سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

** ایران در بن بست است، باید مذاکرات صلح را کلید بزنیم

روزنامه شرق در یادداشتی به قلم «فریدون مجلسی» نوشت:«معمولا در زمان‌های بن‌بست، سیاست‌مداران و دولت‌هایی هستند که برای منافع ملی هم که شده می‌کوشند میان‌داری کنند و تلاش خواهند کرد منادی صلح و احتراز از درگیری بیشتر باشند. زمان تنگ است و آینده مبهم. چه بهتر که بتوان گفت‌وگوهای صلح‌جویانه را پاس داشت تا با تفاهمی عزتمندانه و حفظ حقوق ملی به آینده و حقوق آیندگان نیز اندیشید. بر دولتمردان است که انجام وظایف و تعهدات اصلی خود را در راه حفظ منافع ملی دنبال کنند و اظهارنظر با ادبیات سخت‌تر را به مسئولان آن بسپارند».

چندی پیش روزنامه اصلاح طلب اعتماد با انتقاد از رویکرد سیاست خارجی دولت روحانی تاکید کرده بود:«بسیاری از افراد درک درستی از ماهیت روابط بین‌الملل و سیاست واقع‌گرایانه ندارند و روابط بین‌الملل را به گفت‌وگو و صلح‌خواهی تقلیل می‌دهند، در حالی که روابط بین‌الملل در اصل متکی به قدرت است و بس».

اقدامات اقتدارآفرین ایران از جمله سرنگون کردن پهپاد متجاوز آمریکایی- که ترامپ در نهایت پس از لفاظی، از ایران تشکر هم کرد- و سیلی موشکی به تروریست های تکفیری داعش و موارد مشابه بیش از پیش ثابت کرد که این زبان اقتدار است که احترام و امنیت و پیشرفت را در پی دارد و نه زبان انفعال.

برجام و نتایج حاصل از آن به خوبی نشان داد که اگر به دنبال «امضای هر توافق بهتر از عدم توافق» باشیم و در ادامه برای «اجرای توافق به هر قیمت» تلاش کنیم در نهایت هیچ دستاوردی عاید مردم کشورمان نمی شود.

عباس عراقچی، معاون سیاسی وزیر خارجه در روزهای گذشته در اعترافی دیرهنگام گفته بود که تحریم ها در پسابرجام افزایش پیدا کرد و یکی از درس های برجام این بود که مقاومت بهتر جواب می دهد.

** مردم ناامید هستند،انتخابات مجلس بی فایده است

«عباس عبدی» فعال سیاسی اصلاح طلب که پیش از این مدعی شده بود که باید مشروب خواری و استعمال مواد مخدر در ایران آزاد شود، در مصاحبه با روزنامه ایران با حمله به انتخابات گفت:«فکر نمی‏ کنم در این انتخابات و با این شکلی که دارد برگزار می‎شود، کسی پیروز میدان باشد. شما وقتی می‎توانید حرف از پیروزی و شکست بزنید که یک بازی قاعده‎مند وجود داشته باشد. اگر قرار باشد این بازی به معنای دقیق کلمه رخ ندهد، اصلاً پیروزی و شکست معنی نمی‎دهد. همه متضرر ماجرا خواهند بود. بنابراین ذهن خود را به این سمت نبرید که رقابتی وجود دارد، پس حالا چه کسی برنده و چه کسی بازنده می‎شود. ذهن را به این سمت ببرید که آیا این بازی که دارد رخ می‎دهد، آن بازی‎ای است که مشکلات جامعه را حل کند یا نه؟ فارغ از اینکه چه تیمی در آن برنده شود. من فعلاً چنین تصوری را ندارم».

عبدی در ادامه گفت:«وقتی اصلاح‎طلبان یا طرفداران آنها نیایند، دیگر فکر نمی‎کنم که جزئیات نتیجه انتخابات تأثیرگذار و با اهمیت باشد. در مورد همین انتخابات، معتقد بودم که حتی اگر اصلاح‎طلبان با ظرفیت کامل می‎آمدند، باز هم کافی نبود، بلکه باید نیروهایی فراتر از اصلاح‎طلبان هم می‎توانستند در این انتخابات حاضر شوند و نامزدهای خود را داشته باشند و طرفداران خود را دعوت کنند. نامزدهای فعلی غیر از اصلاح‎طلبان بعید است که بتوانند ۱۰ یا ۱۵ درصد جامعه را نمایندگی کنند. برای همین، خیلی موضوعیتی ندارد که بین آنها دست به انتخاب بزنیم. همه آنها در اصل در شرایط کنونی جامعه ایران یک چیز هستند و یک چیز می‎گویند».

