آیا این لحظات بسیار حساس و شاد و هیجانی که
مردم با تمام شور و احساس و پایبندی به باورهای فرهنگی و باستانی و دینی
خود چشم به رسانه‌ها دوختند تا ایران و وفاق فرهنگی ایرانی و باورهای
دیرینه و دوست داشتنی خود را در کلام و رفتار مجریان مشاهده کنند، به غفلت،
پر حرفی، سطحی گویی و تعریف از هم و مجادلات نازل سپری نشد؟
یکی از
دو اجرای مجری نوپا و کم تجربه شبکه دوم خانم نامداری را در شبهای بی‌نظیر
نوروز می‌دیدم و قانع بودن ایشان به ادبیاتی بسته و محدود و تقلیدی و
کلامی دور از منابع شیرین و پرلطف فارسی و محروم از لطایف و ادبیات و
حکایات غنی نوروزی مشاهده می‌کردم.
اینکه چگونه با همتای خودش تلاش
می‌کرد فرصت بسیار با شکوه ورود به سال جدید را قربانی صحنه اثبات
تواناییها و به قول ایشان " اجرای حرفه ای" خودش کند، افسوس خوردم.
متاسفانه
این مجری هم با همه مهارتهایی که دارد در خطر تهدید تعریف ها قرار گرفت و
از موجی که رسانه برای هر فردی مثل او ایجاد کرده است و می‌کند آگاه نیست و
مست آشفتگی رفتار و کلام و اضطراب چهره و لحن است.
کاش می‌دانست که
باید آرام بگیرد و از ویژگیهای مجریان حرفه‌ای مطلع شود و بداند که امروز
مجری حرفه‌ای بر سکوی فرهنگ خود محکم ایستاده و از مطالعه کافی و هوشمندی
رفتار و شادابی و بی قراری حالات و تنوع لحن برخوردار است و نباید این
مهارتها با اضطراب و تند حرف زدن و سخن گفتن به سبک دانای کل اشتباه بگیرد.
ایشان اگر از الفبای اجرای حرفه‌ای آگاه گردد هیچ گاه چنین ادعایی را
تکرار نمی‌کند.
محمدحسین سروش
مدرس گویندگی و اجرا در صدا و سیما
کد خبر 106962
تاریخ انتشار: ۴ فروردین ۱۳۹۱ - ۰۱:۲۵
- ۱ نظر
- چاپ
