به گزارش مشرق، نیمار ستاره برزیلی پاری‌سن‌ژرمن روز گذشته گفت‌وگوی بسیار مفصلی با هفته‌نامه فرانس فوتبال داشته و در آن درباره شرایطش در پی‌اس‌جی، حضورش در بارسلونا و احتمال ترک پی‌اس‌جی در آینده صحبت کرده است. در زیر خلاصه‌ای از این گفتگو را از نظر می‌گذرانید.

بیشتر بخوانید:

نیمار: آسیب دیدگی‌ها من را کشت

*آخرین مراسم اهدای توپ طلا را نگاه کردید؟
بله از خانه و از طریق تلویزیون دیدم. همه بازیکنان دوست دارند در این مراسم حضور داشته و در کنار بهترین‌ها باشند. مشکل این بود که من این فصل مصدومیت‌های زیادی داشتم و به همین خاطر نتوانستم جایی در این مراسم داشته باشم.

*اینکه مسی ششمین توپ طلایش را برد برای‌تان چه معنی‌ای دارد؟
مسی بازیکنی باورنکردنی است. او بهترین بازیکنی است که دیده‌ام. اینکه او ۶ توپ طلا ببرد چیز عجیبی نیست، چون الان سال هاست در اوج دارد بازی می‌کند. به نظرم فقط باید یک توپ طلا مخصوص مسی بسازند.

*تفاوتی که او با بقیه دارد در چیست؟
او توانایی‌های ویژه‌ای که دارد را با نبوغش درهم آمیخته است. دیدن بازی او واقعاً لذت‌بخش است.

*این موضوع واقعیت دارد که یکی از دلایلی که شما به‌خاطرش بارسا را ترک کردید توپ طلا بود؟ چون به‌نظر می‌رسد وقتی با مسی بازی می‌کنید رسیدن به این جایزه دشوار باشد.
نه. نه بارسا را برای اینکه بهترین بازیکن دنیا شوم ترک کردم نه برای توپ طلا. رفتم، چون اهداف جدیدی برای خودم داشتم. هیچ ارتباطی به بردن توپ طلا یا حضور در باشگاهی که مسی در آن بازی می‌کند نداشت. برای من بازی کردن کنار مسی مایه افتخار بود. او دوست من است و همیشه دوستش خواهم داشت.

*تعریف شما از یک بازیکن بزرگ چیست؟
یک بازیکن بزرگ کسی است که قابلیت تغییر سرنوشت بازی را داشته باشد؛ توانایی‌هایش در زمین را نشان دهد و همیشه کارهای سخت را خیلی ساده انجام دهد. این تعریف من از یک بازیکن بزرگ است.

*و چند تا بازیکن بزرگ در حال حاضر در دنیا وجود دارند؟
تعدادشان زیاد است ولی آن‌هایی که کارهای متفاوتی نسبت به بقیه انجام می‌دهند تعدادشان اندک است...

*می‌شود بازیکن بزرگی بود بدون اینکه جام قهرمانی مهمی در عرصه بین‌المللی داشت؟
مطمئناً بله. به رونالدو نازاریو نگاه کنید، هیچ‌وقت لیگ قهرمانان را نبرد ولی بازیکن بزرگی بود. همین‌طور زلاتان ایبراهیموویچ. زیکو هم هرگز جام جهانی را نبرد. همه این‌ها بازیکنان بزرگی هستند.

*ژاوی می‌گوید مهم پیروزی نیست بلکه فلسفه بازی است...
ولی خب فلسفه‌های بازی زیادی وجود دارند. من کنار ژاوی و بقیه بازیکنان بارسا بود که فهمیدم فلسفه آن‌ها متفاوت است. در بارسلونا فوتبال را جذاب‌تر از چیزی که هست تجربه می‌کنی. درس‌های زیادی از بازی در بارسلونا گرفتم و به‌همین خاطر بود که آنجا اینقدر احساس راحتی می‌کردم.

*برای چه چیزی به پاریس آمدید؟ دنبال فرصت بودید تا نشان دهید شماره یک بوده‌اید؟
نه، برای اینکه شماره یک باشم بازی نمی‌کنم. بازی می‌کنم، چون عاشق فوتبال هستم، به همین سادگی.

*شما هم فکر می‌کنید بردن لیگ قهرمانان با پی‌اس‌جی موضوع بسیار دشواری است؟
بردن لیگ قهرمانان اروپا همیشه دشوار است. چهار سال در بارسلونا بازی کردم و فقط یک بار این جام را به دست آوردیم. در پاریس هم شرایط فرقی نمی‌کند. اینجا هم بالاخره می‌توانیم این جام را به دست بیاوریم. چیزی که در این مسیر اذیتم کرده مصدومیت‌هایم بوده است که برای‌شان رنج کشیدم و تا ماه‌ها نتوانستم بازی کنم. چیزی که در آن ماه‌ها کم داشتم حضور مستمر در زمین مسابقه بود.

*تا الان چند درصد نیمار واقعی را در پاریس دیده‌ایم؟ ۴۰ درصد؟
کجا؟ اینجا در پاریس؟

*بله!
باید ۱۰۰ درصد از نیمار دیده باشید! هر باری که بازی می‌کنم بهترین فوتبالم را به نمایش می‌گذارم. به آمارم در پی‌اس‌جی نگاه کنید؛ بهتر از خوب هستند. همیشه با جان و دل بازی می‌کنم. دو مصدومیت داشته‌ام که هر بار سه ماه به خاطرش از میادین دور بوده‌ام، این موضوع برای هر بازیکنی در دنیا سخت است.

