداتي داشته بر معمولي بودن اين آدم و حتي ذکر برخي از نقاط ضعف او.
البته فينچر به حد کافي جلوه‌هايي از خلاقيت ذهني اين شخصيت را نيز به نمايش گذاشته اما به نظر مي‌رسد باز هم آنچه بيش از هر چيز ديگر، مخاطبان را به خود جلب مي‌کند نه تبحر فراوان مارک زاکربرگ در برنامه‌نويسي که ويژگي‌هاي رفتاري ديگري است که او دارد. مخاطب حتي پيش از ديدن فيلم هم مي‌دانسته که مارک جواني است با تبحر فراوان در برنامه‌نويسي اما به عنوان مثال اين را نمي‌دانسته که اين شخصيت در معاشرت با آدم‌هاي دوروبرش تا حدي مشکل دارد و شايد اصلا همين مشکلات شخصيتي است که در نهايت دردسرهاي حقوقي فراواني را هم براي وي رقم مي‌زند.
در کنار روايتي دقيق از اوضاع روحي-جسمي خالق فيس بوک، فينچر و نويسنده‌اش «آرون سورکين» خيلي خوب توانسته‌اند به توصيفي روان از پديده‌اي به نام فيس‌بوک برسند. توصيف دوجانبه «مارک زاکربرگ-فيس بوک» آن هم در قالب يک فيلم دوساعته کاري است که فقط از ديويد فينچر برمي‌آمده!
«جسي ايزنبرگ»، «اندرو گارفيلد» و «جاستين تيمبرليک» از جمله بازيگران اصلي فيلم بوده و جالب اينکه جسي ايزنبرگ و اندرو گارفيلد هنگام بازي در اين فيلم به رفقايي صميمي تبديل شدند در حالي که در جريان داستاني مربوط به فيلم، اين دو در قالب دو کاراکتر رقيب ايفاي نقش مي‌کنند. همچنين يکي از پسرعموهاي ايزنبرگ هم يکي از کارمندان فيس بوک بوده و اتفاقا رده سازماني وي هم بسيار نزديک است به «مارک زاکربرگ»!
