به گزارش مشرق، «علی سیچار» طی یادداشتی در کانال شخصی خود در تلگرام با عنوان «در هند چه خبر است؟» نوشت:

از عصر روز جمعه ۱۳ دسامبر-۲۲ آذر-تا به امروز، روزهای خونینی برای مسلمانان در دهلی و سایر نقاط هند بوده است. ماجرا از آنجایی آغاز میشود که حزب فعلی حاکم بر هند BJP، قانونی در مجلس به تصویب میرساند که به موجب آن کسانی که نمیتوانند هندی بودن خود را ‏با مدارکی که منوط به قبل جولای ۱۹۸۸ باشد را اثبات کنند از کشور هند اخراج میشوند.(قانون NRC). پس از آن که دولت این قانون را در ایالت آسام به اجرا گذاشت، حدود یک میلیون نهصد هزار نفر نتوانستند هندی بودن خود را اثبات کنند.

‏از این تعداد یک ملیون سیصد هزار نفر غیر مسلمان بودند که باید اخراج می شدند اما حزب حاکم که متشکل از هندوهای افراطی است را ۱- با کمبود بانک رای مواجه می کرد ۲-تعداد هندو ها را در هند کاهش میدهد. لذا با خباثت تمام قانونی تحت عنوان اصلاحیه شهروندی (CAB) در مجلس به رای گذاشت.

‏طبق این قانون اتباع غیر هندی سه کشور بنگلادش، پاکستان و افغانستان که از مذاهب هندو، مسیحی، سیک، بودایی، جین و زرتشت هستند می توانند در هند با شرایطی حق شهروندی بگیرند اما مسلمانان از این گروه شمرده نشده‌اند!

‏این قانون در ۲۰۱۶ مطرح شده بود اما به رای گذاشته نشد. همچنین نخست وزیر فعلی هند نارندرا مودی اولین نخست وزیری است که بعد از استقلال هند به ‎فلسطین اشغالی سفر کرد و روابط هند و اسرائیل را عادی سازی کرد. بی شک حوادث اخیر ‎کشمیر، ‎مسجد بابری، تغییر اسامی اسلامی شهرهای هند و اینک این ‏قوانین از ثمرات این ‎پیوند نامشروع است. 

پس از به تصویب رسیدن این قانون ( CAB ) که غیر مسلمانان می توانند تابعیت هند را دریافت کنند لکن مسلمانان از این حق محروم و اخراج می شوند، خشم مردمی در سرتاسر هند به ویژه مسلمانان علیه این قانون به اوج رسید.

‏پلیس با بی رحمی تمام این تظاهرات مسالمت آمیز را سرکوب می کند و کسانی که این اخبار را انتشار می دهند را تهدید میکند و اوضاع را به جنگ داخلی مذهبی سوق می دهد همان چیزی که هندوهای افراطی به دنبال آنند.

‏عصر روز جمعه ۱۳ دسامبر تظاهرات مسالمت آمیز دانشجویان دانشگاه جامعه اسلامی دهلی در خیابان اصلی این دانشگاه که در منطقه مسلمان نشین ‎اوکهلا واقع شده است توسط پلیس با گاز های اشک آور و سپس با مجروح کردن دانشجویان و ضرب و شتم بیرحمانه ‏آنان که گویی کینه های چند صد ساله به مسلمانان را در دل دارند،  این تظاهرات را وارد نبرد خیابانی کرد.  پلیس سپس با ورود غیر قانونی به داخل محوطه این دانشگاه اسلامی بسیاری را تا حد مرگ مورد ضرب و شتم قرار داده و با حمله به مسجد جنوبی دانشگاه و شکستن ‏درب ها و شیشه های آنجا به خوابگاه دختران را نیز تعرض کرده و با قطع برق آنجا شروع به آزار آنان کرده است.

این ماجرا تا روز بعد همچنان ادامه داشته و پلیس به جولان خود در دانشگاه ادامه میدهد و همچنین افرادی با لباس شخصی ‏بیرحمانه در کنار پلیس به ضرب و شتم مسلمانان در دانشگاه و محله های اطراف می پردازند و پلیس مانع آنان نمیشود حتی حراست دانشگاه را نیز با باتوم و چماق کتک میزنند.

بسیاری از دانشجویان دستگیر به نقاط نامعلومی فرستاده شده اند در کنار قیام دانشجویان ‎جامیا ملیا اسلامیا تظاهرات دانشگاه های ‎Jnu و ‎Aligarh نیز توسط پلیس به خشونت کشیده شده است و پلیس با آتش زدن اتوبوس ها و موتور ها سعی در انحراف تظاهرات و مظلوم نمائی در سرکوب شورشیان! دارد.

‏در شهرهای ایالت های شرقی همچون  آسام، بنگال، منیپورا، میگهاله، بیهار و....نیز تظاهرات ملیونی علیه دولت همچنان پابرجاست. با تصویب این دو قانون بسیاری از مردم هند بویژه مسلمانان به کمپ های مهاجرین فرستاده میشوند که اوضاع اسف باری دارند و در آینده نیز ممکن است مسلمان شهروند ‏درجه دو محسوب گردند و از بسیاری از حقوق های اولیه محروم گردند و به کلی از سرزمین مادری شان اخراج گردند. کاری که این حزب آپارتاید مذهبی در حال انجام آن است، پیروی از رژیم اشغالگر صهیونیستی در ‎فلسطین اشغالی است.

‏از روز ۱۵ سپتامبر تاکنون پلیس و نیروهای زیردست شان مناطق مسلمان نشین در دهلی و سایر نقاط هند را در محاصره قرار داده و عبور و مرور و زندگی روزمره را دچار اختلال کرده است.