*اگر به عقب برگردید، چه چیزی را در ماه‌های اخیر اصلاح می‌کنید؟
مطمئناً این داستان مصدومیت‌ها را. این مصدومیت‌ها من را کشتند.

*متوجه هستید حال خیلی‌ها را تابستانی که گذشت گرفتید؟
کجا؟ اینجا؟

*بله، مثلاً حال هواداران پاری‌سن‌ژرمن را.
همه می‌دانند تابستان چه اتفاقی افتاد. همه می‌دانستند من چه چیزی می‌خواهم و باشگاه چه چیزی می‌خواهد. درباره اش زیاد حرف زده‌ام. حالا، اما من یکی از بازیکنان پاری‌سن‌ژرمن هستم. ۱۰۰ درصد توانم را برای این باشگاه می‌گذارم و با جان و دل برایش بازی می‌کنم تا جام ببریم. هرگز نمی‌خواستم کسی را ناراحت کنم ولی یک چیز را می‌دانم که اگر آدم جایی احساس راحتی نکند باید برود.

*از زمانی‌که دنی آلوس رفته چه کسی جایش را در رختکن پاریس گرفته است؟
منظورتان برای کارهای سرگرم‌کننده است؟ در این مورد سخت است کسی را پیدا کرد که شبیه دنی باشد...

*دل‌تان برایش تنگ شده است؟
بله، خیلی ولی بازیکنان دیگری هم در باشگاه هستند که فضا را دوست‌داشتنی می‌کنند. دنی مثل برادر بزرگم است. وقتی به بارسلونا رفتم به من کمک زیادی کرد. همین‌طور اینجا در پاریس. ارتباط خوبی با او دارم و تا آخر عمر هم چنین خواهد بود.

*به نظرتان فرمانده و لیدر تیم باید الگو و مثال‌زدنی باشد؟
الگو یعنی چی؟ فکر می‌کنید کمال واقعی وجود دارد؟ فقط خداست که می‌تواند بی‌نقص باشد. هر کسی یکسری نواقص دارد. فرمانده کسی است که باید به تیم کمک کند تا برنده شود و آن‌ها را به سمت پیروزی ببرد. حالا این شخص می‌تواند کاپیتان تیم باشد یا کسی که گل‌ها را می‌زند. هر کسی به شیوه خودش می‌تواند لیدر تیم باشد.

*تابستان گذشته کیلیان امباپه تا جای ممکن تلاش کرد شما را در پی‌اس‌جی نگه دارد. رابطه تان با او چطور است؟
خیلی خوب! ما خیلی با هم دوست هستیم و همیشه در زمین تلاش می‌کنیم تا به بردن و گل زدن ادامه بدهیم. کیلیان پسری است که واقعاً یک استعداد خاص دارد. همیشه با هم در ارتباط هستیم و مدام برای یک دیگر پیغام می‌فرستیم. ضمن اینکه هیچ رقابتی هم بین ما وجود ندارد. وقتی یکی از ما گل می‌زند همیشه دیگری می‌آید تا در خوشحالی سهیم باشد و تبریک بگوید. از اینکه با هم باشیم و با هم بازی کنیم لذت می‌بریم. این ارتباط به نظر من می‌تواند به پاری‌سن‌ژرمن کمک کند.

*در ۲۷ سالگی، هنوز هم آرزویی دارید؟
آرزو نه، می‌شود گفت اهدافی دارم. آرزوهایم را در همان دوران کودکی‌ام جا گذاشتم، آن‌هم وقتی که می‌خواستم یک فوتبالیست حرفه‌ای شوم. آرزویم محقق شد ولی حالا کلی هدف دارم. بردن جام جهانی، بردن لیگ قهرمانان با پاری‌سن‌ژرمن و جام‌های ملی... این‌ها اهدافی است که هر ساله رویش تمرکز می‌کنم. برای زندگی‌ام هم اهدافی دارم ولی آن‌ها را پیش خودم نگه می‌دارم، خیلی شخصی است...

*قبل از پایان فوتبال‌تان دوست دارید چه چیزی را تجربه کنید؟
بردن جام جهانی با برزیل. این هدفی است که بیشتر از همه دنبالش هستم.

*و قبل از رفتن از پاری‌سن‌ژرمن چی؟
چرا باید بخواهم از اینجا بروم؟ من هنوز دو سال قرارداد دارم و تیم هم به پیشرفت ادامه می‌دهد. باید تمرکزمان را روی این فصل بگذاریم تا به جام‌هایی که برایش برنامه‌ریزی کرده‌ایم برسیم. این فصل، هدف، بردن لیگ قهرمانان اروپا است.

*در پاریس خوشحال هستید؟
بله، خوشحالم. وقتی فوتبال بازی می‌کنم، به هر شیوه‌ای خوشحالم. فوتبال چیزی است که در هر لحظه از زندگی‌ام در سرم بوده است. چیزی که من را خوشحال می‌کند همین فوتبال است پس بهتر است که مصدوم نشوم.

*فکر می‌کنید چقدر زمان نیاز است تا توپ طلا را ببرید؟
این جایزه را شما می‌توانید در ۲۰، ۲۵ سالگی، ۲۸ سالگی، ۳۰، ۳۲ سالگی، ۳۴ سالگی ببرید... نباید زیاد به آن فکر کرد. با توجه به عملکرد تیمی این پاداش هم از راه می‌رسد. مهمترین چیز بازی کردن یا خوب بازی کردن نیست بلکه بردن است. این اصلی است که به آن اطمینان دارم. همه بازیکنان دنیا می‌خواهند حداقل یک‌بار هم که شده توپ طلا را ببرند، من هم همین‌طور، عاشق بردن این توپ هستم! ولی ذهنم را درگیرش نمی‌کنم.