اصلاح طلبان در آستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی در تبلیغاتی پرحجم در پی آن هستند تا مردم را نسبت به صندوق رای ناامید کنند. این در حالی است که طیف اصلاح طلب با در اختیارداشتن اکثریت مطلق دولت، فراکسیون امید مجلس، شورای شهر برخی کلانشهرها از جمله تهران و همچنین در اختیارداشتن شهرداری پایتخت، مسبب اصلی وضع موجود هستند.

بنابراین اصلاح طلبان باید اکنون به افکارعمومی پاسخ دهند که در این ۶ سال در دولت، و در ۴ سال اخیر در مجلس و در ۲ سال اخیر در شورای شهر و شهرداری تهران برای مردم چه کردند؟!

وعده های رنگارنگ برجام چه شد؟ وعده های اشتغال، مسکن، تولید، تورم، رونق اقتصادی و...به کجا رسید؟ اکنون زنگ حساب اصلاح طلبان است، اما فعالین این طیف با بی اخلاقی، در زنگ حساب، به فرافکنی روی آورده و صورت مسئله را پاک می کنند.

** زیباکلام:روحانی، گِل گیر نظام است

«صادق زیباکلام» فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی در روزنامه آرمان نوشت:«همه ناکامی‌ها، مشکلات، دشواری‌ها، سوءمدیریت‌ها، سوءسیاست‌هایی که در بخش‌های مختلف انجام گرفته و امروز شاهد حاصل آن هستیم که کشور را در این وضعیت قرار داده، همه به پای آقای روحانی نوشته شده است. به بیان دیگر سایر بخش‌های نظام می‌توانند نفسی به راحتی بکشند، لبخندی به روی لب بیاورند و خداوند عزت را شکر کنند که آقای روحانی را به آنها داده است. چرا که روحانی به سیبلی تبدیل شده که تمام تلخی‌ها، دشواری‌ها و ناکامی‌ها متوجه اوست. معلوم نیست که اگر روزی روحانی نباشد سوءسیاست‌ها و تدابیری را که درست نبوده و حاصل آن را مشاهده می‌کنیم، به گردن چه کسی خواهد افتاد».

زیباکلام در ادامه نوشت:«چندی پیش در فضای مجازی از تعبیری که البته با عرض پوزش به‌کار بردم گِل‌گیر بود. همانطور که در اتومبیل تمام گل و لای در گل‌گیر جمع می‌شود و این باعث می‌گردد که آنها به سمت اتومبیل پرت نشوند، دولت نیز به چنین نقشی تبدیل شد. لذا بسیاری از سوءسیاست‌هایی که چندان هم متوجه دولت نیست و کشور را به این صورت در آورده، متوجه آقای روحانی شده است...در حقیقت فقط درصدی از مشکلات و مسائلی که کشور با آن مواجه شده متوجه آقای‌روحانی است. درصد بیشتر آن نیز متوجه سایر بخش‌هاست».

چندی پیش «پروانه مافی» نماینده عضو فراکسیون امید مجلس گفته بود:«متأسفانه بخش مهمی از نتایج حاصل از وضعیت اقتصادی به مدیران دولتی برمی گردد... اعتقاد بر این است که مشکلات سیستم مدیریت در کشور می‌تواند بیش از تحریم‌ها و فشار دشمنان بر پیکرها اقتصاد ضربه وارد کند».

«ابراهیم اصغرزاده» از فعالین اصلاح طلب نیز چندی پیش گفته بود:«برخورداری از نتیجه ملموس برای دولت دوم روحانی بسیار حیاتی است و دیگر نمی‌شود با مردم گفتاردرمانی کرد و با بیان توجیهات و اینکه ما می‌خواستیم آنها نگذاشتند، اعتماد آنها را مجدداً کسب کرد... مردم خواهند گفت که کاندیداهای اصلاح‌طلب در سال ۱۴۰۰ هم از جنس همین‌ها هستند. به‌همین دلیل از حالا باید خود را بازنده رقابت ۱۴۰۰ تلقی کنیم... بنابراین از حالا پیش‌بینی می‌کنیم اصلاح‌طلبان در ۱۴۰۰ در شرایطی می‌توانند موفق باشند و ثبات اجتماعی را حفظ کنند و اعتماد به نفس خود را بالا ببرند که دستاوردهای چهار سال دوم دولت روحانی برای مردم نتیجه ملموس به همراه داشته باشد».

خوب است آقای زیباکلام به این سوال پاسخ دهد که اگر دولت هیچ اختیارات و امکاناتی ندارد، پس چرا در آستانه انتخابات ریاست جمهوری، اصلاح طلبان برای رسیدن به کلید پاستور خود را به آب و آتش زده و از انجام هیچ کاری فروگذار نمی کنند؟!